ایران به دلیل داشتن منابع غنی نفتی با این محصول ارزشمند برای کشورهای مرتبط با پتروشیمی ارزش آفرینی کرده و آن را به شکل و شمایل مصرفی به فروش رسانده است. در حال حاضر پنج فرآورده نفتی شامل گاز مایع، نفت سفید، گازوئیل، گوگرد و سوخت جت به کشورهای دیگر از جمله افغانستان، چین، سریلانکا و عراق صادر می شود. در ادامه به بررسی اهمیت صادرات سوخت، نفت و مشتقات آن می پردازیم.
ایران یکی از مهمترین کشورهای جهان در زمینه منابع انرژی است که پس از سال 1913 به عنوان یکی از صادرکنندگان اصلی سوخت و نفت به سایر کشورها شناخته شد.
ایران به دلیل قرار گرفتن در بین دو منبع اصلی انرژی در جهان (دریای خزر و خلیج فارس) از جایگاه بسیار ویژه ای در عرصه بین المللی برخوردار است.
دلیل دیگر اهمیت ایران این است که ایران یکی از دو کشور مستقل از دریای خزر است و می تواند مستقیماً نفت و گاز صادر کند.
ایران حدود 10 درصد از منابع نفتی کشف شده و 15 درصد از منابع گازی جهان را در اختیار دارد.
همچنین یکی از اهداف ایران در سال های اخیر خودکفایی در تولید بنزین بوده که خوشبختانه با گذشت زمان افزایش یافته است. اکنون این محصول در میان سایر اقلام صادراتی سوخت در کشور دیده می شود.
بر اساس آمار صادرات سوخت ایران، در پایان سال 1395 روزانه بالغ بر 400 هزار بشکه گازوئیل و نفت کوره (معادل 64 میلیون لیتر مشتقات نفتی) به سایر کشورها صادر شده است.
مهمترین کشورهایی که ایران به آنها سوخت صادر می کند افغانستان، ارمنستان، چین، عراق، هند و سریلانکا هستند.
در حال حاضر حدود 5 فرآورده نفتی از جمله سوخت گازوئیل، نفت سفید، گاز مایع، سوخت جت و گوگرد به کشورهای دیگر صادر می شود.
با توجه به موارد فوق طبیعی است که صادرات نفت و فرآورده های وابسته یکی از منابع اصلی درآمد ایران است. البته هرگز نباید اهمیت و آینده صادرات غیرنفتی را از نظر دور داشت.
صادرات سوخت
هیدروکربن های رنگ روشن، مواد آلی هستند که فقط حاوی اتم های هیدروژن و کربن هستند.
هیدروکربن ها به دو دسته آروماتیک و آلیفاتیک تقسیم می شوند. هیدروکربن های آلیفاتیک عمدتاً از نفت و گاز طبیعی و از تقطیر جزئی نفت خام در پالایشگاه ها به دست می آیند. هنگام به دست آوردن هیدروکربن های معطر از قطران زغال سنگ.
همانطور که می دانید گازوئیل یکی از منابع مهم سوخت در کشور است که به عنوان عنصری ارزشمند سهم بسزایی در صادرات سوخت به سایر کشورها دارد.
سوخت های هیدروکربنی را می توان یکی از محبوب ترین جایگزین ها برای گازوئیل در نظر گرفت.
امروزه سوخت های هیدروکربنی در کنار سایر سوخت های ارزشمند به کشورهایی مانند عراق، پاکستان و افغانستان صادر می شود.
