ว่าด้วยเรื่อง Program Student Recruitment ที่ใช้ในการรับสมัครนักเรียนในเมื่อต้นปีที่ผ่านมา

Pongsakorn Samothai
2 min readJul 1, 2019

--

ต้องบอกก่อนว่าผมเป็นนักเรียนม.ปลายที่เป็นตัวแทนแข่งหุ่นยนต์ของโรงเรียนพรหมานุสรณ์จังหวัดเพชรบุรี #Promma Robotics นี้คือจุดเริ่มต้นจากคนที่ไม่เคยคิดจะเขียนโปรแกรมคอมพิวเตอร์เลย เพราะคิดว่าซอฟแวร์ล้วนมันยาก กว่าการเขียนหุ่นยนต์ ที่คิดแบบนั้นส่วนตัวแล้วชอบทำฮาร์ดแวร์เพราะมันสนุก

ทำไมถึงมาทำโครงงานนี้หรอ คือตอนนั้นตามผมสนใจ Python เอามากๆเลยครับ ประกอบกับตามเพจ ลุงวิศวกร สอนคำนวณ และลุงเขาแจกเนื้อหา Python GUI ฟรี จะรอช้าอยู่ทำไม ไปเอามาเรียนสิ บวกกับครูที่พาผมไปแข่งหุ่นยนต์ บอกว่าที่ห้องวิชาการเห็นมีที่อ่านบัตรประชาชนอยู่ไม่ได้ใช้งานอะไร และผมเห็นการรับสมัครนักเรียนแบบเก่าที่ต้องให้ครูมานั่งพิมพ์บัตรประจำตัวผู้เข้าสอบเอง บางที่ก็พิมพ์ผิดมีกระดาษเสียเยอะ และช้าด้วย ผมจริงอยากลองใช้ความรู้ทำตรงนี้ ซึ่งตัวโปรแกรมที่ผมคิดไว้คือแบบอ่านบัตรประชาชน เก็บข้อมูล และปริ้นบัตรประจำตัวผู้เข้าสอบออกมาเลยครับ

เริ่มต้นกันเลยดีกว่า โปรแกรมมันต้องมีการเก็บข้อมมูลใช่ไหมครับ แสดงว่าต้องมาการเขียน Database จากคนไม่มีความรู้เรื่องการใช้งาน Database เลยแต่ Python นั้นมี SQLite เราเลยรอดตาย ไม่ต้องจำรอง MySQL ให้ยุ่งยาก ใช้ตัวที่ติดมานี้และสะดวกสุด ทำไมผมถึงรู้จัก SQLite หรอ เหมือนโชคชะตานำพา ไปเจอ Channal Youtube ที่ชื่อว่า prasertcbs ของอาจารย์จุฬาที่แบบสุดมากสอนหลายอย่างมากในนั้น เดี๋ยวผมจะแนบ VDO ไว้ด่านล่าง

ปัญหาใหญ่เลยทำอย่างไรถึงจะอ่านบัตรประชาชนได้ ด้วย Community ของ Python นั้นใหญ่พอสมควร ผมจริงไปเจอ Module ที่ชื่อ pyscard แต่ก็แบบกว่าจะลงตัวนี้จนใช้งานได้ Error ในการลงนี้เยอะมาก เยอะจนแบบตอนแรกนี้ท้อเลยอ่ะครับ แต่สุดท้ายก็สำเร็จ หน้าตามันก็จะออกมาประมาณนี้อ่ะครับ

Program Student Recruitment

ต่อมาผมได้รุ่นน้อง 2 คน ที่เขากำลังจะต้องทำโครงงานส่งครู น้องเขาก็มีโครงงานที่เขาคิดไว้และคิดโครงงานที่ใช้ Arduino แต่ทำไมทำมามันไม่สมบูรณ์สักเท่าไหร่ ผมเลยชวนมาทำโปรแกรมนี้ด้วยกัน มาช่วยแก้พวกการทำงานของโปรแกรมให้มันดีขึ้น และเร็วขึ้น เลยเอาว่ะให้น้องมันเอาโปรแกรมนี้เป็นโครงงานส่งครูแล้วกัน

ปัญหาหลัก ของโปรแกรมที่ทำเสร็จและนำมาใช้งานในการรับสมัครรอบแรกคือ มันไม่ออนไลน์ ถ้าอยู่ๆคอมพัง ข้อมูลทั้งหมดจบกัน และข้อมูลมันก็ไม่ปลอดภัยสักเท่าไหร่เพราะเก็บในเครื่องของผู้ใช้ พวกผมทั้ง 3 คน ตอนนี้มีทีมแล้ว 555 ก็เลยจะทำให้มันออนไลน์ โดยช่วยการศึกษา และเช่า Server ใน DigitalOcean เพื่อทำ SQLserver หลังบ้านก็ไม่ได้เปลี่ยนไรมากเพราะมัน SQL เหมือนกันครับ แค่เพิ่มให้ผู้ใช้กรอก IPserver, User ,Password และเพิ่มฟังชั่นที่ไม่มีในตัวแรก คือดูรายชื่อตามห้อง การเลือกที่นั่งสอบเพื่อไม่ให้เด็กที่มาจาก รร. เดียวกันนั่งสอบติดกัน และที่ผมไม่ฟิคเขาไปในโค๊ดเพราะว่า server เราแ่ะใช้แค่ช่วยรับสมัคร พอจบก็ปิด พอเปิดใหม่ IPserver ก็จะเปลี่ยน ผมไม่อยากแก้บ่อยๆๆ 5555

ทั้งนี้โปรแกรมตัวนี้ยังต้องปรับปรุงการทำงานอีกหลายส่วนเลยครับ จากการใช้งานที่ผ่านมา

นี่ก็เป็นบทความคราวๆเกี่ยวกับโปรแกรมตัวแรกในชีวิต แถมยังเอาไปใช้งานจริงๆๆด้วย ที่มาเขียนบทความนี้ก็เพราะตอนนี้ผมอยู่มหาลัยปี 1 แล้วครับ แต่ผมคิดถึง คิดถึงครู คิดถึงน้องมาก คิดถึงห้อง Stem คิดถึง รร. ด้วย เอาเป็นว่ารวมๆคือ คิดถึงชีวิต ม.ปลาย แล้วกัน 5555 มือใหม่มากทั้งการเขียนโปรแกรมและก็การเขียนบทความใช้ภาษาไม่ถูกหรือเขียนผิดก็ขออภัยด้วยนะครับ

ผมเขียนเว็บลงทะเบียนเรียนชุมนุมอีกอันหนึ่ง ถ้ามีเวลาว่างจะมาเขียนเกี่ยวกับเว็บตัวนั้นนะครับ

--

--

Pongsakorn Samothai

นักศึกษาที่สถาบันแห่งหนึ่งที่อยู่ย่านแจ้งวัฒนะ ซึ่งก่อตั้งและสนับสนุนโดยกลุ่มธุรกิจที่ใหญ่เป็นอันดับต้นของประเทศไทย