Spartan: Total Warrior Retrospektifi
Merhaba sayın okur! Bu sefer size benim için özel bir yeri olan bir oyundan bahsedeceğim. Spartan Total Warrior ile bağım 2009 yılına kadar uzanıyor. İncelemenin başlığından da anlayacağınız üzere bu oyun ile nostaljik bağım bir hayli kuvvetli. 9 yaşındaki Muharrem Ozan bu oyunu ikinci el aldırttığı Playstation 2'si ile birlikte almıştı. O zamanlar sabah bu oyunun başına oturur akşam annemler eve gelene kadar bu oyunu oynardım. Ancak o zamanlar memory card’ım yoktu ve oyunu kaydedemezdim. Memory card için anne babama ne kadar çok ağlasam da bizimkiler konsolu aldık işte daha ne istiyorsun diyip geçiştirirlerdi ve bu yüzden oyunu hiç kaydedemedezdim. Bilmeyenler için memory card, konsollara takıp çıkardığımız “konsol eklentisi” memory card’da oyunları save etmemize, kaydetmemize yarardı, eskiden konsollarda depolama bulunmazdı.
Oyunun ilk 4–5 saatini ezbere bilirdim, o zamanlar tek oyunum oydu ve tekrar tekrar aynı kısımları oynardım her gün. Şimdi zaman geçti, emülatör kullanmayı bilen, teçhizatlı, oyun kültürü gelişmiş Ozan, kendi bilgisayarında bu oyunu bitirebiliyor. Eski Ozan benle çok gurur duyardı. Şimdi oyunla geçmişimden bahsettim, şimdi oyunu hem, eski 9 yaşındaki Ozan gözlükleriyle hem de 2023 de onca oyun oynadıktan sonra taktığım gözlüklerle oynadığım incelememe bakalım.
Romalılar ve Spartalılar (ek olarak Ares!)
Oyunumuz bir God of War klonu desek yeridir, çünkü oynanış bir God of War oyunun çok andırıyor. Döneminin hack and slashleri gibi sürekli çarpı ve kareye basıp arada saldırıları bloklayıp ve kaçtığımız bir oynanışa sahip. Ancak bu oyunu God of War (2004) den ayıran çok önemli bir özellik oyunun geçtiği setting. Romalıların işgal ettiği Sparta’da Spartalı bir askeri oynuyoruz. Ve oyun boyunca Ares bizim kulağımıza fısıldıyor bizi seçtiğini ve bize tanrıların gücünü vereceğini romalıları yenmemize yardım edip karşılığında da bedelini alacağını söylüyor. Tam bu an oyunun başlığında dikkat çekmek istiyorum bu bir total war oyunu sayın okurlar. Evet günümüzde sayısız farklı çok sevilen strateji oyun serisi Total War. Eskiden böyle bir yan oyun yapmaya girişmişler. Firmanın tüm oyunlarını incelediğimde bu tek strateji dışında yaptıkları Total War oyunu denemeleri olduğunu görüyorum.
Oyunumuza geri dönersek oyun bu settingi yaşatma konusunda çok başarılı. Oyun geçtiği yılların mimarisi ve yaşamını bize biraz modern serpintilerle veriyor. Mesela ilk bölümde spartayı işgal eden romalılar dev bir heykelimsi Mecha ile işgal ediyorlar, gördüğümde çok hoşuma gitmişti, şahsen gerçeklikle karıştırılmış fantastik dünyalara bayılırım. Mesela başka bir bölümde karısını iş arkadaşıyla aldatan bir adamı sokakta karısıyla tartışırken görebiliyorsunuz. Döneminin önemli insanları da sürpriz cameolarla ortaya çıkabiliyor. Fantastik kısmına geri dönmek istiyorum çünkü oyun ilerledikçe çok daha fantastik oluyor ve spoiler free sondan bahsetmek gerekirse sonunda tanrılarla dövüşüyor buluyorsunuz kendinizi.
Tek kişilik dev ordu: Spartalı!
Gelelim oynanışa, oyunun oynanışı günümüz oyuncuları için biraz zorlu gelebilir, bu durumda beni emülasyon çok hayatımı kurtardı istediğiniz anda kayıt alabilme özelliği sayesinde oyunu modern bilgisiyarımda rahatça oynadım, oyunun o eradaki oyunlarda çok hissedilen oyun saatini uzatmak için saçma bir zorluğu var. Checkpointler modern bir oyundan beklediğinizden bir tık daha uzun. Onun dışında bu oyunu başka bir ayıran özelliği de sürekli askerlerle savaşıyorsunuz oyun bittiğinde binlerce belki 10 binlerce asker öldürmüş oluyorsunuz. Evet çok fazla düşmanla dövüşüyorsunuz döneminin god of war sonrası hack and slashlerinin aksine odaklı bir kaç düşman yerine üzerine ordu geliyor ve zaman zaman siz de ordularla zaman zaman bir kaç yoldaşla sürü halinde gelen bu düşmanları yeniyorsunuz. Sürekli ordularla dövüşüyoruz demem sizi yanıltmasın bir sürü farklı düşman türleri var ve oyun bunlarla baş etmek için size bir sürü silah ve oldukça lineer basit bir upgrade sistemi veriyor.
Hikayenin de gereği Ares sayesinde bir sürü tanrı güçleri olan silahlara sahip oluyoruz ve karakterimizin görünüşü bile oyunda ilerledikçe değişiyor, gittikçe mesela daha fazla zırh giymeye başlıyoruz. Oyunun başında basit bir spartan er’i iken bittiğinde önemli birisine dönüşüyoruz. Silah türümüz düz kılıç kalkandan çifte kılıça, Achilles’in mızrağına hatta Medusa’nın güçlerini bir yerden sonra bile kontrol edebiliyoruz. Her ne kadar incelemelerimde diğer oyunlardan bahsetmeyi sevmesem de neden God of War’dan bahsettiğimi oynamış olanlar anlayacaktır, aynı tanrılar God of War’da da mevcut.
Oyunun grafikleri döneminin oyunlarıyla neredeyse aynı ancak görsel alınmış kararlar yani görsel yönetmenliği çok başarılı, bana settingi bu kadar size çok övdüren de bu oldu. Onun dışında müzikler bu tarz bir oyundan tam bekleyeceğiniz düzeyde. Ne eksik ne fazlası. Ve değinmeden olmaz dövüştüğümüz yapay zeka başlangıçta çok az saldırımızı bloklayan askerlerden, her saldırımızı bloklayan generallerden, her saldırımızdan kaçabilen “ninja romalılar”dan minatozorlara kadar değişiyor oyun bu kısmı da çok başarılı olduğunu söyleyebilirim.
Özetle Spartan: Total Warrior biraz vasat bir hack n slash oynanışa sahip olsa da muazzam bir settinge ve fena olmayan bir yapay zekaya sahip. Aynı zamanda önemine oranla klişe olsa da ve sonlara doğru biraz uzadığını düşünsemde iyi bir hikayeye sahip. Romalıları Ares’in size verdiği güçlerle kılıçtan geçirerek vatanınız olan Spartan’ı kurtarmak fikri hoşuna gidiyorsa bu oyunu kesinlikle denemenizi tavsiye ederim.
my socials
