Het duurloop-misverstand

Sinds m’n studententijd jaren loop ik regelmatig hard. Soms een aantal keer per week, soms maanden niet. Maar sinds iets meer dan een jaar geleden lukt het me om twee tot drie keer in de week m’n hardloopschoenen aan te trekken.

Het is echter pas sinds september dat ik bijna elke keer dat ik naar buiten ga met veel plezier loop. De reden? Het Duurloop-misverstand, een boek van voormalig to renner Klaas Lok dat me is aangeraden door mijn broer Chris.

Eigenlijk draait het om het volgende principe:

Bij vele atletiekverenigingen was/is het tamelijk gangbaar dat er 2 keer per week een keiharde tempotraining werd/wordt afgewerkt, op andere weekdagen aangevuld met duurlopen van verschillende lengtes. Verheul zette dat principe vrijwel geheel overboord. Hij had namelijk geconstateerd dat veel atleten, ten gevolge van met name de lange duurlopen, een ‘zware’ loopstijl ontwikkelden. Daarnaast geloofde hij niet dat twee zware tempotrainingen plus een wedstrijd binnen een tijdspanne van één week heilzaam konden zijn.

Ik volg een trainingsschema uit het boek dat bestaat uit drie keer in de week trainen. Eén keer een interval van 6x1000m of 4x2000m, één keer een interval van 15x200m of 10x400m en in het weekend een (wissel)duurloop.

Sinds ik deze methode toe pas is m’n duurvermogen enorm toegenomen en ik loop de ene na de andere PR. Maar wat voor mij nog belangrijker is: trainen bestaat niet meer uit drie keer in de week kilometers maken maar elke training weer een ander type loop. Aanrader dus!

Bekijk hier de website van het Duurloopmisverstand.