Hoi, ik ben Sharon. Ik ben 14 en woon in een jeugdinrichting voor moeilijk opvoedbare kinderen. Mijn problemen begonnen al toen ik uit de buik kwam van mijn moeder. Ik ben een zogenaamde FAS-baby; dat betekent dat ik ben geboren met Foetaal Alcohol Syndroom. Het had niet veel gescheeld of ik had de bevalling niet overleefd. Later heb ik gehoord dat ik maar 1250 gram woog bij mijn geboorte en dat ze me niet rustig konden krijgen.
Daar heb ik nu nog steeds last van. Ik heb een kort lontje en kan mijn emoties niet beheersen. Als ik boos word, wat heel vaak gebeurt, ontplof ik meteen. Ik kan heel agressief zijn, dan begin ik te schoppen en te slaan. Dat vind ik heel erg, maar ik heb er geen controle over. Daardoor ben ik al heel vaak in de problemen gekomen. Ik heb ook een jeugdstrafblad.
Omdat mijn moeder niet voor mij kon zorgen en mijn vader niet in beeld was (ik weet niet eens wie hij is), ben ik als baby in een pleeggezin geplaatst. Al snel bleek dat deze mensen helemaal niet om konden gaan met mijn problemen. Zo ging het ook in andere pleeggezinnen. Wat ik me herinner is dat ik, toen ik zes jaar oud was, op mijn blote voeten buiten in de sneeuw werd gezet om af te koelen. Ik had mijn pleegzusje zo hard geslagen dat haar arm was gebroken.
Uiteindelijk kwam ik in een jeugdinstelling terecht, daar woon ik nu nog steeds. Ik krijg hier psychiatrische hulp en slik medicijnen. Die helpen me om rustig te blijven, zodat ik normaal naar school kan. Mijn moeder leeft nog wel, maar ik heb geen contact meer met haar. Ook de rest van mijn familie zie ik niet meer. Ik heb alleen nog contact met een nichtje via Instagram. Zij woont ook niet meer thuis.
Ik hoop dat ik volgend jaar door kan naar begeleid kamer wonen. Want ik merk dat ik toe ben aan een eigen plek. Helemaal zelfstandig zit er voor mij voorlopig niet in. Ik ben al blij dat ik hulp heb en mijn school kan afmaken.
Terug naar Burgerschap op Methode M.
Dit is een fictief verhaal. Het verhaal van Sharon is gebaseerd op verschillende waargebeurde verhalen. Alle gelijkenissen met het echte leven berusten op louter toeval.
