“Simply Falling “şarkısını dinlerken dedim ki bazen gerçekten düşmek gerekir daha güçlü kalkmak için.Basit ama öyle .Hayatı zihin girdaplarında geçirerek kendimize zorlaştıran Biz’iz. Kolaya nedense gelemeyiz, nasıl ya deriz ?Bir zorluk ararız?Bu mudur yani?
Evet sadece bazen sadece Bu’dur.
Düştüğünde kimseden bir şey beklemezsin, bir an evvel toparlanıp kalkmaya bakarsın.Etrafındakiler sana şöyle bir bakar, sanki içlerinden dakika sayar gibi saymaktadırlar. Bakalım kaç saniye sürecek kalkması ya da kalkabilecek mi ?Mesele bu kalkabilmek …
Ne olmuş yani diyebilmek, düştüysem kafamda başka şeyler varken yürüdüğüm için düştüm. Ama bir aslan gibi kalktım, emin adımlarla yürüyorum ,artık odağım belli,gittiğim yerlere iz bırakıyorum dercesine devam etmek , bu kadar basit işte.
‘ Fall’ ingilizce düşmek anlamına geldiğinden aynı zamanda sonbahar anlamına da gelmektedir.Bir bakın ağaçlara onlar düşerken hiç etraf ne der yahu düşmesem olmaz mı ya da nasıl düşebildim deyip kendini paralamazlar ,vakitleri gelmiştir çünkü şimdi ölüp yeniden doğacaklarını bilerek düşüverirler bir ahenkle…Düşün kalkan siz olup kendinize kalkan olduktan sonra bir şeycikler olmaz. Attığınız her adımı sevgiyle, inançla atın düşseniz de anka kuşu gibi küllerinizden yeniden doğarak kalkarsınız .
