“Çalışan bir ebeveyn olmak zor olabilir.
Fakat yaşlandıkça, diğer birçok şey gibi, gittikçe daha iyi ve kolay bir hâl alır.”
Günümüzde değişen yaşam şartları ile birlikte pek çok kadın çalışma yaşamına adım atıyor. …
“Bir bebek olarak dünyaya geliyorum.
Sonra bir çocuk oluyorum. Sonra bir ergen ve yetişkin…
Sonra bir bebeğim oluyor. Onu yetiştirmek için ne yöne adım atacağıma karar verirken dönüp tekrar kendi içime bakıyorum. Bir bakıyorum kendi çocukluğum orada…Kendi annem, kendi babam… İçimde kendi çocukluğumu buluyorum. Çocuk yanımı, anne yanımı, baba yanımı… Nasıl bir ebeveyn olacağımı kendi içime bakarak belirliyorum. Sonra kendi çocukluğumu kendi çocuğumla beraber büyütüyorum. ”
Size de olur mu bazen; çocuğunuzla konuşurken, oyun oynarken ya da ona yemek yedirirken, ödevlerine yardım ederken bir anda ‘anneniz’ çıkıverir içinizden. Hani yıllarca eleştirdiğiniz, büyüdüğümde asla böyle bir anne olmayacağım dediğiniz, anneniz. Kendinizi tam da onun söylediği kelimelerle çocuğunuza bağırırken, tam da onun davranışları ile tepki verirken bulabilirsiniz. …
Hiç susturamadığımız o ‘yargılayıcı’ sesler..
“Ben çocukken annem çok titiz bir kadındı. Şimdi hatırlıyorum da temizlik yaptığı zamanlar evimizin içindeki en gergin anlardı sanırım. Pazartesi günleri büyük temizlik günü olurdu evde ve ben o günler okul hiç bitmese de eve dönmesem diye düşünürdüm. Temizlik yaparken ne benim ne de babamın ayak altında olmasından hoşlanmaz, oldukça sinirli olurdu. O zamanlar o kadar mutsuz ve öfkeli olurdum ki kendi kendime ‘büyüdüğümde asla temizlik yapmayacağım.’ …
About
