Satürn

Mister Noxan
2 min readAug 26, 2021

--

“Çünkü gece aşıklara aittir!” diyordu Patti Smith o güzel şarkısında. Doğru. Gece uyuyanlara değil, aşıklara aittir. Çünkü onlar uyumazlar!

Pascal gibi ben de geceleri gözlerimi semadan ayıramıyordum. Çünkü ben de aşıktım! Kendimi oyalamak için kumsalda oturup yıldızlarla kum tanelerini eşleştiriyordum. Aşıkların böyle beyhude alışkanlıkları vardır.

Derken az ilerde yelkeni nebula olan bir teknenin yaklaştığını gördüm! Arkasında köpük yerine avuç avuç yıldız tozu bırakıyordu. Kalbim yerinden fırlayacak sandım!

Kumaşı, feza ışıklarından dokunmuş gece elbisesiyle bir peri vardı yelkenlide. Tekneden indi ve bir müjde gibi yaklaşmaya başladı. O yürüdükçe kıyafetinden etrafa kıvılcım gibi yıldızlar saçılıyordu. Sanki ayakları yere basmıyor da bir karış havada kayarak süzülüyor gibiydi. Periler dünyasında balerinler böyle yürüyordu herhalde!

Yanıma geldiğinde gece gibi saçlarına iliştirilmiş tokası dikkatimi çekti. Satürn şeklindeydi. Yoksa Satürn’ün kendisi miydi? Yanıma çömelirken kum taneleri ona yer verdi. Bakışlarımı fark edince tebessim etti. Tokasını kastederek: “Zuhal” diyorsunuz siz buna öyle değil mi?” Satürn diyorduk şimdilerde ona ama eskiden ismi Zuhal’di. Bunlar içimden geçenlerdi. Ona ise sadece başımı saygı ile eğerek cevap verebilildim. Belki o da kelimesiz harfsiz konuşuyorsu. Tokayı çıkardı. İşte o an olan oldu: Saçları salınınca gecenin üzerini nurlu ikinci bir gece kapladı. Artık yeni bir sema vardı üzerimizde… Yeni yıldızlar… Yeni bir esinti… Yeni bir dünya!

Kalbim kozalak kadarken, birden güneşler güneşi kadar genişledi! Avucuna aldığı tokayı bana uzattı. Bilmediğim cevherlerden yapılma bu tokayı kutsal bir emaneti alır gibi incitme tedirginliği ile avucunfan aldım. “Ben de bunu vermek için gelmistim! Gelecek seneye kadar saklayınız!” Her şey gerçek olsa da beni emanet teslim etmeye layık bulması gerçek olamazdı. Olamazdı!

Sonra galaktik bir meltem esti göklerden…”Kalkmalıyım” dedi. Havada asılı duran yelkenlisine bindi ve bir rüya gibi kayboldu.

Sonra gece bizim gece oldu. Sema bizim sema…Kumsal bizim kumsal. O rüyadan kalan emanet ise hala avucumda…

--

--