Waarom ik besloten heb mijn bedrijf te verlaten

Hoe een eigen bedrijf kan aanvoelen als een gouden kooi en welke stappen ik doorlopen heb om dit gevoel te doorbreken.

4 februari 2019, de dag dat ik publiek maakte dat ik mijn bedrijf zou verlaten. In een LinkedIn bericht schreef ik het volgende:

Na een jaar vol zelfreflectie heb ik gemerkt dat ik niet meer de uitdaging vind zoals de jaren voorheen. Om deze reden heb ik de beslissing genomen om het schip te verlaten en me (terug) in het onbekende te wagen.

Uiteraard was ik trots (en ben ik nog steeds) op wat ik in 6 jaar had opgebouwd maar tegen eind 2018 kwam er meer en meer een gevoel in me op dat ik me niet meer bezig hield met wat ik graag doe. Ik voelde me niet gelukkig en merkte dat ik niet meer de motivatie vond van weleer om telkens opnieuw aan de werkdag te beginnen.

Symptomen — the depri part

Een gebrek aan motivatie uitte zich steevast in een gigantische “monday blues”, een “maandag-thuis-werkdag” of weer eens ziek op maandag. Lekker de start van de week een dagje uitstellen, zalig. Meetings met klanten op maandag waren voor mezelf al een tijdje taboe geworden.

Van nature uit ben ik een procrastinator. Ik stel graag dingen uit tot de laatste moment. Als ik de juiste motivatie heb, was dit nooit een probleem. Een nachtje, een weekend of eender wanneer doorwerken om het resultaat te bereiken was dan vanzelfsprekend. Zonder motivatie resulteerde dit echter in weekjes opschuiven: “Geen antwoord gehad? We zullen volgende week nog eens proberen..”. Of ik schoof men eigen verantwoordelijkheden door aan medewerkers.

Als de enige opflakkeringen van motivatie en geluk verder vloeien uit een loonsverhoging of een nieuwe wagen, dan klopt er iets niet. Dat voelt heel even goed aan maar na een tijdje verhogen deze materiële zaken enkel en alleen de druk op je schouders. De druk om te moeten presteren. Daar zit je dan in je gouden kooi.

Dit kon zo niet verder.

Zelfreflectie

Bovenstaande symptomen zijn uiteraard niet van de ene dag op de andere gekomen. Deze zijn over de jaren heen stilletjes beginnen groeien. Eind 2018 zette ik mezelf voor de spreekwoordelijke spiegel en begon ik na te denken.

• Wat doe ik niet graag? Wat doe ik wel graag?
• Hoe kan ik geraken naar wat ik wel graag doe?
• Wat moet er veranderen?
• Wat kan ik nog doen binnen mijn bedrijf?

Uit deze vragen kwamen enkele vaststellingen:

• Het kwam er op neer dat waar het bedrijf vooral een uitvoerend karakter kreeg, ik meer de richting van het creatieve en strategische wou uitgaan.
• Als werkgever iedereen proberen tevreden te houden, verbruikte veel van mijn energie en als dat niet lukte nam ik dit soms ook te persoonlijk.
• De dagelijkse werking van het bedrijf leiden nam ook veel energie weg die ik liever zou gebruiken om nieuwe dingen uit te proberen.
• Als zaakvoerder voelde ik weinig vrijheid in mijn agenda en had ik steeds het gevoel dat ik aanwezig moest zijn. Het schuldgevoel bouwde snel op als ik later begon te werken of vroeger vertrok op bureau.

Deze vaststellingen heb ik in eerste instantie met vertrouwenspersonen besproken en kort daarna ook op tafel gelegd bij mijn vennoot. Deze moet ik nog altijd uitdrukkelijk bedanken voor het begrip dat hij van in het begin getoond heeft voor deze situatie.

We hebben samen gekeken naar andere opportuniteiten binnen het bedrijf maar kwamen tot de vaststelling dat de problemen waar ik met worstelde dieper zaten.

De knoop doorhakken

Onvermijdelijk kwam ik op het punt dat ik me de vraag stelde: “Moet ik ermee stoppen?”. Ik begon “wat als ik stop”-scenario’s door te nemen in mijn hoofd. Ik merkte snel dat dit heel bevrijdend aanvoelde. Het gaf me de kans om men hoofd leeg te maken en mezelf echt de tijd te geven om terug te vinden wat ik echt graag doe.

Mijn buikgevoel was duidelijk en financieel kon ik mezelf ook deze ruimte geven. Vanaf dit moment was de knoop voor mezelf doorgehakt. Ik ging terug de sprong maken in het onbekende.

You can fail at what you don’t want, so you might as well take a chance on doing what you love. — Jim Carrey

-Robin De Cnodder
Brand strategist & creative marketeer
www.robindecnodder.be