Moederdaginterview: Pieke Stuvel over zelf kleren maken
Veelgeroemd illustrator Pieke Stuvel maakt al bijna haar hele leven haar eigen garderobe. Ik (Marcella) was de redacteur van haar nieuwste boek Uit één stuk, dat onlangs werd herdrukt. Voor deze blog sprak ik met Pieke over zelf kleren maken, over samenwerken met haar dochter en over het belang van tijdloze, betaalbare en comfortabele kleren.
Pieke: ‘Ik probeer altijd uit te dragen: kijk maar, je hoeft niet altijd alleen maar te kopen en te kopen, tijdloze kleren kunnen fijn zijn en hoeven amper iets te kosten.’
Kun je uitleggen wat ‘uit één stuk’ betekent?
Pieke: Met ‘uit één stuk’ bedoel ik in dit geval een kledingstuk waarvan alles — mouwen, voor- en achterkant — uit één stuk stof is geknipt, zodat je alleen de zijnaden hoeft dicht te stikken. Al mijn hele leven maak ik ‘uit één stuk-kleren’, omdat je dan snel klaar kunt zijn en ook omdat variaties op één thema me bekoren. Iedere keer weer ben ik verrast dat het er weer helemaal anders uit ziet. Uit één stuk staat natuurlijk voor meer en die dubbele betekenis vind ik ook aantrekkelijk.
Hoe zou je jouw eigen stijl omschrijven? Welke dingen vind je belangrijk in de kleren die je maakt en draagt?
Ik houd van simpele, draagbare kleding met een zekere nonchalance en heb een hekel aan opgeprikte ongemakkelijkheid op powerheels.
Je maakt niet alleen zelf kleren, maar bent ook illustrator. Hoe hangen die twee bezigheden voor jou met elkaar samen?
Kleren tekenen vind ik nog leuker dan kleren maken, want door het tekenen krijg ik allerlei ideeën. Als ik een nieuw kledingstuk wil maken, moet ik me er altijd even toe zetten. Maar met passen en uitproberen ‘groeit’ het kledingstuk uit tot wat ik zo ongeveer zocht. Als het dan klaar is en gelukt, radio 1 of 4 staat aan, en als de zon ook nog naar binnen schijnt, kan het bijna niet beter.
Een verschil met je eerdere boeken is dat ‘Uit één stuk’ persoonlijker is: niet alleen staan er foto’s van je eigen dochter in, ook vertel je over je ervaringen en herinneringen.
Het was het idee van de uitgever om wat meer persoonlijke verhalen te vertellen en dat heb ik met veel plezier gedaan. Kleren zijn tenslotte wel iets meer dan een stukje stof om het lijf.
Ik koos deze keer naast tekeningen ook voor foto’s, omdat mensen weleens tegen me zeggen dat op tekeningen alles er goed uit kan zien, maar dat je dan toch niet zeker weet hoe het er in het echt uit ziet. Ik hoop met deze foto’s aan te tonen dat het simpele en prima draagbare kleren zijn.
Ik vroeg mijn jongste dochter Anna de Rijk omdat ze naast kunstenaar ook model is. En het leek me leuk om weer eens samen iets te doen. Kim Noorda is een goede vriendin en collega van Anna die ik erg graag mag en zij wilde gelukkig ook meedoen. De foto’s werden gemaakt Renske, en hun jeugdig enthousiasme werkte aanstekelijk.
Je schrijft in het boek zo enthousiasmerend over zelf kleren maken dat ik tijdens het redigeren van het boek droomde dat ik achter een naaimachine zat en een eigen jurk maakte. Wat vind jij er zo leuk aan?
Zoals ik al eerder zei moet ik me er altijd enigszins toe zetten om iets te gaan maken, maar het is voor mij de beste manier om het soort kleren te krijgen waar ik me goed in voel, die nergens anders te koop zijn en amper iets kosten.
Dat laatste is beslist niet onbelangrijk en ook een reden die ik altijd als een roepende in de woestijn probeer uit te dragen: kijk maar, je hoeft niet altijd alleen maar te kopen en te kopen, tijdloze kleren kunnen fijn zijn en hoeven amper iets te kosten. Het geeft mij in ieder geval een soort vrijheids- en onafhankelijkheidsgevoel: ik pluk een lap uit de kast en ga maar een beetje experimenteren.
Denk je dat een zelfgemaakt kledingstuk meer (emotionele) waarde heeft dan een gekocht kledingstuk?
