Signed, sealed, delivered 📦

In onze nieuwe “Signed, Sealed, Delivered” rubriek, gaat onze collega Carly, vanuit het People & Culture Team, elke week in gesprek met één van onze TrunkrHeroes. Vandaag neemt Eric Laane plaats op de driver seat! Door de speakers van onze elektrische bestelbus brullen fijne deuntjes van de band: U2, “Where the streets have no name”.

Fantastisch je hier te hebben Eric. Je reageerde direct heel positief op mijn vraag om als eerste in de spotlight te komen staan. Eric: “Yes it fits me like a glove.” Wie Eric kent, ziet op het eerste oog wellicht een lieve, met humor beklede maar ietwat ingetogen man, echter daar waar hij zeker is van zijn zaak, zie je hem vreugdevol opbloeien. Je merkt duidelijk dat Eric de mens achter een proces centraal stelt door vragen te stellen en interesse te tonen. Voor vandaag nemen we zijn uitgangspunt ter harte. Op de vraag wie Eric is, gaat hij wat relaxter in de stoel zitten en vertelt mij zijn verhaal alsof hij dit vaker heeft gedaan.

Eric groeide op in zijn jeugd met zijn ouders, broer en zus. Zijn ouders waren ondernemers en gaven het voorbeeld door vooral hard te werken en zo weinig mogelijk te klagen, zijn ouders hadden de overtuiging dat je het zo ver kon brengen in het leven. Eric vertelt mij dat zijn vader en ook zijn moeder gehandicapt waren en dat dat de uitjes in zijn jeugd ook aan banden legde. Zodra Eric kon fietsen heeft dit zijn wereld veranderd. De fiets heeft hem vrijheid gegeven om zelfstandig de wijde wereld in te trekken. Zodra Eric oud genoeg was om lid te worden van de fietsclub in de buurt, was hij de eerste die klaarstond met zijn nieuwe fietsmaatjes om de pedalen met volle snelheid in te trappen. Eric kan tot op de dag van vandaag haarfijn delen op welke fiets zijn maatjes rijden en welke fiets (of maatje) beter is dan de ander.

Na het afronden van zijn militaire dienstplicht en studie, bekleedt Eric vaak de rollen als Hoofd Financiën bij zowel het MKB, als ook diverse grotere bedrijven. Eric is echt een aanpakker en heeft bij veel verschillende bedrijven gewerkt. Na vele omzwervingen kom Eric bij Trunkrs terecht. Hij vertelt mij dat hij liever eerder een bedrijf zoals Trunkrs in zijn carrière zou zijn tegengekomen en niet in de herfst van zijn leven (lees: Eric is 57 jaar, nog jong genoeg wat mij betreft!). Een dynamisch bedrijf waarbij hij het gevoel heeft op zijn plek te zitten en waar alles voor hem samenkomt in zijn functie. Een rol waarin hij niet alleen directe impact heeft op bijvoorbeeld de onlangs succesvol afgesloten investeringsronde, maar ook de duurzaamheidsbelofte en filosofie van de oprichters direct kan ondersteunen.

Echter heeft Eric ook een minder fijne periode gekend en vertelt niet altijd ‘in control’ te zijn geweest. Hij vraagt zich ook af gedurende het gesprek of hij nu echt in control is. Eric’s ouders overlijden kort na elkaar en alsof dat nog niet genoeg was beroofde ook zeer kort daarna zijn geliefde schoonzus zich van het leven. Dit op het moment dat zijn broer en zus in Leiden in het ziekenhuis lagen omdat zijn broer een niertransplantatie moest ondergaan, waarbij zijn zusje gelukkig de donor kon zijn. Eric, zijn broer en zus blijven met een buslading aan vragen en rouw met zijn drieën achter. Deze periode laat Eric niet onberoerd, hij gaat in gesprek met professionals. Vragen als ‘Hoe ga ik nu verder met dit verlies’, ‘Hoe pak je het leven weer op wanneer de klappen uit het niets op je af komen’, ‘Ben ik nu wel klaar om verder te gaan’, ‘Wanneer stopt rouw, heeft het wel een eindtijd’, staan centraal in deze gesprekken.

