Hedin North
In “Hedin North” trekken gelegenheidsavonturiers Gunter en Tom er op uit met een van onze Hedin Automotive huur Marco Polo’s.
Gunter en Tom zijn vrienden, maar absoluut geen doorwinterde kampeerders. Toch schrikt een trip naar het Hoge Noorden in een Marco Polo hen niet af. Ze houden namelijk van autorijden, van de natuur, van het onbekende, en … van mooie beelden maken.
Om de paar dagen delen ze hier hun impressies met ons. Kijk en geniet mee!
WE’RE OFF!
Dat de eerste dag van Hedin North niet meteen de boeiendste ging zijn, hadden we ingecalculeerd. We rijden flink door, want we willen natuurlijk liefst zo snel mogelijk zo ver mogelijk geraken. Het Hoge Noorden wenkt!
De vele honderden km’s autosnelweg richting Scandinavië kunnen we gebruiken om onze campervan te leren kennen en aan te voelen. Wat zijn alle knopjes? Hoe gedraagt de Marco Polo zich op de weg? … Als kilometervreter toont de Marco Polo zich meteen onverstoorbaar en de comfortabele zetels maken ons onvermoeibaar. Dit rijdt en voelt gewoon perfect.
Buiten Hamburg vinden we een camping waar we welkom zijn. De eerste nacht nam meteen ook een van onze grootste vraagtekens weg: Zouden we hier wel goed kunnen in slapen? Het antwoord is een volmondige ja. Zowel Gunter (bovenbed) als ik (beneden) zullen deze trip slapen als een roos. Opgelucht! (en vooral ook: Uitgerust).
De volgende dag in één ruk naar Zweden doorgereden. Of we ons al meteen aan het wildkamperen zouden wagen voor nacht 2, daar moesten we toch nog eerst een nachtje over slapen…. op een mooi kampeerterrein. Onze Marco Polo heeft er alvast heel wat bekijks. Het blijkt er een eerder zeldzame verschijning. We laten de nieuwsgierige (en bewonderende!) blikken gastvrij toe en tonen met plezier alle toeters en bellen. “Is dit een Mercedes? Echt?” Jaja, kamperen, dat schept meteen een band.
’s Anderendaags doorkruisen we het Zuid-Zweedse Västergötland. Een prachtige regio van dichte bossen en ontelbare meren. Eindelijk: de scenery zoals het in de boekskes staat. Hiervoor zijn we gekomen! We stoten overal op onverharde wegen die links en rechts aanlokkelijk het bos inlopen. Zouden we het aandurven om af te slaan? Gunter weet me te overtuigen. Ik was er niet gerust op of we de onverharde, soms steile wegen wel ging aankunnen. Nergens voor nodig, zo bleek. Ons vertrouwen in wat we allemaal met deze campervan nog gaan beleven, groeit met de minuut. Totale vrijheid en toch totale luxe: een killer-combinatie.
We vinden vrij snel de perfecte plek om de nacht door te brengen. Een droomlocatie, vlak bij een meer, midden in een bos met een stenen vuurplaats. Ondanks het regenachtige weer, zullen we hier enorm genieten. De kampeerluifel is een waanzinnige troef want een onmisbare uitbreiding van onze “living-space”: schaduw bij zon en beschutting bij regen!
’s Morgens meteen nog iets van de bucket-list geschrapt: een frisse duik in het meer (± 16° C !) en nadien even afspoelen onder de douche van de Marco Polo. Let me tell you: No coffee needed!
We rijden verder richting Göteborg, want het is tijd om de watertank bij te vullen en de kampeerbatterij van onze MP op te laden. We zijn nog maar een paar dagen onderweg, maar zijn nu al helemaal verkocht aan deze way of travelling. “We brengen de Marco Polo niet meer terug!”, speelt het heel even door onze gedachten.
OP FAMILIEBEZOEK
Zoals u misschien wel weet (of misschien niet), maakt Hedin Automotive deel uit van de Zweedse familieholding Hedin BIL (wat Zweeds voor ‘wagen’ is). Hedin is in Zweden dan ook een héél vertrouwd merk in het straatbeeld, want ze verdelen er veel meer merken dan alleen Mercedes-Benz. Een familiebezoek mocht dan ook niet ontbreken tijdens onze trip.
Na een stevig ontbijt vertrekken we dus naar het AMG Performance Center van Hedin Bil in Göteborg, waar we ontvangen worden door Sales Advisor Benjamin Norén. Het gaat er meteen collegiaal aan toe: er is koffie, een interessante rondleiding en…. het aanbod om onze Marco Polo even grondig te reinigen en op te blinken. Na de vele bospaadjes en regenbuien, nemen we dat aanbod natuurlijk graag aan.
