„Niezwłocznie i bezczelnie czyńcież swój własny totart – bowiem my już swój uczyniliśmy”. Tymonowy „profuzyjny epos o Totarcie” nie bierze jeńców. Albo się tę książkę docenia – nawet z mniejszą lub większą dozą uwag krytycznych – albo nie. Kiedy po długich wędrówkach po innych wydawnictwach tekst trafił w końcu do…

Po dłuższej nieobecności na łamach Medium postanowiliśmy wrócić – bez usprawiedliwiania naszego milczenia – i opisać, co mamy na warsztacie wydawniczym i co opublikowaliśmy do tej pory. Działo się sporo, i to na kilku odcinkach. Po książce Marcina Borchardta Anioły nie znają wstydu wydaliśmy kilka następnych ważnych dla nas tytułów…

Publikujemy kolejną część cyklu wileńskich felietonów Mieczysława Limanowskiego. Tym razem będzie nieco o centralizacji i decentralizacji ośrodków decydujących o rozwoju miast, zawiłościach instytucjonalnych, sporach kompetencyjnych, starciu urbanistyki i sztuki, rozbieżnych opiniach i wizjach rozwoju. I o tym, jak to wszystko pogodzić. Zapraszamy do zapoznania się z dyskusją sprzed osiemdziesięciu lat.

Publikujemy – zgodnie z zapowiedzią – kolejny felieton Mieczysława Limanowskiego poświęcony problemom urbanistycznego rozwoju Wilna, ale jednocześnie odsyłamy zainteresowanych historią urbanistyki do opublikowanego w tym samym numerze i na tej samej stronie tekstu inż. arch. Kazimierza Biszewskiego. Prawdę mówiąc, on wydał się nam jeszcze ciekawszy. …

Z Marcinem Dymiterem rozmawia Czesław Romanowski Czesław Romanowski: Twoja – w moim odczuciu – najbardziej miejska płyta to nieopublikowany dotychczas materiał Soundtracks. Idea tej płyty, wyrażona w tytułach utworów, krąży wokół skojarzeń z konkretnymi miejscami w mieście – lub w okołomiejskiej przestrzeni – niekiedy z przestrzeniami przez ciebie wyobrażonymi. Znajduje…

Jeśli myśli się o Mieczysławie Limanowskim to najczęściej w kontekście Juliusza Osterwy i ich wspólnej pracy w Reducie, jednym z najsłynniejszych polskich teatrów. Równie często może się kojarzyć z geologią, bo też po ukończeniu studiów na Politechnice Lwowskiej, a potem w Lozannie z sukcesem zajmował się tą dziedziną. Za to…

Miasta są wielowarstwowe. Kolejne poziomy historii, ludzkich losów, wszelkich przemian uwidaczniają się w przestrzeni, w architekturze, powszechnych i niecodziennych artefaktach. Jedne warstwy przykrywają inne, nie zawsze w porządku chronologicznym, nierzadko przenikają się, a współistniejąc – tworzą nowe sensy i wartości. Niektóre długo pozostają w ukryciu. Chowają się za współczesnymi dekoracjami…

Na naszej stronie internetowej krótką informację o wydawnictwie rozpoczęliśmy od deklaracji – mieszkamy w mieście – po której posypały się pytania: Kim jesteśmy? Mieszczanami, mieszczuchami, miastowymi? Migrantami ze wsi? Uciekinierami z prowincji do metropolii? Lokalnymi patriotami, którzy nie wyobrażają sobie życia poza swym miastem, miasteczkiem, mieściną? Co nas do miasta…