Swarm Temple — Volume 02 (Dutch)

Een choreografie in woorden, inleiding op een ‘dans der elementen’

Competentie: Interdisciplinair Innoveren

Vrijdag 18 januari, Nieuwe kade, Utrecht.

Ik heb mijn Swarm Temple spelbord en magneetjes op tafel gelegd en vraag vijf medecursisten om om het bord te komen zitten. De setting draagt in mijn beleving bij als muzische interventie ter verdieping van de bespreking van mijn video ‘The Arrogant Schoolmaster’ die ik voor de preview van de mid-term heb ingeleverd.

De ‘arrogant schoolmaster’ staat diametraal tegenover de performance van 10 minuten die ik twee maanden eerder gaf over het boek The Ignorant Schoolmaster, Five Lessons in Intellectual Emancipation van Jacques Rancière.

In die performance vat ik de essentie van het boek samen in één enkele quote van Robert Henri: “Educate yourself, do no let me educate you’. Ik toon de quote en hou tien minuten lang mijn mond om daarmee ruimte te bieden
aan mijn medestudenten om te ervaren en voelen wat het is om zelf sturing en invulling te geven aan je eigen leren. Crolla (2018)

Terug naar de ‘arrogant schoolmaster’. Dit is een 22 minuten lange ‘seen this, done that’ monoloog, ondersteund door alles wat ik de afgelopen jaren heb gedaan als pionier in het onderwijs. Als Master of Education in Arts. Ik ben voor deze laatste video meer in de rol gekropen van het cliché van de huidige docent, die oreert over alles wat hij allemaal weet en over het volk uitspuwt (en waar de ‘ignorant schoolmaster’ tegenin gaat).

Mijn medestudenten hebben de video van tevoren kunnen zien, het is nu het moment om daar feedback op te gaan geven. Terwijl ik deze volgende ‘interventie’, zal ik het maar noemen, inzet, voel ik door al mijn aderen het bloed weer pompen, mijn hartslag verhoogt, ik merk, ik vind het wéér
spannend, eigenlijk net als die vorige performance van ‘The Ignorant Schoolmaster’.

Ik trek op dat moment daar ter plekke de conclusie, nog voordat we starten; ‘ik ben er nog niet’. Ik ben nog niet waar ik hoor te zijn; Vol in geluk, vol in vertrouwen, vol in mijn kracht. Ik kan alle competenties die voor de master toepasselijk zijn aantonen aan de hand van mijn projecten, en tóch ben ik er nog niet. Zo voelt het nog lang niet. Ik ben er nog niet omdat ik niet helemáál bewust ben. Net zo min als ieder ander naast me trouwens. Dat heet dus ‘leren’ geloof ik.

Op een gegeven moment roept een medestudent dat ze weerstand voelt bij ‘de grote Guido-show’. Ze begrijpt niet wat ik hier doe. Ik laat het op dat moment even voor wat het is; haar weerstand, niet de mijne.

“We vertrouwen de kunstenaar niet van nature maar wijzen hem af omdat we ons bedreigd voelen door een onbekende en potentieel gevaarlijke nieuwigheid die we niet begrijpen.”
Gompertz (2016)

Daar waar ik in al mijn onderwijsexperimenten weerstand heb gevoeld en ervaren bij anderen heb ik dat altijd (verkeerd) geïnterpreteerd als iets van mij, als een negatief oordeel van een ander over dat wat ik doe of dat wat ik ben of wil.

“Niets is goed of slecht, ons denken maakt dat zo.” ~ Prentiss (2006)

Maar dit keer zag en voelde ik heel duidelijk dat de weerstand niet van mij maar van de ander was en dat zij iets te leren had over haar eigen weerstand. En haar weerstand kon ik heel goed begrijpen. Ze zit zelf nog in het paradigma waarvan ze weet dat ze eruit wil, en ze weet waarschijnlijk zelfs hoe. Ze is er misschien alleen nog niet van overtuigd.

“De antwoorden zijn nooit ‘daarbuiten’. Alle antwoorden zijn ‘binnen’, in je, en wachten erop ontdekt te worden.” ~ Prentiss (2006)

Waar ik in ieder geval op dit moment van overtuigd ben is dat, ondanks alle poppenkast om me heen, ik ook echt heel hard aan het leren ben om zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven.

‘Zen is gewoon… die toestand van gecentreerdheid die hier en nu is’.
~ Alan Watts

En waar ik naar aanleiding van deze weerstand langzaam meer overtuigd van raak is dat ik daarmee, met die eigenschap, met die kracht en die rust van waarde kan zijn voor anderen. Dit gaat over de kracht van je eigen persoonlijke filosofie.

Iets met #thePowerToFlower …

“De weg is eenvoudig: wees gelukkig. Elke gebeurtenis die me overkomt, is absoluut de best mogelijke gebeurtenis die me kon overkomen.”
~ Prentiss (2006)

Auto stuk?
Weerstand?

Het geluk is met je!