Spons: de beste app die jij niet kunt gebruiken

Dirk H. Wolthuis
10 min readMar 31, 2015

Dit is het verhaal achter Spons, een bedrijf dat in zeven weken is opgezet en net zo snel weer weg is. Dit stuk leert je niet hoe je een bedrijf start, het is slechts een vastlegging van onze aanpak en welke gevolgen die heeft gehad. Door Kristie van Kemenade, Suzanne Dijkzeul en Dirk H. Wolthuis.

Het oude idee

Toen wij net voor de aanvang van week één, het begin van deze projectperiode, de koppen bijeen staken was iedereen superenthausiast. Niet over ons huidige idee, maar over een idee waar Dirk al tijden meer rondliep. Het idee speelde zich af in journalistieke sferen, waar we iedereen een kans wilde geven om zichzelf te ontplooien. Het idee was om een platform te creëren vergelijkbaar met de Amerikaanse site Medium.com. Op deze Nederlandse variant zou iedereen haar eigen verhaal kunnen publiceren met ontzettend mooie opmaak en het artikel zou leesbaar zijn op ieder platform. De artikelen zouden enerzijds openbaar zijn om een zo goot mogelijk publiek aan te spreken. Daarnaast zou er ook een privémodus komen, zodat alleen jouw vrienden persoonlijke artikelen zouden kunnen lezen. Dit allemaal om meer nadruk te leggen op de echt belangrijke verhalen, als tegengeluid op de onzin die mensen nu voornamelijk via social media consumeren. Dit artikel van The New Yorker beschrijft goed hoe mensen momenteel omgaan met social media-content en hoe deze geproduceerd wordt.

Dit allemaal om meer nadruk te leggen op de echt belangrijke verhalen, als tegengeluid op de onzin die mensen nu voornamelijk via social media consumeren.

Het platform kende ook nog een andere functie, die meer lijkt op een traditionele journalistieke startup. Schrijvers zouden de optie hebben om hun artikel na te laten kijken door één van onze redacteuren. Deze redacteuren zouden dan een soort online tijdschrift bij kunnen houden waarin ze content publiceerde van binnen dit platform, maar ook content zouden kunnen publiceren van andere bronnen. Voor het gemak noemen we het idee #journo.

#journo is ver voor de aanvang van dit project ontstaan en heeft ontzettend veel vormen gehad in de afgelopen tijd. Doordat er al meerdere stakeholders betrokken waren bij #journo was het idee erg vormloos. Dit zorgde ervoor dat wij als groep de overkoepelende visie begrepen, maar aan de hand van die visie weinig konden. #journo was onmogelijk om om te zetten naar een strategie of een product. Dat zorgde ervoor dat we de eerste week niet verder kwamen in ons proces om een startup te creëren. #journo was zo ongrijpbaar dat al het werk dat de groep in het project stopte het einddoel niet dichterbij bracht.

schetsen voor #journo

De creatieve brainstorm

In de tweede week, na het creëren van het businessmodel canvas, werd het binnen de groep duidelijk dat het idee op duizend manieren te interpreteren was. Het model was vrij eenvoudig in te vullen, maar de onderdelen van het model maakte samen geen business. Wij als groep wilde teveel en gingen teveel richtingen op. Dat zorgde ervoor dat de communicatie over het idee meer langs elkaar liep, dan daadwerkelijk nieuwe input opleverde.

In de voorjaarsvakantie zijn we nog een keer bij elkaar gekomen om het idee meer richting te geven. Het idee was nog niet concreet en onderscheidend genoeg en daarom besloten we een creatieve brainstorm te houden. Er waren slechts twee regels:

1. Het huidige idee is niet heilig
2. Niets is (te) gek

enthousiast vlogen we de brainstormtechniek “gekke dingen” aan.

De woorden winnaar, mest en zeef bezorgde ons buiten grote lol, ook veel nieuwe woorden. Maar woorden zijn nog geen ideeën. We gaven elkaar de tijd om even naar de woorden te kijken.

Vlak voor de creatieve brainstorm hadden we als team een gesprek over onrust. Hoe onze studie, onze creatieve breinen en allerlei internetprikkels die onrust veroorzaakte. Die onrust herkennen wij ons. Kort samengevat: die onrust was geen probleem op zich. Dit zorgde voor ontzettend veel nieuwe ideeën in het dagelijks leven, maar moet wél goed gemanaged worden.

