Ik was meer aan het overleven dan aan het leven, en dit is wat het met me deed …

Tot een paar jaar terug werkte ik als regiodirecteur van een grote bank. Prima baan. Fijne collega’s. Geen minuut rust. Ik deed waar ik goed in was: teams bouwen, mensen bij elkaar brengen en samen goede dingen neerzetten.

Weg met dat gevoel van leegte: knip de navelstreng door

Op 6 januari 2014 was ik om 08.41 uur van huis in Geldrop vertrokken naar mijn werk in Eindhoven. Een ritje van 7 km. Halverwege werd ik overvallen door een enorm verdriet en een gevoel van leegte. Uit het niets kwam de zin ‘Knip de navelstreng door, Pepijn’ op in mijn hoofd.

Die ochtend nog had ik contact met een paar mensen die dicht bij me stonden. Zij bevestigden wat ik al wist: dat het tijd was voor de volgende stap. ‘s Middags heb ik mijn leidinggevende gebeld en verteld dat ik mij niet meer gelukkig voelde in mijn werk. en graag over vertrek wilde praten.

Ik besefte dat ik mezelf in de afgelopen jaren volledig voorbijgelopen was. Dat ik altijd wel had gedaan waar ik goed in was, maar dat om de verkeerde redenen deed. Om erkenning. Om te voldoen aan verwachtingen van anderen.

Ik was het plezier in mijn werk kwijtgeraakt

Ik zag plotseling haarscherp dat ik mezelf, mijn waarden en mijn plezier langzaamaan was kwijtgeraakt in dat grote bedrijf. Dat ik al lange tijd meer aan het overleven was dan aan het leven. Noem het functioneren, en steeds minder floreren. Ik had niet willen luisteren naar die steeds terugkerende gedachte: ‘mijn competenties komen elders beter tot hun recht’.

Met dat inzicht kwam ook direct het besef: zo wil ik het niet langer. Ik wil doen waar ik goed in ben én daarvan genieten. Met het uitspreken van die krachtige wens kwam direct ongelooflijk veel moed en energie bij me vrij. Diezelfde week nog zegde ik mijn vaste baan op, bij het bedrijf waar ik dertien jaar had gewerkt. Zonder (sociaal) plan, zonder uitzicht op iets anders, maar met één voornemen: ontdekken, voelen en ervaren hoe en waar ik op mijn best ben.

Leven met de handrem erop

Mijn dochtertje, geboren in 2012, heet Flore. Dat ik je dit nu vertel, heeft alles te maken met wat er na die januariochtend in 2014 gebeurde. Het was alsof ik vanaf dat moment ‘gestalkt’ werd door het woord ‘floreren’. Boeken die ik las, lezingen die ik bezocht, onderzoeksresultaten die ik naploos; iedereen had het over floreren, of liever over het gebrek eraan. Bij mij resoneerde dat enorm. Ik had immers zelf lang niet gefloreerd. Ik had met de handrem erop geleefd.

Stap voor stap ontdekte ik hoe ik zelf kon floreren, en ik bloeide letterlijk op. Dat ging niet zonder slag of stoot kan ik je eerlijk zeggen. Maar het is wel gelukt! Ik heb me bevrijd van veel wat me eerder belemmerde en ben volledig mezelf, ontspannen en gelukkig in wat ik doe.

Hoe meer ik mij in het hele idee van floreren verdiepte, hoe meer ik de waarde ervan inzag. Ook hoe ook anderen ervan kunnen profiteren. Floreren is als een positieve frisse wind die door een organisatie waait wanneer medewerkers eruit halen wat erin zit, niet bang zijn om fouten maken en fluitend naar hun werk gaan. Een organisatie waarin mensen floreren, is in staat om de meest complexe veranderingen voor elkaar te krijgen — mét behoud van werkplezier. The rest is history. In 2015 richtte ik mijn bedrijf Floration op.

Floreren (op je werk) kun je leren

In mijn persoonlijke ontdekkingstocht naar mijn eigen floreren, kwam ik erachter dat floreren meer een activiteit is (een belangrijke levenskwaliteit) dan een einddoel of gemoedstoestand. Daarnaast ontdekte ik dat je kunt leren floreren. Het is niet in beton gegoten, maar van rubber. Veranderingen in leefomstandigheden kunnen het tijdelijk indrukken of oprekken, maar floreren zwiept na verloop van tijd gewoon weer terug naar de oorspronkelijke vorm.

Óf en hoeveel je floreert, bepaal je grotendeels zelf. Slechts 10% wordt bepaald door de omstandigheden, 50% door je genen. De overige 40% heb je volledig in eigen hand en kun je jezelf aanleren. Goed nieuws dus!

Er zijn talloze succesvolle manieren om je eigen floreren (en dat van anderen) een blijvend positieve boost te geven. Maar als je echt je floreren duurzaam wilt stimuleren, is het een levenslange oefening. Wel een die veel voldoening en plezier geeft, voor jezelf en voor je omgeving.

Leer floreren van Pepijn, met humor en actie

Sinds 2015 geef ik onder meer floreerprogramma’s en masterclasses aan teams en teamleiders over het belang van floreren — voor henzelf en voor de organisatie. Daarin ervaar je hoe je zelf van louter functioneren naar floreren kunt komen. Maar dat doe ik wel als Pepijn — niet in het keurslijf van een afstandelijke, formele organisatieadviseur. Dat betekent vooral speels, met humor en flink in de actie!

Groet,

Pepijn