Eighth Grade: ชีวิตวัยรุ่นก็อย่างเงี้ยแหละ
ไม่มีใครรู้ได้หรอกว่า อนาคตของเราจะเป็นอย่างไร ก็เพราะว่ามันเป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง แต่การที่มันยังมาไม่ถึงนี่แหละ ที่ทำให้เราคาดการณ์และคาดหวังไปต่างๆ ลุ้นว่าจะออกหัวออกก้อย จะเป็นไปตามอย่างที่หวังไหม ยิ่งช่วงวัยรุ่นที่เป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ มีเส้นทางวกวนให้เลือกมากมายเหลือเกิน ก็ยิ่งคาดเดาได้ยาก เพราะไม่สามารถรู้ได้ว่า ชีวิตของเราจะเลี้ยวไปทิศทางไหน ก็ได้แต่หวังว่าอนาคตจะออกมาสวยงามอย่างใจฝัน
วัยรุ่นหลายคนคาดหวังให้มีชีวิตในรูปแบบหวือหวา เต็มไปด้วยความสนุกสนาน สีสันต้องมี ปาร์ตี้ต้องมา ชีวิตมันต้องไปให้สุดในขั้วแบบนี้ แต่ก็มีอีกหลายคนที่ไม่ได้มีตัวตนในแบบเปิดเผย หรือพร้อมที่จะเข้าสังคม เหมือนอย่าง Kayla การที่ไม่ได้เป็นคนที่ชอบเข้าสังคมไม่ได้แปลว่าผิดปกติ หรือเป็นตัวประหลาด เพราะนี่ก็เป็นอีกหนึ่งรูปแบบชีวิตของเด็กคนหนึ่งที่มีตัวตนในแบบหนึ่ง ซึ่งรูปแบบตัวตนที่ว่านี้ไม่จำเป็นต้องเหมือนคนอื่นเพื่อให้ Blend ตัวเองเข้ากับกลุ่มใหญ่ของสังคมได้ Kayla เป็นเด็กธรรมดาที่เห็นได้จริงในชีวิตทั่วไป เด็กที่มีความฝัน ความหวัง อยากทดลองเรื่องต่างๆ เหมือนคนอื่นๆ เพียงแต่ว่าขี้อายกว่าคนอื่น พูดน้อยกว่าคนอื่น แต่ไม่ได้ด้อยกว่าคนอื่น
ทีนี้ มุมมองต่อบุคลิกภาพที่แตกต่างกันของคนในสังคมก็บ่งบอกความเป็นไปในสังคมนั้นๆ ได้ในระดับหนึ่ง สังคมที่มีการรู้ทันความเป็นไปที่เกิดขึ้นและมีความเปิดใจกว้าง ย่อมทำให้บุคคลในวงสังคมนั้นๆ มีความอบอุ่นและน่าอยู่ เพราะความหลากหลายเป็นส่วนหนึ่งของสังคม แต่ในโลกความเป็นจริงนี้ เชื่อไหมว่า โลกเรายังไม่ Pure อะไรขนาดนั้น มองไปรอบๆ จะเห็นการ Discrimination เห็นการแบ่งแยก การเหยียด ความเกลียดชังอยู่รอบตัว เราเองก็ไม่ได้ต้องการสังคมแบบนี้ไม่ใช่หรือ? แต่เราล้วนเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เกิดสังคมแบบนี้ คนที่ไม่ได้มีลักษณะที่เหมือนกับคนกลุ่มใหญ่ (ไม่ว่าในมิติใดก็ตาม) มักถูกมองด้วยสายตาแห่งความกีดกั้น มีเส้นที่แบ่งออกว่า เธอไม่เหมือนฉัน และเธอคือตัวตลก น่าขบขันจัง มันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่เด็กหลายคนต้องพบเจอสิ่งแวดล้อมรูปแบบนี้ อย่างในเรื่องนี้ ก็จะเห็นความรู้สึกถูกกดทับจากเพื่อนในสังคม ทำให้ Kayla สูญเสียความมั่นใจและไม่เป็นตัวของตัวเอง
หนังเล่าเรื่องแบบเรียบๆ ง่ายๆ ค่อยๆ เล่าชีวิตของ Kayla ไป แบบไม่ได้มีจุด Climax อะไร แต่อาจจะเป็นเพราะว่า (หนึ่งในรูปแบบ) ชีวิตของคนเราอาจเรียบง่ายแบบนี้แหละ และมันก็เป็นชีวิตที่สมบูรณ์ในแบบของตัวเอง จุดสำคัญคือ การไม่เปรียบเทียบความเป็นไปในชีวิตของตัวเองกับบริบทของคนอื่น เพราะแต่ละคนมีปัจจัย เงื่อนไขแวดล้อมต่างกันมาก
ช่วงท้ายของเรื่องจะเห็น Kayla อัด Vlog บอกตัวเองในอนาคต แล้วพูดว่า “You never know what’s gonna happen next and that’s what makes things exciting and scary. And fun.” เราเห็นการเติบโตของ Kayla ที่เข้าใจความเป็นไปของชีวิต เข้าใจความเป็นจริงที่เกิดขึ้น และมองว่าชีวิตมันก็น่าตื่นเต้น และน่ากลัว และน่าสนุกไปในคราวเดียวกัน และถ้าอะไรมันจะไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดไว้ ก็แค่ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไร แล้วเดินหน้าใช้ชีวิตในแบบของตัวเองต่อไป ใช่ไหมล่ะ Kayla?
#จะยังไงมันก็คือชีวิตของเรา
