Stirner Biyografisi
Max Stirner, Johann Kaspar Schmidt’in (1806–1856) takma adıdır. Alt-orta sınıf bir çift olan Albert Christian Heinrich Schmidt ve eşi Sophia Eleonora’nın oğlu olarak 25 Ekim 1806'da Bayreuth’ta doğdu. Bir yıl sonra babası öldü ve 1809'da annesi eczacı Ballerstedt ile yeniden evlendi ve batı Prusya’daki Kulm’a taşındı. Stirner 1819'da prestijli Gymnasium’a devam etmek için Bayreuth’a gitti ve teyzesinin yanında yaşamaya başladı. 1826'da Schleiermacher, Marheineke ve Hegel’in yanında felsefe eğitimi almak üzere Berlin Üniversitesi’ne gitti. Çalışmalarına 1829'da Erlangen Üniversitesi’nde devam etti ve 1829'da Königsberg Üniversitesi’ne geçti, 1832'de Berlin’e döndü ve 1834'te çalışmalarını burada tamamladı.
Ocak 1835'te Stirner’in annesi deli olduğu gerekçesiyle Berlin’deki Die Charitè hastanesine yatırıldı. Aynı yılın Nisan ayında, hastalığı nedeniyle geciken Stirner, öğretmenlik yapmak istediği derslerin sözlü sınavlarına girdi, ancak sadece şartlı bir fakülte diploması aldı ve Brandenburg Kraliyet Okullar Komisyonu tarafından Gymnasiallehrer olarak reddedildi. Stirner 1837 yılında ev sahibinin kızı Agnes Klara Kunigunde Butz ile evlendi. Aynı yıl içinde üvey babası öldü. Agnes 1838'de ölü bir çocuk doğurarak öldü. Stirner 1839'da Berlin’de saygın bir kız okulunda edebiyat öğretmenliği yapmaya başladı.
1841'de Stirner, Hippel’s Weinstube’de toplanan sol Hegelci bir grup olan Die Freien’e (Özgürler) katıldı. Daha sonra ikinci eşi olacak olan Marie Dähnhardt ile bu grupta tanıştı. Stirner 1842'de der Rheinische Zeitung’da çeşitli gazetecilik makalelerinin yanı sıra, Stirner’in düşüncesinin yönünü açıkça görebileceğimiz Das unwahre Prinzip unserer Erziehung (Eğitimimizin Yanlış İlkesi) ve Kunst und Religion (Sanat ve Din) adlı iki eser yayınladı. 1843 yılında Marie Dähnhardt ile evlendi. 1844'ün sonunda Stirner’in magnum opus’u Der Einzige und Sein Eigentum Otto Wigand tarafından yayınlandı; sansürden kaçınmak için kopyalar hızla kitapçılara dağıtıldı ve kitap 1845 tarihliydi.
Stirner 1844 yılında öğretmenlikten ayrıldı. Daha sonra Marie Dähnhardt’ın miras kalan servetini ticari girişimlere yatırmayı denedi, ancak başarısız oldu ve mali sıkıntıya düştü. Marie 1846'da onu terk etti. Stirner, The Ego and Its Own’un yayınlanmasından sonraki dönemde eleştirmenlerine cevap olarak felsefesini iyi bir şekilde aydınlatmaya hizmet eden iki deneme yazdı. Bunlar, 1845'te Wigand’ın Vierteljahrschrift’inde Feuerbach, Szeliga ve Hess’e cevap niteliğindeki Recensenten Stirner’s (Stirner’in Eleştirileri) ve 1847'de Wigands Epigonen’in beşinci cildinde “G. Edward” adıyla Kuno Fischer’e cevap niteliğindeki Die Philosophischen Reaktionaere (Felsefi Olarak Gerici) idi.
Stirner, Adam Smith’in Ulusların Zenginliği adlı eserini Almancaya çeviren ilk kişidir. Bu çeviri 1847 yılında yayımlanmıştır. Stirner’in son kitabı 1852'de yayımlanan Geschichte der Reaktion (Tepkinin Tarihi) olmuştur.
Stirner’in hayatının sonlarına doğru yoksulluk içinde yaşadığı ve sürekli olarak alacaklılarından kaçtığı iddia edilmiştir. Berlin’de iki dönem borçlular hapishanesinde (5–26 Mart 1853 ve 1 Ocak-4 Şubat 1854) kalmıştır. Bununla birlikte, annesinden kalan mirası hayatının sonlarına doğru oldukça iyi idare ettiği ve kendisine varlıklı olmasa da iyi bir yaşam tarzı sağladığı öne sürülmüştür. Sosyal yaşamında Barones von der Golz’un salonunu ziyaret ettiği ve burada “radikal görüşlerini” paylaştığı söylenir.
Mayıs 1856'da kanatlı bir böcek tarafından sokulduğu için ateşlendi. 25 Haziran 1856'da Stirner öldü.
https://www.unionofegoists.com/authors/stirner/max-stirner-biography/
