Een hekel aan het mondkapje

Let op: Dit is een fictief verhaal maar wel gebaseerd op een ware gebeurtenis.

Die ene dag in juni begon al warm. Alsof het die nacht niet was afgekoeld. Bert was klaar met zijn nachtdienst in de thuiszorg. Moe maar toch blij stapte hij in zijn rode auto, die bijna uit elkaar valt. Die nacht hoefde hij geen mondkapje op omdat hij niet werd opgeroepen. Dat mondkapje vindt hij maar vervelend. Het maakt je benauwd, zonder dat je ziek bent.

Terwijl hij terugreed naar huis droomde hij van een rode auto die niet rammelde en zeker niet muf rook. Om die auto te kunnen kopen zou hij zijn zoon dit jaar teleurstellen. Zijn zoon wil graag naar Frankrijk op vakantie maar wanneer Bert een andere auto wil kopen gaat dat niet. Bert hoeft geen rode sportauto te hebben maar een auto die niet rammelt en niet muf ruikt zou al geweldig zijn.

’s Avonds moest hij weer werken. Hij hoopte weer op een rustige nacht maar niets was minder waar. Iemand kreeg een TIA. Voor zijn gevoel ging de tijd veel langzamer. Hij pakte zijn telefoon en belde de dokterspost. Een aardig klinkende receptioniste nam op. Goede nacht met de dokterspost. Klonk de stem door de telefoon. Met Bert van de thuiszorg. Wij hebben hier een vrouw die symptomen van een hersenbloeding heeft. Dus een hangende mond en een slappe arm. Zo vertelde Bert tegen de aardige stem. Sorry, antwoordde de stem, de dokter komt niet langs, wacht nog maar even af. Enkele minuten later belde Bert nog een keer met de dokterspost. Weer nam de aardige stem op. Bert vertelde hetzelfde verhaal maar voegde er dit keer aan toe dat de staat van de vrouw niet is verbeterd en dat het toch verstandig is dat de dokter toch komt. De aardige stem klonk opeens minder aardig. Meneer, u belde net ook al. Toen vertelde ik u dat de dokter niet komt. Dus dat vertel ik u nu weer reageerde de aardige vrouw geïrriteerd.

Hij mocht in de ochtend weer terug naar huis. Dit keer was hij niet blij maar teleurgesteld en erg moe. De vrouw die de ochtenddienst zou de dokterspost ook weer bellen. Dat deed zij dan ook. Goedemorgen, zo begon zij, mijn collega van de thuiszorg heeft vannacht twee keer gebeld over een vrouw die symptomen van een hersenbloeding had. Een man antwoordde terug dat daar niets over bekend was. De vrouw reageerde boos op deze man, ook al wist zij dat hij geen schuld had. Deze mevrouw heeft gelukkig geen hersenbloeding gehad maar een TIA maar er zijn al verschillende mensen gestorven omdat er geen dokter bij kwam. De man schrok en verontschuldigde zich namens de dokterspost en zei dat dit nooit meer zou gebeuren.

Door Dave Prins