Film İncelemesi: To Live (1994) — “Yaşamak”

Filmin birinde şöyle bir replik geçiyordu: “Neşteri sevmeyiz ama doktorları severiz.”

Bazen hayatta dibi görmek (neşter) adamı kendine getirir, sorgulatır, sarsar… İçinde “Acı” vardır çoğu zaman fakat bu acı daha güzel “şey”ler olsun diyedir genelde… Bu neşterin öncelikle filmde baba karakterini canlandıran You Ge’ye vurulduğunu görüyoruz. (Kumarda iflası yaşaması ve her şeyini kaybetmesi gibi…) Bu yapılan “ameliyat” sonrasında artık daha keskin görebiliyordur You Ge!

Anne karakterini canlandıran Li Gong’e ise bi kaç neşter üst üste vurulmuş olmasına rağmen (çocuklarını kaybetmesi, eşinin durumu, yoksulluk gibi…) bu acı’LAR Li Gong’yu yine de ümit var olmaktan vazgeçirememiş ve herşeye rağmen “yaşamak”a sımsıkı tutunabilmiştir. Bu duruşuyla da doktoruna isyan değil, insaf etmiştir!

Bazılarını da doktor olmayıp doktorluk taslayanlar ameliyat etmeye çalışıyor ve çoğu zaman o neşter ellerinde bir zulüm aracına dönüşüyor o doktorların. Bunu filmde iki örnekte görebiliyoruz: Kızın doğumunu yapan çocukların kızın kan kaybından ölümüne sebep olması ve ülkeyi kominizm neşteriyle ameliyat etmeye çalışan sözde doktorların da aynı şekilde kan kaybından ülkeyi öldürmesi gibi..

Bir diğer ameliyat örneğini de Li Gong’un çocuğunda görebiliyoruz: Ablasına yapılan terbiyesizliği temizlemek için o da kendince doktorluk yapıyor… Hem çocuk olup hem doktor olabilmek de ayrı bir meziyet!

Doktorları çoğu zaman severiz, sevmeliyiz… Ama gerçek doktorları!