“Ik verkoop mijn lichaam niet, ik lever een dienst.”
Gemaakt door Esther van der Eijk en Ilse Brandemann
Een jonge, mooie, slanke vrouw komt vriendelijk op ons aflopen. Met haar donkere haar en zwarte kleding valt ze op tussen al het gekleurde. Haar sprekende ogen matchen met haar glanzende haar. De kamer is rood ingericht en de muren vertellen ons wat het sekswerk in Nederland inhoudt. Felle kleuren, halfnaakte dames en hier en daar wat informatie vullen de hele wand. ‘Dames, kan ik jullie ergens mee helpen?’ De enige match met de muren zijn de rood gestifte lippen van de dame. Haar haklaarsjes zijn bedekt met zilveren glitters en haar opvallende regenboogsokken vragen de aandacht. Ze stelt zich voor als Velvet.
Velvet werkt bij het enige lesbische escortbedrijf in Nederland: ‘De Stoute Vrouw’. Velvet kiest er met een reden voor om haar echte naam anoniem te houden. “Wanneer ik in de toekomst ergens anders wil werken heb ik liever niet dat dat automatisch gekoppeld wordt aan mijn huidige baan. Op een of andere manier hangt er gelijk een oordeel over je en word je minder serieus genomen.” Je merkt dat Velvet veel te maken heeft gehad met vooroordelen en haar toon is wat harder, hoewel ze kalm blijft. “Ik heb sociologie gestudeerd en wanneer ik vanuit dat vak een vraag beantwoordt, word ik serieus genomen en geloven mensen sneller. Wanneer ze weten dat ik sekswerker ben, wordt er veel meer doorgevraagd en moet ik mezelf meer uitleggen en verdedigen. Dat komt alleen door het stigma dat op dit werk ligt, terwijl ik als persoon precies hetzelfde ben.”
Ballet in een badpak
“Mijn eerste herinnering. Leuke vraag.” Het is eventjes stil voor ze antwoord geeft. Haar glitterlaarsjes verschuiven en Velvet neemt een gemakkelijke houding aan. “Het is een beetje vaag, maar ik denk dat mijn eerste herinnering mijn eerste balletles was. Ik had geen balletpakje en ik moest het dus doen met een soort van badpak.’ Ze lacht even. “ De balletjuf zat op een bankje en ik lachte naar mijn moeder omdat ik het zo leuk vond. Vanaf dat moment heb ik ongeveer zeventien jaar op ballet gezeten.” En die passie leeft nog steeds. “Ik wil in de toekomst wel weer lessen volgen.”
Velvet heeft een gelukkige jeugd gehad. Ze is opgegroeid met haar ouders, in een klein, christelijk dorpje bij Rotterdam. Velvet groeide op zonder broertjes, zusjes, neefjes en nichtjes. Dat heeft gevolgen. “Ik was al jong volwassen. Ik ging eigenlijk altijd met volwassenen om en had weinig vrienden van mijn leeftijd. Pas later kwam ik erachter dat dat ook nadelen had en deels voor gemis zorgde. Door mijn omgang met volwassenen leg ik wel makkelijk contact met mensen.” Ze lacht en zegt dan: “Het is waarschijnlijk ook een verklaring waarom ik altijd oudere partners heb.”
Haar basisschooltijd verliep zonder veel moeite. “Ik kon goed leren en ik was gewoon een leuk meisje op de lagere school. Toen ging ik naar de middelbare school in een dorpje verderop, ik zat op het VWO. Ik deed altijd goed mijn best en het ging allemaal redelijk makkelijk. Toen ik zestien was, kwam ik uit de kast als lesbienne, waardoor ik ook ben gepest op school. Mijn omgeving had er een duidelijke mening over, dat maakte het er niet makkelijker of fijner op.” Ook de stad Rotterdam was geen fijne plek voor Velvet om een relatie te hebben, wat er uiteindelijk ook aan heeft bijgedragen dat ze naar Amsterdam is verhuisd. “Als ik in Rotterdam hand in hand over straat liep met mijn vriendin werden we uitgescholden en er werd zelfs naar me gespuugd! Toen we in Amsterdam samen het station uit kwamen lopen voelde het zo bijzonder dat niemand ervan opkeek of iets zei en ik voelde me gelijk beter op mijn plek.”
“Ik vind seks gewoon heel leuk!”
Werk en privé gescheiden
De coming-out op de middelbare school was voor Velvet gelukkig ook positief. “Het was echt een opluchting, ik kon eindelijk mezelf zijn! Ik wilde daar iets mee doen en wilde provoceren. Ik ging bijvoorbeeld praten met de biologiedocenten en vroeg hen waarom ze bij de seksuele voorlichting geen ruimte lieten voor het gesprek over homoseksualiteit.” Na de middelbare school heeft Velvet de universitaire studie sociologie gehaald en een master gedaan in de sociologie van gender seksualiteit . In de tijd dat ze studeerde had ze geld nodig. “Ik verloor mijn baantje in een bejaardentehuis. Samen met een vriend was ik een soort performance duo in een paar clubs. Ik hield van dat leven. Het bruisende nachtleven, lekker optutten en de bijbehorende erotiek. Ik ben bewust op zoek gegaan naar een baan waar ik in weinig tijd veel geld kon verdienen en wat ik ook leuk zou vinden.” Ze lacht even hardop. “Maar als het om het geld ging, had ik ook een andere baan kunnen kiezen.”
