Norveç Orman Kedisi Özellikleri ve Bilgileri

Norveç Orman Kedisi, ayırt edici bir çift renge ve kolayca tanınabilir vücut şekline sahip sağlam (genelde tosun) bir kedidir. Norveç orman kedileri yaklaşık 5 yaşında tam büyüme sağlar, yani yavaş olgunlaşan bir cinstir.

Kişilik Özellikleri

Doğal sporculardır, Norveç Orman Kedileri rafların, kitaplıkların ve ağaçların en güzel tepelerini araştırmayı severler. Yeterince aktif ve eğlencelilerdir ve eğlenceyi seven ruhlarını yetişkinliğe kadar korurlar. Tatlı, arkadaş canlısı ve aile odaklılar ve insanlarla arkadaşlık yapmayı seviyorlar.

Norveç ormanlarındaki vahşi yıllara rağmen — ya da belki de bundan dolayı — sinsi sinsi yaklaşmaktan çok hoşlanırlar. Belki de Norveç’in sert ikliminde geçirdikleri yıllar nedeniyle hiçbir şey onları fazla etkilemez. Yeni insanlara ve yeni durumlara yavaş yavaş alışırlar. Orman Kedileri güçlü ama sessiz türlerdir. Özellikle en sevdikleri insanların yanında tünemiş yatarken yüksek sesle mırlamayı severler. Tek bir sahiple bağ kurmalarına rağmen, diğer insanlarla arkadaşlık kurmayı ve yeni insanları koklamayı çok seviyorlar.

Norveç orman kedilerinin tarihi

Norveç’te skogkatt (orman kedisi) olarak adlandırılan Norveç Orman Kedisi doğal bir cinstir ve vahşi görünümüne rağmen vahşi kedi türlerinin soyundan veya melez değildir. Orman Kedileri, muhtemelen Norveç’ten Avrupa’ya geldi, yerli kedilerin torunları Romalılar tarafından kuzey Avrupa’ya tanıtıldı.

Norveç Orman Kedisinin uzun süredir var olduğu varsayılmaktadır, çünkü İskandinav mitolojisinde büyük, uzun tüylü kedilerden çok kez bahsedilmektedir. Bu kedi masallarının ne zaman yazıldığına dair tahminler değişiklik göstermektedir. Çoğu İskandinav efsanesi sözlü geleneklerle aktarılmış ve sonunda 800 ile 1200 yılları arasında yazılmış Edda şiirleri olarak tarihe geçmiştir. Bu efsaneler evcil kedilerin yüzlerce, muhtemelen binlerce yıldır Norveç’te bulunduğunu gösteriyor. Mitlerde tasvir edilen kedilerin Norveç Orman Kedisi olup olmadığı tartışmaya açıktır.

Kediler kuzey ülkelerine, büyük olasılıkla insan yerleşimcilere, tüccarlara veya haçlılara geldiğinde, cinsin ataları muhtemelen kısa tüylüdür, çünkü Romalılar tarafından taşınan kediler Mısır’dan (genellikle) ve kısa tüylü çeşitlerdir. Kediler hayatta kaldı ve zamanla şiddetli iklime adapte oldu. Güneşin 12 Mayıs’tan 1 Ağustos’a kadar hiç batmadığı ve kış gecelerinin buna göre uzun ve karanlık olduğu Kuzey Norveç, bu kediler için sert bir dönemden geçti. Yüzyıllar boyunca Norveç ormanlarını sinsice dolaşırken, uzun, yoğun, suya dayanıklı tüyler, dayanıklı kaslar, çabuk zekice ve iyi donatılmış hayatta kalma içgüdüsü geliştirdiler.

Orman Kedisinin farklı bir cins olarak tanınması için ilk çabalar 1930’larda başladı. Ancak, İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, cins yok olmaya yaklaştı. 1970’lere kadar Norveç’teki kedi hayranları Norveç Orman Kedisini korumak için çalışmaya başladılar.

Wegies (Norveç Orman Kedileri) 1980’de Amerika Birleşik Devletleri’ne geldi. Cinsini ilk tanıyan TICA, 1984’te Norveç Orman Kedisi’ni şampiyonluk yarışması için kabul etti.

DEVAMINI OKUMAK İÇİN VE BENZER BİLGİLERE GÖZ ATMAK İSTERSENİZ CİNSKEDİLER.COM VE PETOSCOPE.COM’U ZİYARET EDİN :))