“Take a left turn at the back of the building, we will take care of you.”, klinkt het. Alle Zweedse collega’s vergapen zich stuk voor stuk aan de Marco Polo. In tegenstelling tot wat we vermoeden, blijkt het een uiterst zelfzame verschijning op de Zweedse wegen. Er blijken hier méér exemplaren van de Mercedes-AMG GT R ingeschreven, dan dat er Marco Polo’s rondrijden. Het verklaart meteen waarom we -sinds we in Zweden zijn- toch zoveel bekijks hebben….
We tonen met plezier alle features en troeven, vertellen over onze ervaringen, en krijgen ook wat route-tips mee. Het zal niet verbazen dat onze campervan vervolgens een extra grondige poetsbeurt heeft gekregen.
Tijd om onze trip verder te zetten, op zoek naar de volgende kampeerplaats. De omgeving is wat rotsachtiger en dat maakt het moeilijker om zomaar de bossen in te rijden. Via de handige app ‘Park 4 Night’ vinden we een knappe locatie, vlak aan een natuurreservaat. We ontmoeten er 2 andere wildkampeerders: Bram en Frank, twee leuke Nederlanders die op de terugweg zijn van hun reis uit het noorden. Het is een van de fijnste vaststellingen van onze reis: wildkamperen is zoals motorrijden, het schept meteen een band en dat leidt tot boeiende en onvergetelijke ontmoetingen.
De ochtend nadien staat Gunter op voor de zonsopgang. Gepakt en gezakt met camera’s trekt hij erop uit, op zoek naar mooie beelden. Ik zorg voor het ontbijt. Later die dag rijden we door naar de Noorse grens. Opnieuw vinden we een locatie om van te dromen. Op een rots, tussen de bomen, uitkijkend op een meer. We draaien de kampeerluifel uit en installeren ons. We gooien een stukje vlees op de BBQ en prijzen onszelf gelukkig. Morgen rijden we Noorwegen binnen, benieuwd wat dat gaat geven!
HEDIN NORTH(WEST)
Hoe zalig onze tijd in Zweden ook was, we kijken erg uit naar het volgend hoofdstuk van dit avontuur: Noorwegen!
Alle grensovergangen via kleinere zijwegen blijken afgesloten omwille van Covid en worden goed bewaakt door het leger. We schuiven aan via een hoofdweg, maar geraken met onze Covid Safe Tickets gelukkig toch vlot binnen. Oef!
We maken kilometers, het landschap verandert vlug en er komen meer en meer bergen in zicht. We krijgen plots even heimwee naar de Zweedse bossen, maar raken toch overweldigd door de unieke Noorse natuurpracht.
We vinden die avond onze eerste camping, en parkeren onze Marco Polo tussen de kerselaars en appelbomen.
We verbroederen opnieuw vlotjes met onze kampeer-buren, het Duitse koppel Manuel en Nadja én hun 2 labradors. Het is hun 2de keer in Noorwegen met de camper. Ze kiezen in Noorwegen veel meer voor campings eerder dan te wildkamperen. Da’s meer iets voor Zweden, vinden zij.
We eindigen deze dag met mooie verhalen, een rode avondgloed en een onbetaalbaar zicht op een prachtig berglandschap.
De dag erna rijden we verder, het kompas op onze GPS zal vandaag even onveranderlijk het Noorden aangeven. Bestemming: Trollstigen!
De uitzichten hier in Noorwegen zijn echt onbeschrijfelijk . We kunnen de pracht van de bergen en de kracht van de natuur amper vatten. Niet met ons verstand, en nog moeilijker met woorden. We nemen continu foto’s. Dit landschap komt recht uit de sprookjesboeken. De reisverhalen die je hoort over Noorwegen zijn vaak lyrisch. Wij begrijpen nu waarom en vooral: we kunnen ze nu volledig bijtreden. Seeing is believing…
TROLLSTIGEN: NIET VOOR HARTLIJDERS
Ik beken: terwijl Gunter halsreikend uitkeek naar dit moment, kreeg ik het al snel behoorlijk benauwd. Trollstigen is een mythische bergpas die de haarspeldbochten aan elkaar rijgt.
Of kortweg: een smalle weg langs een steile bergwand.
Gunter moest en zou hier dé video van de hele reis shooten.
Bijgevolg mocht deze jongen, een jongen mét hoogtevrees, maar liefst 4 keer
deze “uitdagende” weg op- en afrijden.
