Zondagse wandeltochten

Na de Brabantse Ardennen Trail op 17 februari is het aftellen naar het volgende “echte” wandelevenement. Dat wordt de Urban Trail Walk in Mechelen op 17 maart, wel slechts een luttele 10 km. Die korte afstand zorgt er wel voor dat m’n man ook eens meedoet. Voor hem zijn de hele lange afstanden niet echt weggelegd, wegens een hernia en ontbrekend kraakbeen in zijn knieën. Geen te zotte dingen te doen in zijn geval.

Ondertussen blijf ik wel voort trainen voor langere tochten. De voorlopig langste staat gepland eind mei en dat is een 50 km. Zo’n afstand kan je op zich wel zonder training wandelen, maar ik voel me toch iets comfortabeler met het idee dat ik er mijn spieren en pezen wel op voorbereid heb.

Het trainingsschema bestaat uit elke dag wandelen, van 2 km tot 5 km op een werkdag. Op zaterdag zit ik rond de 8 km en op zondag is er dan de zondagse lange(re) wandeltocht. Met de vele wandelclubs die aangesloten zijn bij Wandelsport Vlaanderen vind je elk weekend wel ergens een georganiseerde wandeltocht in de kalender op www.walkinginbelgium.be of via de app van Wandelsport Vlaanderen.

Zo vond wandelmaatje Ann vorige week de Trappistentocht in Zoersel. Een leuke afwisselende tocht, die o.m. langs de Abdij van Westmalle ging, waar de paterkes hun trappist brouwen. We deden uiteindelijk een 17 km en die gingen lekker vlot.

Vanmorgen stond ik er alleen voor. Ann had al andere plannen en m’n andere sportmaatje Inge had er een nachtelijke braspartij opzitten en was niet bepaald fit genoeg om al om 7u30 richting Kampenhout te rijden om daar een tocht van 15 km te stappen.
De Jef Pijp-tochten in Kampenhout zijn een jaarlijkse traditie, georganiseerd door wandelclub de Houtheimstappers. In mijn loopcarrière heb ik er verschillende keren één van de vele afstanden die er jaarlijks georganiseerd worden, al lopend afgelegd. Vandaag ging het al stappend en op m’n eentje, dus ging m’n koptelefoon op en luisterde ik onderweg enkele podcasts. Jammer genoeg ging het iets minder vlot dan vorige keer. Was het nu omdat ik alleen was, of omdat ik barslecht geslapen had? Ik voelde me wat licht in mijn hoofd en na een 10-tal kilometer begonnen m’n spieren ook wel te protesteren. Ging vorige week de 17 km alsof het niks was, was ik vandaag blij en opgelucht dat ik na 16 km weer aan m’n auto stond. Ach ja, het kan niet altijd van een leien dakje lopen zeker?

De kalender belooft volgende week een mooie tocht in het Lierse. Dus wie weet zien jullie me daar dan rondhuppelen.