TUHAFLIKLAR MÜZESİ KUNSTKAMERA

St Petersburg’da Neva Nehri Kıyısında, Vasilevsky Adasında yer alan Kunstkamera Müzesi Dünyanın en eski müzesidir.

Konumu itibariyle mükemmel fotoğraflar çekebileceğiniz bu binanın içi, dışı kadar iç açıcı değildir. Bu nedenle eğer ki okuyacaklarınızdan etkilenecekseniz şimdiden okumaktan vazgeçmenizi öneririm.

Almanca “konst-kamer”, yani sanat odası anlamına gelen bu müzenin ismini “meraklar odası” “Nadir eşyalar odası”olarak da çevirmek mümkün. Ama asıl adı Kunstkamera Antropoloji ve Etnoğrafya Müzesi.

Müze Çar I. Pedro tarafından 1714 yılında kurulmuş. Müzenin ilk yıllarında müzede yaşayan ve fiziksel engelleri olan insanlar da bulunmaktaymış.

Müzede sadece bu tuhaf canlılar sergilenmiyor. Kuzey Amerika, Japonya, Çin ve Moğol, Hindistan ve Endonezya, Avusturalya ve Okyanusya bölümleri de var. Anca ben bu yazıda sadece tuhaflıklar kısmından bahsedeceğim. Aşağıda diğer bölümlerden bir kaç fotoğraf görebilirsiniz.

Kıyafetlerin her biri gerçek özenle korunmuş. Hatta üzerinde lekeler bile görülebiliyor.

İçinde farklı kültürlerden 2 milyona yakın eseri saklayan müzenin en ilgi çekici bölümü de anatomi bölümü. Bu bölümde insanı hayretler içinde bırakan tuhaf canlıların örneklerini görmek mümkün. Yarı insan yarı hayvan yaratıklar, birbirine yapışık yeni doğmuş bebekler, böcekler, çift başlı hayvanlar vs.. İnsanın tüm bunlar karşısında kanı donuyor. Kimine hayretle bakarken kimi de tiksindiriyor insanı.. Tüm bu koleksiyonun sahibinin Petro olması da neden ona Deli Petro dendiğinin bir kanıtı sanırım.

Petro Hollanda’dan anatomi uzmanı DR. Ruysch’u yanına getirterek anatomi çalışmaları yapmış. Deneylere kendisi de katılmış.

Kullandıkları aletlerAnne karnındaki ceninlere hayvan hücreleri enjekte etmişler ve bu bebekleri sezeryan yoluyla anne karnından almışlar. İnsanı kanını donduran bu çalışmalar ek olarak da bebekleri canlı canlı kesmişler, içlerini boşaltıp incelemişler.

Bu deneylerde ölen annelere mi üzülsek yoksa ortaya çıkan hayvan ile insan karışımlı boynuzlu bebeklere mi bilemedik. Zaten insan bu bebeklere bakarken bir tuhaf oluyor. Bir insanın bunu nasıl yaptığına anlam veremiyor. Çalışmalar neredeyse 300 yıllık ve hiç bozulmamış, kavanozlarda saklanıyor.

Petro tüm bu yaptıkları ile kalmamış. Rus halkına kendilerine getirecekleri her bir tuhaf bebek için para vereceğini söylemiş. Zavallı fakir Rus halkı kadınları ( kesinlikle aşağılamak için söylemiyorum. Acıma duygumu ifade etmek istediğim için ) para alabilmek umuduyla karınlarının üstüne atlayıp, karınlarını tekmeletip hasarlı bebeklerini Petro’ya satmışlar.

Müzenin anatomi bölümünde fotoğraf çekmek yasak. Her bir odasında “babuşka” (nine) adı verilen kadınlar görevli. Kavanozlara fazla yaklaştığınızda ya da birinin önünde çok fazla beklediğinizde yüksek sesle bağırıyorlar. Çok dikkatliler. Nasıl başardım bilemiyorum ama bu kadar denetimin içinde 2 adet fotoğraf çekebildim. Şimdi olsa cesaret eder miyim bilemiyorum doğrusu !

Müze her gün yüzlerce ziyaretçiyi ağırlıyor. Türk turlarının programında bu müze yok. Bu nedenle eğer Rusya’ya gidecekseniz turla değil kendi başınıza gitmenizi öneririm. ( Sadece Rusya değil aslında tüm ülkeleri insanın kendisinin keşfetmesi gerektiğine inanıyorum.) Türk turiste rastlamadığımız tek yer bu müzeydi diyebilirim. Müze girişinde her müzede karşılaştığımız uzun bir kuyruk karşılıyor bizi. Ancak burada makinelerden alma şansımız yok. Mecburen sıra bekliyoruz. (45 dk.)

Giriş Bileti Kunstkamera’ya girmek için 250 Ruble ödemeniz yeterli. İçerde Audio guide’a ihtiyaç duymuyorsunuz çünkü her bir çalışmanın yanında İngilizcesi de yazıyor.

Yaz tatili olduğu için öğrencileri müzede görmüyoruz. Ama öğreniyoruz ki Rusya’da 10 yaş itibariyle tüm çocuklara yaşadıkları kenti tanımaları için kültür dersleri müzelerde veriliyor. Eğitim için örnek bir uygulama. Üstelik öğrenciler her geldiklerinde, konularıyla ilgili müze bölümlerini geziyorlar ve aynı müzeyi mezun olana kadar birkaç kez ziyaret etmiş oluyorlar. Ancak böyle bir müzeyi çocukların gezmesi ne kadar doğru onu düşünüyorum!

Parçalanmış bedenler, minicik bebeklerin kirpiklerine kadar zarar görmeden duruyor olması, o zamanki bilimsel bilgi ile anne karnına hayvan hücresi enjekte edilmesi gerçekten kanımı donduyor. Biraz daha kalsam sanki beni de birazdan birileri parçalayacakmış hissine kapılarak müzeden ayrılıyorum. Etkisi hala sürüyor diyebilirim.

Ş.A