Akan suyun
Yüze vurduğu andaki
Rahatlık gibi
Geldin bana
Yer yer durgun
Zaman zaman üşüten
Ama hep
İçten
Hayat
Her zaman akmıyor
Belki
Çok da istemiyor
Ne olursa
Onun için oluyor
Plansız
Çoğu zaman
Umarsız
Ama akıyor
Kendince
Çaba
Bazen
Elinde tuttuğun
Bir bıçak
Sıktıkça avuçlarında
İzler bırakıyor
Bazılarına göre
Hayat çizgin
Kimileri için
Acılarının haritası
Hayat
Geçiyor
Sen istemesende
Yavaşlamak
Onun elinde
Bir Ekim rüzgarı gibi
Ansızın gelen
Alışamadan giden
Hayat
Senin için var
Görkemiyle yaşanan
Hüzün
Olamamanın
Verdiği keder
Belki de
Buna değer
Hayat
Senin için var
Üzülme
Olup bitene
Belli ki
Sensin
Sana yetene
Hayat
Senin için var
Akan yaşlar
Henüz olmamış taşlar
Yeterince dalga geldiğinde
O yumuşacık su
Taşlara vurduğunda
Elbet bir çocuk
Gelecek
Bir taşı alıp
O suda sektirecek
Unutma
Hayat
Senin için var
O zamana kadar
Hoşça kal
M.