Δεν ενοχλούν οι υποκλοπές Βαρουφάκη. O εκβιασμός ενοχλεί.
Το ότι ο Βαρουφάκης έχει καταγεγραμμένες τις συνεδριάσεις του Eurogroup στις οποίες συμμετείχε ως υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Τσίπρα, δεν συνιστά είδηση. Όπως δεν είναι είδηση ούτε το ότι ο ίδιος κατέγραφε τις συνεδριάσεις αυτές παράνομα, δηλαδή υποκλέπτοντάς τες. Ούτε ξενίζει κανέναν το γεγονός ότι ενώ το κάνει αυτό, ο ίδιος είχε γνώση ότι διαπράττει αδίκημα, και συνεπώς είχε δόλο. Πόσο πρέπει όμως να μας αφορά το αν η μανητοφώνηση αυτών των συνεδριάσεων είναι παράνομη, από την στιγμή που αυτός που τέλεσε το εν λόγω αδίκημα της υποκλοπής, δηλαδή ο Βαρουφάκης, έχει αναλάβει όλη την ευθύνη της παράνομης πράξης του; Γιατί πρέπει εμείς ως πολίτες μαζί με τον δημοσιογραφικό και πολιτικό κόσμο της χώρας να συζητάμε το αν και το γιατί ο Βαρουφάκης παρανόμησε και να αδιαφορούμε για αυτό καθ᾽αυτό το περιεχόμενο της συγκεκριμένης υποκλοπής;
Ο Βαρουφάκης χρησιμοποιεί την επίκληση αυτού του υλικού για να προκαλεί ντόρο και να φέρνει το όνομά του στο επίκεντρο της πολιτικής και δημοσιογραφικής συζήτησης όποτε αυτός επιλέγει. Η αμυντική συμπεριφορά του πολιτικού συστήματος τού δίνει την ευχέρεια να παίζει αυτό το παιχνίδι. Ποιος δηλαδή είναι τόσο αγαθός να θεωρεί ότι ο Βαρουφάκης δεν γνώριζε όταν έκανε το σόου του, ότι η Βουλή δεν μπορεί να κάνει δεκτό ένα προϊόν υποκλοπής; Eπειδή ακριβώς το γνώριζε αυτό, επιδίωξη του ήταν και είναι να δημιουργήσει την εντύπωση ότι το πολιτικό σύστημα δεν επιθυμεί να χυθεί φως σε εκείνη την σκοτεινή περίοδο της διαπραγμάτευσης του 2015, και ότι ο ίδιος είναι ο μόνος που μάχεται για αυτό.
Όμως ποιος είναι επίσης ανίδεος να θεωρεί ότι αν ο ίδιος ο Βαρουφάκης πράγματι ήθελε ο ελληνικός λαός να γνωρίζει την αλήθεια για το παρασκήνιο που διεμήφθη εκείνη την εποχή, δεν θα είχε δώσει αυτό το υλικό στην δημοσιότητα πολύ νωρίτερα, και δη σε κρίσιμες συγκυρίες, όπως το δημοψήφισμα και οι εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 ώστε οι πολίτες να έχουν τη δυνατότητα να κρίνουν και να αποφαίσουν ανάλογα; Κατηγορούσαν την Σπυράκη για τις πληροφορίες που, όπως είχε πει, αναγκάστηκε να πάρει στο μαξιλάρι της και να μην αποκαλύψει παρά πολύ αργότερα, αλλά ο Bαρουφάκης δεν κάνει τίποτα λιγότερο από το να κρύβει κι αυτός από τον ελληνικό λαό το υλικό που έχει στην κατοχή του και αφορά σε μία τόσο σημαντική ιστορική περίοδο.
Προσωπικά δεν με νοιάζει το αν αυτό το υλικό είναι προϊόν του διαπραχθέντος αδικήματος της υποκλοπής. Στο κάτω κάτω της γραφής δεν είμαστε εμείς Δικαιοσύνη για να κάνουμε εκτίμηση και να βγάλουμε συμπεράσματα περί του αν ο Βαρουφάκης τέλεσε ή όχι αδίκημα. Η κοινή γνώμη έχει δικαίωμα στην ενημέρωση και την ωμή αλήθεια. Καλώς λοιπόν -για όλους εμάς που έχουμε δικαίωμα να γνωρίζουμε- που ο Βαρουφάκης κατέγραψε τις συνομιλίες. Δεν μπορεί όμως να συνεχίζει να κουνάει στον αέρα αυτές τις μαγνητοφωνημένες συνομιλίες που λέει ότι έχει και να τις επικαλείται κάθε φορά που θέλει να εκβιάσει την επικαιρότητα ή το πολιτικό σύστημα. Δεν είναι η υποκλοπή αυτή που με ενοχλεί ως πολίτη, αλλά το ότι αυτό το προϊόν υποκλοπής χρησιμοποιείται από τον Βαρουφάκη ως μοχλός απειλής και εκβιασμού.
Έχει χρέος απέναντι στην ιστορική αλήθεια να δώσει αυτό το υλικό στην δημοσιότητα εδώ και τώρα.
