Hallo mijn naam is Jacquie, ik gebruik hen/hun voornaamwoorden en sommigen van jullie kennen mij misschien van Twitter als Slaapkameractivist. Ik had hier graag willen zijn maar de overheid gebruikt de pandemie om gehandicapte mensen te onderdrukken en ik zit dus nu al 2 jaar en 3 maanden in isolatie. Gelukkig zijn er mensen hier die mijn verhaal uit de isolatie hebben gehaald en op het podium hebben gezet zodat het jullie toch bereikt. Dank je, voorlezer, wie je ook bent.
Laten we beginnen. Persoonlijk beginnen. Mijn dikke gehandicapte nonbinary lijf heeft namelijk cup K tieten. K, van Klooooote wat zwaar. K van Kuchh ik stik mijzelf wanneer ik lig. Wat vaak is, want ik ben voornamelijk bedlegerig. K van kan niet om ze heen. K van Kon ik ze maar er vanaf halen. Ik wil ze echt niet meer. Ze zijn leuk om af en toe tegen elkaar aan te slaan of grapjes mee te maken maar daar houd het mee op. Ze maken mij vaak dysforisch en ze hebben geen doel op mijn lijf. Ik wil dat het de K wordt van Koos Tietloos. Maar daar heb ik transzorg voor nodig, maar dat staat nu net niet in mijn nabij genoege toekomst. Nee voor die zorg staan er flinke barrières in mijn weg.
In 2021 heb ik een blog gepubliceerd op mijn blog, met de titel: Komt een vrouw bij de dokter. Deze blog is veel te lang voor deze speech maar het probleem bestaat nog steeds. Ik zit medisch in de kast, omdat uit de kast komen als trans mijn zorg in gevaar gaat brengen. De combinatie van mijn dik zijn, mijn fysieke en psychische handicaps en dat de dokters mij lezen als vrouw zorgt er dus voor dat de dokters mij vethaat, en validisme, en misogyny bieden ipv behandeling.
Nog steeds ben ik dagelijks in gevecht met dokters over van alles en nog wat. Afwijkende bloedwaarden worden opzij geschoven. Dingen komen vast door mijn gewicht. Het komt vast door mijn bestaande aandoeningen en ik weet niet waar ik het over hebt als ik zeg dat het niet zo is. Het zit vast tussen mijn oren. Ik kan eeuwen door gaan. Maar elke diagnose, elke behandeling was een gevecht om het af te dwingen. En doordat mijn partner en ik op een plek wonen die heel rechts georiënteerd is, weet je daarnaast dat als je aangeeft trans te zijn, dokters je al helemaal niet gaan behandelen.
De dokters geven mij dus veel minder zorg dan ik nodig heb en van dat beetje dat ik wel krijg ben ik afhankelijk. Om dat in stand te houden, moet ik sommige dingen die ik wel nodig heb, toch laten vallen. Transzorg valt daaronder. Zodra mijn huisarts iets weet ben ik de pineut. Nu staan we al even op de wachtlijst om te verhuizen. Dichter bij Utrecht om precies te zijn. Maar met de wooncrisis weet niemand hoe lang het gaat duren voor er iets gebeurt en ik sta al 7 jaar zeer laag op die lijst.
Wanneer ik kijk naar de problemen die nu bestaan in transzorg maak ik mij veel zorgen. Het is niet alleen de wachtlijsten, en daar kom ik nog op terug, maar de wachtlijsten is het eerste benauwende ding die ik al zie. Ze zijn nu al zo lang, en ze nemen steeds meer toe. Wat gaat er gebeuren wanneer ik transzorg wil? Ik wacht nu eigenlijk al heel lang, hoe veel meer moet ik nog verwachten.
En wat ga ik vinden wanneer het process start? Want transzorg is echt niet vriendelijk voor mensen als ik. Autistisch mens, gehandicapt mens, dik mens, nonbinary mens, mens met psychische aandoeningen die ik ben. Transzorg lijkt zo vaak te vergeten dat je al die dingen kan zijn, en ook trans. Ik ken de verhalen.
Autistische mensen die gebagatelliseerd worden, en geïnfantiliseerd omdat ze autistisch zijn. Mensen die verteld worden dat er niets gaat gebeuren voor ze hun psychische aandoeningen oplossen. Gehandicapte mensen die weggewoven worden omdat ze geen extra parade aan hun lijf moeten willen. Nonbinary mensen die in binary verwachtingen worden gestopt. Dikke mensen die vanwege hun dik zijn worden geweigerd voor transitie en verteld worden dat ze maar moeten afvallen. De nadruk ligt zo op de BMI, terwijl BMI niet alleen een niet kloppend systeem is maar ook een systeem gebaseerd op racisme. Het probleem ligt ergens anders. Dokters oefenen niet met dikke lichamen voor operaties, zoals ze dat met slanke lichamen wel doen, maar in de transzorg is dokters incompetentie iets waar wij de consequenties voor moeten dragen. Transitiezorg moet ook levensreddend kunnen zijn voor dikke trans mensen. Echt hoor. Daarnaast kunnen trans mensen in de risicogroep nu op meeste plekken ook niet veilig operaties krijgen voor hun transitie, omdat meeste ziekenhuizen te weinig doen voor covid veiligheid. Het is allemaal gewoon vette bullshit. Het is allemaal gewoon vet ontoegankelijk. Transzorg is ontoegankelijk!
Er moet een betere trans zorg komen, nu! Niet alleen voor mij. Niet alleen voor jullie die er staan. Maar voor alle mensen die hier niet zijn en net als ons die zorg nodig hebben. Voor alle mensen die deze shit doormaken. Voor alle toekomstige generaties die hier gebruik van ga maken. Zodat ze zich niet hoeven te bewijzen wie ze zijn, en hun processen kunnen doorlopen zonder discriminatie en vooroordelen. Zodat ze toegang krijgen tot kennis, en echte hulp met de transitie. Transzorg moet beter! Transzorg moet inclusief zijn! Transzorg hoort toegankelijk te zijn!
Dank jullie wel!