Via het woord zeef kwamen we uiteindelijk bij het woord spons. Dit woord geeft een voorwerp aan dat “alles opneemt”, net zoals wij doen. Deze betekenis en het voorgaande gesprek zorgde ervoor dat ons een leuk idee binnenschoot. Waarom is er geen goede tool om tabbladen te managen? Die tientallen tabbladen die ons elke keer begroeten als we onze computers openklapten was één van de grote veroorzakers van stress. Dat idee gingen wij oplossen.

Waarom is er geen goede tool om tabbladen te managen?

Het eerste prototype

Wat deze week voornamelijk centraal stond, was het prototype. Waarom een prototype terwijl dit eigenlijk niet hoeft? Simpel: door het maken van een serie prototypes ons product / onderneming het beste kunnen ontwikkelen en hierdoor met een sterkere onderneming komen ten opzichte van anderen. Zo kunnen we namelijk waardevolle feedback verzamelen en zijn we zeker dat we geen moeite stoppen in een product dat niemand wil. Want dat er vraag naar ons product is, kunnen wij door de prototypes en feedback aantonen.

schetsen voor het eerste prototype en het boek “the lean startup” van Eric Ries

In deze week heeft Dirk, die zich heeft gebogen over het design van het prototype met het programma Sketch, prototype-1 gemaakt. De stijl van het prototype is afgeleid van material design waar Google op dit moment gebruik van maakt. Waarom deze stijl? Omdat material design op een heel eenvoudige maar prachtige manier platte vormen op een magische manier tot leven laat komen. De manier van ontwerpen spreekt ons erg aan doordat het minimalistisch is en dit goed past bij het concept om chaos te managen in het hoofd van de consument. Om het prototype aanklikbaar te maken hebben we InVision gebruikt, een prototyping-tool.

prototype-1 voor de iPad

Nu het concept voor ons geheel duidelijk is, hebben wij ons in deze week ook nogmaals gebogen over het businessmodel canvas. Deze was voor ons vrij gemakkelijk in te vullen, wat betekent we weten hoe we waarde gaan creëren voor onze klanten. Dit is overigens niet de laatste keer dat we dit model gaan aanpassen, tot en met week zeven blijven we het BMC aanscherpen. Dit komt onder andere door feedback die we hebben ontvangen en de nieuwe prototypes die we creëren. Maar de grote grove lijnen staat het concept in ieder geval. Dit is voor ons een bevestiging dat we gezamenlijk dezelfde gedachtes over Sponge hebben! Iets dat onmogelijk leek met het eerder idee #journo.

Concurrentie ligt op de loer

Hoe enthousiast en gedreven wij van start gingen, kwamen we er deze week helaas ook achter dat naast onze Spons, wij te maken hebben met een concurrent: Stache. Even leek het erop dat we in de put zijn beland zonder uitweg, althans zo zagen Kristie en Suzanne. Maar Dirk was positief en vastberaden en wist Kristie en Suzanne ervan te overtuigen dat wij alleen maar beter kunnen worden door Stache. Want als je nagaat, bijna ieder idee die je bedenkt bestaat vaak al. Het is juist de kunst om Spons nu nog beter te maken en ervoor te zorgen dat iedereen Spons gaat gebruiken. We hebben dus een nieuwe missie: Stache afmaken (door Spons te onderscheiden).

We hebben dus een nieuwe missie: Stache afmaken

Ondanks het voor ons even slikken was kijken we er nu positief op terug en weten wij waar de zwaktepunten van deze concurrent zitten. Daarnaast gaan wij opzoek naar het onderscheidende vermogen van Spons.

De eerste feedback

De opleiding Advanced Business Creation, waarvoor wij deze opdracht uitvoeren, is ondergebracht bij Avans Hogeschool in ‘s-Hertogenbosch. Tegenover deze school bevindt zich het AKV|ST.Joost. Het contrast tussen de scholen kan niet groter zijn, op Avans hebben ze nette klaslokalen met stoelen en schoolbanken. Op het ST.Joost hebben ze grote open ruimtes, met kleurrijke hoekjes voor tekeningen, schilderijen en andere visuele uitingen. Het was duidelijk: als we eerlijke en andere feedback willen op ons eerste prototype, moeten we de straat oversteken.

