Erken Kalkmak İçin Ufak Bir Taktik
Son birkaç gün sadece medium.com’da erken kalkmakla ilgili birden fazla yazı okudum.Hepsi de gerçekten anlamlı, makul ve takdire şayan yazılar. Yine son günlerde bir kaç arkadaşla konuşurken muhabbet arasında erken kalkmak konusu geçti ve deneyimlerimi paylaştım. Beni bu yazıyı yazmaya iten sebep size bir tane daha hadi erken kalkın ve hayatınızda nelerin değiştiğini görün demek değil. Çünkü hali hazırda erken kalkmanın gereklerine ve faydalarına inanmış olmalısınız. Eğer henüz inanmadıysanız lütfen diğer yazılara tekrar göz atın, eğer hala daha inanmazsanız bu yazıyı okumanıza gerek yok demektir.
Eğer abartmıyorsam yaklaşık 9 yıldır bilinçli olarak erken kalkıyorum. Yani sabahın 6'sında kalkıp okula gitmek zorunda olmak veya işe yetişmek gibi bağlayıcı bir sebep olmadan. Aslında konuyu biraz daha açmalıyım. Erken kalkmamın bağlayıcı bir sebebi var lakin bu bağlayıcı sebepten sonra tekrar yatmamak için hiçbir bağlayıcı sebep yok. Şöyle ki: Yaklaşık 9 yıldır hiç kesintisiz ve herhangi bir dış zorlama olmadan sabah namazına kalkıyorum. Sabah namazı vakti yaz ve kış güneş doğuş saatine göre değişse bile malumunuz olduğu üzere genelde ‘erken’ diye adlandırılabilecek bir saatte oluyor. Bu erken kalkıştan ve namazı kıldıktan sonra en az 1 en çok 3 saat yatabilecek kadar zamanım oluyor. İstisnaları saymazsak bu zaman zarfını uyumayıp kitap okuyarak veyahut farklı işlerimi hallederek geçirdiğimi söyleyebilirim.
Şimdi asıl söylemek istediğim konuya gelecek olursak. Birçoğumuzun sabah erken kalkma motivasyonu olsa bile ve hatta alarm kurup uyansak bile hatta uyanıp yataktan kalkıp abdest alıp 2 rekat kılsak bile ya bunu düzenli hale getiremiyoruz ya da hemen tekrar yatıyoruz. Ben bir süre bu problemle cebelleştikten sonra kendi kendime bir çözüm bulduğumu farkettim. İlk uyanma anında gerçekten inanılmaz yorgun hissediyor(d)um. Gözlerimi açmak bile çoğu zaman işkenceye dönüşüyordu. Yatağımdan kalkıp abdest alıyor, namaz kılıyor yine koşar adım yatağa geri dönüyordum. Çünkü kendi kendimi çok uykum olduğuna inandırmıştım. Ufak bir taktik değişikliğine gittim. Bir sabah böyle bir kalkıştan sonra kendi kendimi aslında yeterince uyuduğuma, yani uykum olmadığına inandırdım. ‘Şu an çok uykulu hissediyorsun ama 1–2 dakika içinde bu halin geçecek ve dinç olacaksın’ dedim. Yalan söylemedim, kendi kendimi hileli bir motivasyonla aldatmadım. Ve gerçekten çok geç yattığım bir geceyse sabah erken kalkıp kitap okumak veya diğer işlerimi halletmek için kendimi zorlamadım. Onu istisnai bir durum saydım ve uyudum.
Son olarak diyebilirm ki halen kendime inandırıcılığımı koruyorum ve erken kalkabiliyorum.
