Hoi, ik ben Amar en ik ben 18. Ik woon nu ruim drie jaar in Nederland en het gaat best goed met mij. Ik ben geboren in Damascus in Syrië. Toen er oorlog uitbrak in mijn land zei mijn vader dat ik samen met mijn neef en broer moest vluchten. Hij was bang dat we zouden worden opgepakt en mee moesten vechten in het leger.
Ik vond het heel erg om weg te gaan uit Syrië, maar het werd daar steeds gevaarlijker. Mijn ouders en mijn oom en tante zijn verhuisd naar een andere stad. Zij bleven achter in Syrië, maar gelukkig hadden ze genoeg geld gespaard om ons te laten vluchten. Ik zal je niet vermoeien met de details van onze reis naar Nederland, maar het was niet makkelijk. Eenmaal in Nederland werd alles voor ons geregeld. We kwamen terecht in een asielzoekerscentrum in Oisterwijk. Daar heb ik langzaamaan Nederlands leren spreken. Ik moest heel erg wennen aan de cultuur.
Fady Hany.
In de tussentijd heb ik hier veel nieuwe vrienden gemaakt. En ik ga ook weer naar school. In mijn vrije tijd voetbal ik en ik luister graag liedjes op YouTube. Ik mis mijn ouders en familie heel erg, maar nu ik weet dat ze in veiligheid zijn, maak ik me een stuk minder zorgen. Gelukkig kunnen we regelmatig even met elkaar bellen of Skypen.
Ik hoop ooit terug te kunnen gaan naar Syrië als de oorlog is afgelopen. Maar voorlopig ligt mijn toekomst in Nederland. Op het AZC heb ik mijn vriendin Irina leren kennen. Zij komt uit Afghanistan en heeft daar ook vreselijke dingen meegaat. We kunnen heel goed met elkaar praten. Ik hoop hier in Nederland samen met haar een goed leven op te kunnen bouwen.
Terug naar Burgerschap op Methode M.
Dit is een fictief verhaal. Het verhaal van Amar is gebaseerd op verschillende waargebeurde verhalen. Alle gelijkenissen met het echte leven berusten op louter toeval.
