Oké, ik merk dat ik vreselijk geïrriteerd raak van dit geneuzel. Een verhaaltje voor je: vrouw met gehandicapt kind in de bijstand. Buurtbewoners lichten de sociale dienst in dat er een zwarte man bij haar woont. Gemeente stelt onderzoek in en hangt een camera op in straat. Vrouw wordt s’ochtends uit haar bed gelicht en in een arrestatiebusje gedeponeerd. Uit haar woning worden dagboeken meegenomen. In het dossier komen alle seksuele fantasieën met zwarte man die zij in haar dagboek heeft opgetekend terug. Eis: 49.000 euro bijstand terugbetalen, want vrouw woonde meer dan vier dagen in de week samen met zwarte man.

Dit gebeurt gewoon in Nederland.

En waar de fuck zijn wij op links mee bezig? De fijnere nuances van het klassenbewustzijn, witheid en imperialisme met elkaar bediscussiëren. Wat heeft dit allemaal in godsnaam nog te maken met die alledaagse ervaring van de dakloze die geen uitkering kan krijgen, omdat hij geen adres heeft? Die in het Vondelpark moet slapen van de gemeente (want: we moeten wel weten dat het een Amsterdamse dakloze is), maar als hij daar wordt aangetroffen door een politie-agent een boete krijgt. Wat heeft het te maken met die ongedocumenteerden die we laten doodhongeren, omdat ze zijn uitgeprocedeerd naar Somalie en het hun verantwoordelijkheid is om in Mogadishu te komen (waar geen eens een fuckin’ vliegveld is)?

Nee, wij moeten het zo nodig hebben over dingen die zo abstract zijn dat ze nergens voor staan. Ja, er is schrijnend racisme, armoede, bureaucratie — er is een onderwereld in onze verzorgingsstaat. Wat gaan we daaraan doen? Hoe gaan we daar wat aan doen? Welke wet- en regelgeving willen we aanpassen?

Of willen we vooral geheel vrijblijvend aan onze vriendjes laten zien dat we zo vreselijk radicaal zijn en het kapitalisme omver willen werpen, de witheid verachten, en moe zijn van het ‘neoliberalisme’ — whatever de fuck dat allemaal mag betekenen.

En dan vragen we ons af waarom links verliest…

De groeten,

Jesse