Man man, wat een uitzichten! Maar ook: “man man, wat een toegeknepen billen!” Maar tot slot vooral: “man man, wat een overwinning op mezelf!”
We zitten nu hoog in de bergen, ver boven de boomgrens en vaak ligt er sneeuw. We vinden ’s avond een prachtig wildkampeerplekje langs een meer. Na de koudste nacht tot nu toe worden we ’s anderendaags wakker in een feeërieke mist, maar ondanks de lage temperaturen hebben we opnieuw picobello geslapen. Dankuwel standverwarming!
We pakken onze rugzakken en trekken de natuur in. Een pad is er niet. Dus proberen we elk onze weg naar de bergtop te vinden die we ons als doel hebben gesteld. Het idee dat ik hier mijn voeten zet op exacte plekken waar misschien nog nooit eerder een levende ziel heeft gestaan (of toch niet recentelijk) maakt me even stil. En dankbaar.
Het is hier wel opletten geblazen om elkaar niet kwijt te spelen. Gelukkig hebben Gunter en ik daar een toepasselijk trucje voor bedacht (video hier links).
Later die dag leidt onze route ons langsheen prachtige sneeuwtoppen. De zoektocht naar fijne plekjes om te wildkamperen blijkt in Noorwegen echter minder evident. En daar is een simpele geologische reden voor: Er is vaak is maar 1 weg die je kan volgen, met amper zijwegen die de natuur ingaan. Die is té rotsachtig en te onbereikbaar voor wagens en campers. De wildkampeerplekjes zijn dan ook vaak een open grasplekje langs de weg. We denken terug aan het relaas van Manuel en Nadja en begrijpen nu iets meer hun keuze voor campings… Maar de plekjes langs de weg zijn daarom niet minder spectaculair.
We besluiten er zelf ook maar een te zoeken zodat we op ons gemak (lees: “met de Marco Polo én dus ook onze laptops gekoppeld aan een externe stroombron”) nog wat kunnen doorwerken. Alle foto’s moeten worden geüpload en de video’s gemonteerd!
De dag erop rijden we een flink stuk door en genieten, vaak stilzwijgend, van de scenery die voorbij glijdt . We stoten uiteindelijk op het mooiste kampeerplekje dat we deze trip zullen tegenkomen. Een dal tussen de bergen, met hier en daar gigantische rotsblokken die, ooit lang geleden, van de bergen moeten zijn gerold. De hele avond blijven we maar continu om ons heen kijken naar deze onversneden natuurpracht. Onvergetelijk.
’s Morgens is het zalig wakker worden in dit prachtige ‘Lord of the Rings’ landschap.
We blijven hier nog wat relaxen, wandelen, filmen en fotograferen. Het is stilaan tijd om de terugreis aan te vatten en Hedin North te veranderen in Hedin South. En dus permitteren we ons nog héél even wat uitstelgedrag.
Op onze route zuidwaarts zien we de prachtige natuur beetje bij beetje terug veranderen. We hebben morgen een ferry te halen naar Denemarken, maar zijn gemotiveerd om van onze laatste avond nog een onversneden wildkampeeravond te maken. En daar slagen we met glans in. We vinden een laatste prachtige plek en steken, ondanks de regen, nog een keertje onze BBQ aan.
Tijdens Hedin North zijn deze 2 onervaren kampeerders veranderd in échte wildkampeerders. Om dat trotse besef kracht bij te zetten zullen we de volgende ochtend eindelijk onze opblaasbare kayak bovenhalen! We overleven de overtocht op het meer en genieten met elke peddelslag nog een laatste keer van dit avontuur. Noorwegen u was ronduit prachtig, bedankt daarvoor! Belgium, we are coming home.
AFSCHEID VAN EEN CAMPER-VRIEND
Ik wil niet melig doen, maar de laatste regels van dit reisverslag wil ik graag richten tot onze robuuste en onvermoeibare reisgezel: onze Marco Polo.
Wat heb je ons laten genieten van je fantastisch rijcomfort, laten slapen in je prima bedjes, laten meezingen met je heldere stereo, laten chillen en relaxen onder je luifel, laten cruisen met je fluisterstille maar krachtige motor, en nog zoveel meer… Geen berg was je te steil, geen bocht te kort, geen paadje te smal. Alles wat we je voor de wielen gooiden, lukte probleemloos.
Je bracht ons op al de plekken die deze trip ronduit onvergetelijk hebben gemaakt.
Until we meet again!
Liefs, Gunter en Tom.
