Osteopati Nasıl İşler?

Osteopatinin işleyiş mekanizması yapı-işlev ilişkisi modelleriyle açıklanmıştır. Beş temel yapı-fonksiyon ilişkisi modeli osteopatın tanı ve tedaviye yaklaşımını açıklar. Hastadan alınan öykü, diğer hastalıkları, tedaviye verdiği cevaplar uygulama açısından önemlidir.

1-Biyomekanik yapı-fonksiyon modeli: Biyomekanik model vücudu; postür ve denge mekanizmalarının ilgili vücut yapılarıyla bir entegrasyonu olarak görür. Bu mekanizma içindeki stresler ya da bozulmalar dinamik işlevi etkileyebilir, enerji tüketimini artırabilir, propriosepsiyon dediğimiz vücut algı duyusunu değiştirebilir, eklem yapısını değiştirebilir, nörovasküler fonksiyonu engelleyebilir ve metabolizmayı değiştirebilir. Bu model, duruş ve dengenin restorasyonunu ve kas-iskelet bileşenlerinin verimli kullanılmasını sağlayacak manuel tedevi yaklaşımları kullanır.

2- Solunum-dolaşım modeli: Vücuttaki tüm dokulara oksijen ve besin maddelerinin engelsiz teslim edilmesi ve hücresel atık ürünlerinin uzaklaştırılması yoluyla hücre dışı ve hücre içi ortamların korunması ile ilgilidir. Herhangi bir vücut sıvısının akışını ve dolaşımını etkileyen doku stresi gibi faktörler doku sağlığını etkileyebilir. Osteopatide vücuda dolaşımı engelleyen bu bazı faktörlerin ortadan kaldırılması için gerekli impulslar verilir. Solunumun düzenlenmesi de göğüs kafesi hareketliliği kısıtlanmışsa eklemlere yapılan uygulamalarla artırılması, diyafram ve diğer solunum kaslarının işlevsel olarak çalışabilmesi için bazı manuel tekniklerin uygulanması şeklinde olur.

3-Nörolojik yapı- fonksiyon modeli: Nörolojik modelde omurganın uyarılmasıyla sinirlerin uyarılabilmesi, proprioseptif (vücut algısı duyusu) fonksiyonun iyileştirilebilmesi ve otonom sinir sitemine verilebilen impulslar üzerinden çalışıldığı anlatılır. Bu çalışmaların önemli bir kısmı vücuttaki önemli olayları düzenleyen sempatik-parasempatik sistemi normalize etmeye, yani en uygun şekilde çalışmasına olanak verecek ve bunu engelleyen faktörlerin ortadan kaldırılmasını sağlayacak tekniklerin uygulanmasına dayanır.

4-Biyopsikososyal Model: Hastaların sağlığını ve refahını etkileyebilecek çeşitli reaksiyonları ve psikolojik stresleri göz önünde bulundurur. Bunlar, hastalığa sebep olan fizyolojik, psikolojik, çevresel faktörler olabilir. Bu model çeşitli biyopsikososyal streslerin vücutta sebep olduğu etkileri ve vücuttan gelen reaksiyonu anlamak için osteopatik manipülatif teknikler ve solunum teknikleri de dahil olmak üzere bazı teknikler kullanır.

5-Biyoenergetik Model: Biyoenergetik model vücudun enerji üretimi, dağıtımı ve harcaması arasında bir denge kurmaya çalıştığını kabul eder. Bu dengenin sürdürülmesi, vücudun çeşitli streslere (immünolojik, beslenme, psikolojik vb.) adapte olma yeteneğine yardımcı olur. Bu modeldeki terapatik yaklaşımlar; enerji üretimini, dağıtımını veya harcamalarını değiştirme potansiyeline sahip faktörleri ele almak için uygulanır.

Kaynaklar:

• Benchmarks of training in osteopathy. World Health Organization. ISBN 978 92 4 159966 5.
• https://www.who.int/medicines/areas/traditional/BenchmarksforTraininginOsteopathy.pdf