Neden Blog, Neden Edebiyat*

Sevmeyi, eleştirmeyi, isyanı, aşkı, acıyı bilmeyen bir toplumda edebiyat olmaz. Çünkü insanın aşırılıklardan kurtulmak için buna ihtiyacı vardır.

Mario Vargas Llosa, “Neden Edebiyat?” adlı denemesinde (Çev. Celal Üster, Notos) “Uygarlıktan nasibini almamış, barbarlığın baskın çıktığı, duyarlıktan yoksun, söz fukarası, cehaletin kol gezdiği, salt içgüdüleriyle davranan, tutkuyu ve sevmeyi bilmeyen edebiyatsız dünyada” insanların güç ve iktidara boyun eğmesinin kaçınılmaz olduğunu yazar.

Sonra der ki, “Böyle bir dünyada ruha yer olmazdı. Dahası, böyle bir dünya, yaşamın katlanılmaz tekdüzeliğiyle de kalmaz, insan yaşamının başka türlü olamayacağı, hep böyle kalacağı, bunu hiç kimsenin ve hiçbir şeyin değiştiremeyeceği duygusundan kaynaklanan kopkoyu bir karamsarlığın boyunduruğuna girerdi.”

— *Bu yazının bedeli, acıları papirüs kağıtlarına bulanmış nice gönül tarafından ödenmiştir.