Over haar werk als escortdame is Velvet heel stellig. “Ik verkoop mijn lichaam niet, ik lever een dienst. Mijn lichaam blijft bij me en die neem ik gewoon weer mee terug. Seks is mijn werk. En werkseks is iets heel anders dan privé seks.” Op de vraag waar dat dan in zit, wordt ook duidelijk wat werk binnen de escort betekent. “Werkseks is gericht op het plezier van de klant en dat die van de tijd kan genieten waarvoor is betaald. Privé seks is meer geven en nemen en niet alleen gericht op de ander. Ook doe ik bepaalde dingen alleen binnen mijn relatie en niet op mijn werk.” Alhoewel veel mensen een negatieve mening hebben over sekswerk, maakt het werk Velvet gelukkig. “Het mooiste aan mijn werk is de ontmoeting met vrouwen. Ik help vrouwen met nare ervaringen uit het verleden of ik stel ze op hun gemak wanneer het bijvoorbeeld hun eerste keer is. Ik ben ook vaak het luisterend oor voor dames. Een escortdame uitnodigen kan heel persoonlijk maar ook heel anoniem zijn, want soms is het juist prettig dat je weet dat het tijdelijk is.”
Liefde is alles
Het is duidelijk dat Velvet een dame is die weet waar ze voor staat en dat ook uitstraalt. Zodra ze begint te vertellen over haar vriendin verschijnt er voorzichtig een stralende lach op haar gezicht en voel je haar enthousiasme. “We vullen elkaar goed aan en we hebben zeker verschillende kwaliteiten. Liefde betekent alles voor mij. Ik zou onze relatie wel omschrijven als filmisch”, zegt ze dromerig.
Het is mooi om te zien hoe Velvet opbloeit door haar relatie, maar het roept ook vragen op. Vindt een partner het oké dat je sekswerker bent? Velvet, die gewend is goed te weten wat ze moet zeggen, neemt een wat ongemakkelijke houding aan en even lijkt ze niet te weten wat ze met de situatie aan moet. “Het is heel toevallig dat ik het er onderweg nog over gehad heb. Natuurlijk is het lastig, maar we proberen daar wel goed over te blijven praten.” Het is weer even stil waarna ze overtuigend concludeert: “Als het moet zou ik wel dit werk opgeven voor mijn relatie!”
Sociologie in sekswerk
In haar werk als escortdame heeft Velvet ondertussen veel dates gehad. Of ze zelf ook vooruitgang merkt tussen de eerste en de laatste date? “In het begin was ik heel zenuwachtig, vooral voor mijn allereerste date, maar nu eigenlijk niet meer. Ik ben een stuk comfortabeler geworden. Ook met mijn eigen lichaam. Ik heb mensen ontmoet die ik normaal gesproken niet zou zijn tegengekomen. Ik heb allerlei dates gehad. Variërend in leeftijd; de oudste was 89 en de jongste 18. Sommige waren buitenlands.” Ze stopt even en vraagt zich af wat de vraag precies was. “Of ik ben veranderd in mijn werk? Ja, ik begin ook met bepaalde patronen te werken. Ik zie nu wat voor type klanten er zijn, hoe zij zich gedragen, welk gedrag daarbij past en wat ik kan verwachten. Maar dat verschilt natuurlijk wel weer per persoon en situatie.”
Klik hier voor de video
Seks in onze samenleving
“Sekswerk biedt voor veel mensen een uitkomst.” Velvet gelooft dat haar werk iets bijdraagt aan de samenleving. “Veel klanten hebben verlangens die ze ergens niet kunnen vervullen. Ik vind het ongezond om die verlangens op te kroppen of weg te drukken. Het is fijn dat mensen zich kunnen uiten en het is ook niet mijn verantwoordelijkheid als een klant bijvoorbeeld een relatie heeft. Soms help het juist om een relatie beter te maken, bijvoorbeeld als seksuele verlangens niet vervult kunnen worden door een partner. Ik zie er ook positieve kanten in. ”
“Sekswerk is als diepzeeduiken.”
De wetgeving in Nederland bevordert volgens Velvet de positie van sekswerk in de Nederlandse samenleving niet. “Legaliseren is niet de oplossing. Er zijn alsnog zoveel regeltjes en wetten waar sekswerkers zich aan moeten houden waardoor ze op bepaalde gebieden, die niks met sekswerk te maken hebben, veel moeiten kunnen ervaren. Daar hebben andere burgers geen last van.” Velvet lacht wanneer ze zich bedenkt. “Het schijnt dat de wetgeving van diepzeeduiken het meest in de buurt komt van die van sekswerk. Die hebben het ook moeilijk om bijvoorbeeld een verzekering af te sluiten.”
Hoewel Velvet makkelijk over haar werk praat, valt niet te ontkennen dat ze ook te maken heeft gehad met (voor)oordelen. “Stilte. Dat vind ik de ergste reactie wanneer ik vertel dat ik sekswerker ben. Daarna hoor je vaak ook niks meer van die mensen. Het is zo fijn als mensen met je in gesprek willen gaan en oprechte interesse hebben.” Ook binnen haar werk krijgt Velvet weleens een beladen reactie. “Ik gaf een vrouw een keer een compliment dat ze er mooi uitzag en toen zei ze een beetje pissig: ‘Dat zeg je tegen iedereen, want dat hoort bij je werk’. Maar ik zeg nooit iets wat ik niet meen, dus zo’n reactie vind ik jammer.”
Sekswerk is een besproken en door de media belicht onderwerp en daar heersen verschillende meningen over. Dat lijkt Velvet echter niet zo veel te doen. “Wat ik ervan vind als mensen mij daarover veroordelen?” Ze haalt haar schouders op en laat haar middelvingers zien. Daden zijn soms krachtiger dan woorden.
Meer weten? Klik hier voor een verhaal over sekswerker Foxxy.
*Velvets echte naam is bij onze redactie bekend.