Peeping Tom Kimdir?

Film olan değil başta belirteyim.

Efsaneye göre kahramanımız 11. yy’da İngiltere-Coventry’de yaşamış dolu dizgin zamanları olan bir terzi çırağı. Patronundan sıkılmış olacak ki farklı arayışlar içine girmeye başlamış. Çünkü patronu zamanın Dükü’nün esnaf kesime uyguladığı vergilerden ötürü çok bunalmış. kah stopaj vergisi olsun kah ayak bastı vergisi, hava vergisi, cart-curt vergisi derken dük’ten gına gelmiş kar edemez aksine zarar eder dereceye gelmişler. Kahrolası bu Dük’ün karısı olan Lady Godiva hanfendi ise halk arasında pek sevilir, el üstünde tutulur, bağra basılırmış. Kocasını şikayet etmekten zul elem duyarlarmış o derece hanım hanımcık, çıtı-pıtıcık bir ablamızmış. Ama hayat işte. Sizi hiç yapmayacağınız şeyler yapmaya zorlar. Bu baskılara dayanamayan halk isyan edelim dese kellesi gidiyor, artık gıkını çıkaramaz hale geliyor. Artık bıçak kemiğe dayanmış olacak ki istemeyenin bir yüzü diyerek Lady Godiva’ya açıyorlar konuyu. Tabi Govida durumdan haberdar. Kimseden ses çıkmadığı için hallerinden memnun sanıyor.

Ancak öğreniyor ki durum daha vahim. Tabi dinliyor kendini seven sayan halkı. Konuyu Dük’e açmaya karar veriyor. Tabi bizim “Mercie” denen Dük şerefsiz, haysiyetsiz. Bu vergi ve zulümlerden dolayı zaten Godiva’yla araları açık.

• Kocacım azaltsan vergileri, halk bir rahatlasa, ekmek alamaz hale gelmişler.
• Tamam lan! Ama bir şartım var!

Kabul diyor sormadan bizim Godiva. Ama Dük’ün şartını duyunca afallıyor;

• Tüm sokaklarda bir at üzerinde çırılçıplak gezeceksin. Sen bunu yap bende vergileri indiricem.

Zulme sessiz kalmak istemeyen Govida ablamız kabul ediyor. Yarın diyor. Ama utanacağını da biliyor. Halka haber salıyor.

• Böyleyken böyle. Ben şartı kabul ettim ancak utanıyorum herkes evine çekilsin örtsün perdelerini. Bakan olursa da canı sağ olsun.

Tabi Coventry halkı seviyor Godiva’yı. Yapar mı öyle bir terbiyesizlik. Herkes evine dükkanına çekiliyor ve kapatıyor cam çerçeveyi. Bizim Lady Godiva beyaz bir atın üzerinde kızıl saçlarıyla utandığı yerlerini örterek büyük bir gururla sokaklarda yol alıyor. Herkesin pencereleri sıkı sıkıya kapalı. Ortalıkta çalı bile hareket etmiyor. Hiç kimse yok. Ancak!

Bir kişi! Çırak!
Terzi Tom.
Meraktan mı, şehvetten mi, yoksa her ikisinden midir bilinmez, perdeyi azıcık aralamış seyretmiş; o esnada , efsanenin çeşitli versiyonlarına göre, kör olduğu ya da öldüğü söylenir. Zaman içinde, bu seyir merakından muzdarip olanlar “peeping tom” olarak anılır olmuş. Tabi efsane burda bitmemiş. Onu yapılan zulmu eleştirmek için ölümsüzleştirenler de var.

ve binlerce yılın yabancısı bir ses;

Ne Godiva geçer yoldan;
Ne bir kimse kör olur.

bu dizeleri İsmet Özel, Amentü şiirinde zamanında yaşadığı toplumda, ne Godiva gibi kendisini halkın huzuru ve selameti için feda edecek biri, ne de kendisine bir kötülük dokunacağını bilse dahi sokakta vuku bulan olayları görmeye cesaret edebilecek, eylemsel tepki gösterebilecek biri bulunmamaktadır. Şair bu duruma eleştirel bir tavır almakta ama elinden de hiç birşey gelmemektedir. Sayın okur; Ne yazık ki hikayem bitti. Evet.