Dat hangt denk ik sterk van je karakter af. Ik gooi zelden of nooit iets weg en draag het meeste echt jaren, dan weer eens een tijdje niet en dan ineens weer met heel veel plezier. De paarsige trui-jurk met zijsplitten op pagina 18 van het boek, draag ik bijvoorbeeld met enige regelmaat al bijna sinds 20 jaar en de grijze geruite jas van pagina 86 al zeker 17 jaar. Soms verander ik iets aan m’n kleren om ze aan de tijdgeest aan te passen. Ik denk dat je van bijna alles iets interessants kunt maken en als je je kleren maar lang genoeg bewaard, krijgen ze vanzelf een emotionele lading. Je maakt tenslotte wel het een en ander samen mee.
Wanneer maakte jij je eerste kledingstuk (en wat voor kledingstuk was dat?)
Na de eerste jaren van poppenkleren met de hand maken, mocht ik op m’n tiende voor het eerst werken met de naaimachine van m’n moeder. Ik maakte van kleurige streepstof op een zwarte achtergrond (m’n moeder had een kast vol lappen en liet me altijd zo’n beetje m’n gang gaan) een wijde rimpelrok op een tailleband met gekruiste schouderbanden op de rug. Door de overrompelende snelheid van de naaimachine stikte ik allerlei stukken stof aan elkaar vast waar dat niet de bedoeling. Ik dacht dat ik stapelmesjokke werd. Het is uiteindelijk goed gekomen en de streeprok met schouderbanden voldeed prima.
En wat is het favoriete kledingstuk dat je ooit zelf maakte?
Er zijn er zoveel, maar één jurk koester ik in het bijzonder omdat er zo’n opmerkelijk verhaal aan vast zit. Ik woonde 43 jaar geleden een jaar in Londen en had in een warenhuis een paar ‘winkeldochters’ gevonden: twee wollen mannenspencers, camel met antracietgrijze klassieke motieven die me erg aanstonden. Ik verknipte het lijf van de ene spencer tot mouwen en naaide die aan de andere spencer vast en stikte de zijnaden in zodat de trui getailleerd werd. Die trui heb ik echt vele jaren met plezier gedragen. 5 Jaar geleden vond ik in een kringloopwinkel een grote brede sjaal van precies dezelfde wollen stof die ik natuurlijk meteen voor een paar euro aanschafte. Ik knipte van de sjaal een strakke rok die ik aan de onderkant van de trui naaide. De onderkant is nu wel een stuk wolliger dan de toch wel al een heel eind versleten bovenkant, maar dat mag de pret niet drukken: ik word er nog steeds erg blij van.
Welke drie basistips zou je geven aan iemand die nog nooit een jurk, jas of trui gemaakt heeft? (Naast natuurlijk tip 1: koop en lees Uit één stuk :))
Koop gebreide stof (= jersey of tricot, want gebreide stof rekt mooi mee) die niet meer dan een paar euro per meter kost (op de markt) en probeer eerst het allersimpelste model. Bijvoorbeeld de naar beneden slank toelopende mouwloze jurk op pagina 72. Die is echt het allermakkelijkst. De rechte jurk of tuniek op pagina 52 is een goed idee als je iets met mouwen wenst. En koop vooral een beetje soepele stof, die valt het slankst en elegantst.
— — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — — —
Over Uit één stuk. Maak zelf tijdloze en simpele jurken, jassen en truien:
Veelgeroemd illustrator Pieke Stuvel maakt al bijna haar hele leven haar eigen garderobe. Speciaal voor vrouwen die liever hun eigen stijl volgen dan vluchtige modetrends, selecteerde ze haar elf favoriete patronen, steeds gemaakt uit één stuk stof. Je hoeft slechts de zijnaden dicht te stikken om een jurk, jas of trui te creëren. Het resultaat is even origineel als comfortabel, laten ook de foto’s van internationale modellen Anna de Rijk (Pieke’s dochter) en Kim Noorda zien. Met behulp van Uit één stuk kan iedereen zijn creativiteit de vrije loop laten.
Meer informatie vind je hier.
Boek kopen? Doe dat in de boekhandel, of bijvoorbeeld hier: https://tinyurl.com/uiteenstuk
‘Pieke Stuvel is naast auteur van diverse boeken over zelfmaakmode ook ontwerpster en illustrator. Alle kennis en vaardigheden komen in dit boek samen. Het boek Uit één stuk sluit perfect aan bij de huidige trend van versimpeling, bewustwording en zelfmaakmode.’ — Kleur & Stijl
‘Dit rijk geïllustreerde boek is een aanrader. Alles wordt duidelijk uitgelegd, dus het is heel geschikt voor beginnende naaisters. Maar ook gevorderden (waartoe ik mijzelf reken) kunnen prima uit de voeten met Uit één stuk. Want daarmee creëer je goed passende basispatronen, waarmee je vervolgens naar hartenlust kan variëren.’ — DIYdiva.nl