Eric pakt zijn tijd om te onderzoeken hoe hij verder gaat in het leven. Zijn fiets, de Caledonia 5, wijkt niet van zijn zijde. Daar waar hij vanuit zijn jeugd heeft geleerd dat er altijd een tandje bij kan, trapt hij ook graag de pedalen wederom dieper in. Eric is niet bang zichzelf in de spiegel aan te kijken en weet dat extra inspanning, in zijn geval het fietsen, kan leiden tot ontspanning in zijn ietwat drukke hoofd. Wat een zelfreflectie!

Eric heeft heel wat ongevraagde levenslessen op zich afgevuurd gekregen. Laten we hem maar eens om advies vragen! Wat zijn jouw drie beste tips voor (finance) collega’s die bij een dynamische scale-up werken of willen gaan werken?

1. “Zichtbaarheid: Kom uit je comfort zone, wees een sparringpartner door prikkelende vragen te stellen. Doe dit op een respectvolle en geen schreeuwende manier.
2. Deel je kennis, zorg dat deze overdraagbaar is, zodat een organisatie niet stil komt te vallen wanneer één persoon binnen een afdeling er de brui aan geeft. Houd mensen ook verantwoordelijk en aansprakelijk voor een continue kennisoverdracht.
3. Deel complimenten uit! Complimenten ontvangen vind ik zelf nog niet zo gemakkelijk, echter haal ik zelf plezier uit het uitdelen ervan!”

Hoe zie jij leiderschap en pak jij zelf die rol?

“Ik probeer een rolmodel te zijn door mensen te enthousiasmeren en ze centraal te stellen. Dat we nu bij een tech bedrijf werkzaam zijn, dat via haar eigen platform en zeven apps uiteindelijk pakketten vervoert, laat natuurlijk onverlet dat het mensenwerk blijft. Het oog houden voor elkaar staat hierbij centraal. Het louter voeren van een dialoog is niet het uitgangspunt. Een dialoog kan bekrachtigd worden door deze overdraagbaar te maken. Dat wil zeggen bijvoorbeeld door te documenteren, het maken van een planning en trainingen. De sleutel daarbij is natuurlijk ook de juiste snaar tot welwillendheid van je collega te raken. Ik nodig mijn teamleden uit mij ook verantwoordelijk en aansprakelijk te houden voor bepaalde processen.”

Je noemde eerder dat je je als een vis in het water voelt bij Trunkrs, of zoals het hier wellicht beter past, als een vliegend pakket op onze sorteerbaan in ons eigen hub. Wat mist Trunkrs wat jou betreft nog?

“Ja Carly, dat is natuurlijk makkelijk! Een Trunkrs Fietsclub! Verder zou ik ook graag op een vrijdagmiddagborrel mijn luchtgitaar skills ten toon willen spreiden onder de bezielende leiding van mijn favoriete band U2! Fietsen en muziek is een machtig mooie combinatie!”

Als je een pakket aan Trunkrs zou mogen bezorgen vanuit je jeugd, wat zou daar dan inzitten?

“Naast mijn liefde voor het fietsen, heb ik hier een geheim te delen. In het fietsseizoen verorber ik met gemak, na een zware training, een hele pot Magnum Classic in mijn eentje. Mijn vriezer heeft plek voor 40 potten Magnum ijs, de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ze laatst in de aanbieding waren (bij een niet nader te noemen supermarkt) en toen 35 potten in de vriezer had staan. Voor mij staat het eten van dit ijs gelijk aan ontspanning. Een doos vol met Magnums dus!”

Dank voor je openheid tijdens dit gesprek. Hoe vond je het zelf gaan?

“Ik herhaal: It fits like a glove. Voor vragen naar aanleiding van mijn verhaal wil ik graag delen dat mijn deur altijd openstaat voor anderen.”

Namens het Trunkrs People & Culture Team,

💚💜 Carly

Dit verhaal is in opdracht van de tech scale-up Trunkrs gemaakt i.s.m. Carlotta Westra van Holthe