Franz Kafka — Dönüşüm
Franz Kafka Dönüşüm böcek metaforu üzerinden, ana akımdan ayrılana karşı, toplumun duyduğu hoşgörüsüzlüğü, dışlanmışlığı vurgulayan, herkes gibi olmak istemeyenlerin yaşadığı trajediyi anlatan, farklılıklara duyulan tahammülsüzlüğü gözler önüne seren şahane eser.
Gregor ilk sabah uyandığında düşündüğü tek şey işine geç kalmış olduğuydu, insan sabah daha yeni uyanmış iken dahi, kendisinin düşünmek istediği şeyleri düşünemiyor, kendisi hakkında düşünemiyor ve düşünmesi gerektiği konusunda alıştırıldığı için işi hakkında düşünmek zorunda kalıyor.
Bir insanın böceğe dönüşmesiyle bir böceğin insana dönüşmesi arasındaki ayrımı düşündürür başta. sistemin çarklarından biri olursan, yaşarsın. Ama özgürlüğünü, sistemin belirlediği sınırlar dahilinde yaşamak zorundasındır. eğer çarktan ayrılmayı seçersen asıl özgürlüğü yakalamışsın demektir. ama bu sefer de toplum tarafından dışlanırsın. insanlar, onlara yük olduğunu sana hissettirmekten kaçınmazlar. psikolojin dağılır, yalnızlaşırsın ve sonunda ölürsün. en acısı da, kimse pek üzülmemiştir ölümüne. kurtulmuşlardır senden çünkü..
Ailenin birey üzerinde kurduğu mecburi borç yükü, yaşam amacının sadece para kazanmak olduğu, toplumsal baskı ve kendi içinde sıkışıp kalmanın insan zihninde verilen psikolojik savaşın dışarıya yansımasını görüyoruz. Yaşadığımız dönemde bir çoğumuz George Samsayız. Ya üzerimize düşeni yaparak saygı görüyor ya da reddederek dışlanıyoruz. Ailenin maddi ve manevi sorumluluğunu üstlendiği için saygı gören Samsa, İstemediği bir hayattan kurtulmak için, yine istemediği bir başka hayata dönüşüme uğraması.
“sürekli değişen, hiç kalıcı ve samimi olmayan insan ilişkileri. Şeytan görsün hepsinin yüzünü”
“Sürekli değişen, hiç süreklilik kazanmayan asla samimileşmeyen insan ilişkileri. Yerin dibine batsın.”
“Odamda günlerdir yalnızım, ziyanı yok dünyada da yıllarca yalnız değil miydim?”