We hebben ontzettend veel mensen gesproken bij het ST.Joost en bijna alle studenten waren enthousiast over het idee. De feedback was divers en ging soms over de vormgeving, soms over functies die zij handig vonden en één jongen wist iets heel zeker: de app moest zo simpel mogelijk zijn. Op dat moment wisten we niet zo goed wat we met de feedback aanmoesten. Er was niet één duidelijk lijn te ontdekken in de verhalen van de studenten. Dus we schreven het op en lieten het even rusten.

de oplossing van één van de ST.Joost-studenten voor het tabbladenprobleem

Minder product, meer bedrijf

De weken vorderen en de wij hebben als team de afgelopen drie weken veel aandacht besteed aan het idee, concept, naam, design en het prototype. Echter deze week besefte wij dat we nu de focus even moeten verleggen. Verleggen van design naar structuur. Want hoe gaat ons bedrijf er precies uitzien en hoe wordt het intern allemaal geregeld? In deze week hebben wij het ondernemingsplan goed doorgenomen en hebben wij een planning gemaakt voor het ondernemingsplan. Deze week staat dus in het teken van het bedrijf!

Wie hebben we nog meer nodig voordat we het product echt op de markt kunnen brengen? Welke krachten ontbreken er? Dit is meer iets waar we over hebben nagedacht voor implementatie. Een element dat in dit proces nog niet van groot belang is, maar wel van belang is om als een over nagedacht te hebben.

Doe maar één ons feedback

Na enige tijd gezeten te hebben aan de achterkant van de organisatie, was het tijd om het tweede prototype te maken. Maar er was eerst nog feedback te verwerken van het vorige prototype, zodat deze variant een echte verbetering was ten opzichte van de eerste poging. Uit de feedback kwamen wat interessante dingen naar voren. Omdat er twee weken tussen het verzamelen van de feedback en het maken van het nieuwe prototype zat, hadden we zelf ook ontzettend veel verbeter ideeën.

greep uit de feedback van ST.Joost-studenten

Tijdloos, verliefd, zwaartekracht, verlangen en vrijheid

Voor het vak Creatief Denken hebben wij ieder drie activiteiten moeten ondernemen die op onze bucketlist stonden. Vervolgens hebben wij deze activiteiten vertaald in gevoelens. Met deze gevoelens zijn we gaan door associeren, met als doel Spons in een meer unieke richting te sturen. Het proces was moeizaam, maar heeft uiteindelijk zijn nut bewezen. Op basis van bepaalde woorden zijn we op het idee gekomen om onze app totaal persoonlijk te maken door middel van modules. Want hoe jij jouw informatie ordent is ontzettend persoonlijk, dus daar hoort een persoonlijke methode bij. Wij als organisatie bieden modules aan, welke de gebruikers kunnen activeren en gebruiken, als een soort van extra functionaliteit. De combinatie van de modules maken dat de app totaal op de gebruiker is afgesteld.

Nieuwe kansen, nieuwe prototypes

Omdat het Dirk zwaarder bevallen is dan gedacht, heeft hij besloten om zich te richten op een smartphone prototype. Dat kan hij namelijk beter dan het eerder iPad-prototype. Met de nieuwe functies die bedacht zijn door het geforceerd combineren van Creatief Denken hebben we opnieuw een prototype ontwikkeld. De focust ligt stevig op de simpelheid en de modules

het prototype

De laatste loodjes wegen het zwaarst

We zijn aan het einde van het verhaal beland en er gebeuren eigenlijk geen spectaculaire dingen meer. We maken het BMC af, met nog enige discussie over wat daadwerkelijk in het model moet worden opgenomen. Maar deze kleine aspecten wijzigen niets meer aan het overkoepelende idee. Tijdens het pitchen van Spons voor een zogenaamde Dragons Den krijgen we het commentaar dat het financiële gedeelte van de onderneming onderbelicht is. Dat komt sterk overeen met de tijd en aandacht die we daaraan tijdens deze zeven weken hebben besteed: geen. Helaas wordt Spons niet gekozen als één van de beste twee ideeën, die door mochten naar de finales. Het was overigens wel de favoriet van onze klas, dat moet toch voor iets tellen?

--

--

Dirk H. Wolthuis

Coopers&Co | Business Creator | Journalist | Designer | Programmer