Review 2016 ปีแห่งการเรียนรู้นอกห้องเรียน
นี่ก็วันสุดท้ายของปี 2016 แล้ว ผมก็เลยอยากจะเขียนอะไรสักอย่างเพื่อสักวันหนึ่งในอนาคตจะได้เข้ามาอ่าน ว่าตัวเองได้เรียนรู้อะไรไปแล้วบ้าง ซึ่งปี 2559 นี้มันเป็นปีที่สนุกสุดๆ และเรียนรู้อะไรเยอะที่สุดไปอีกปีเลยก็ว่าได้
แล้วผมก็นั่งเปิด iCloud Photo เพื่อดูว่าตัวเองผ่านอะไรมาบ้างผ่านทางรูปถ่าย ถ้าเป็นสมัยก่อนก็คงนั่งเปิด อัลบั้มรูปถ่ายที่ล้างรูปทิ้งไว้ละมั้ง พอเปิดแล้ว Start ที่ 1 Jan 2016 รูปทั้งหมดก็จะปรากฎขึ้นมา
รอเวลาโหลดความทรงจำสักนิด…
ปีนี้เป็นปีที่ต้องเป็นผู้นำหลายๆ อย่าง
โดยรวมนิสัยตัวเองจะเป็นนิสัยที่ไม่ค่อยนำใคร ไม่ค่อยอยากคิดอะไร และจะเป็นผู้ตามอยู่เสมอ และปีนี้เลยหลักๆ ตั้งแต่ต้นปีตัวเองได้เป็นหัวหน้าทีม Developer ของค่าย WIP Camp #8 โอ้วโหหห ซึ่งจากคนที่ไม่เคยมานำอะไร มาคิดอะไร ก็ต้องมาคิดว่าจะทำยังไงที่จะพาคนในทีมนั้นประสบความสำเร็จได้ โดยมานั่งคิดมานั่งคุยกับตัวเองบ่อยมากกกกกกกกกก ว่าอยากให้ Goal ของทีมนั้นเป็นยังไง จะทำให้เป็น Agile รึเปล่า เราจะปั้นใครดี ใครมีแววที่น่าปั้นบ้าง ทำ Challenge ให้เขาให้เขาแสดงศักยภาพนั้นออกมาให้เห็น ถึงกับต้องเอารายชื่อที่อยู่ใน ทีม Developer ของเรามาดูเลยว่าใครเด่นด้านไหน คือตัวเองนั้นยอมให้น้องๆ ในทีมนั้นเหยียบหลังตัวเองให้ดังให้ได้เลย และมีอีกงานนึงก็คือ
Lead ทีม Alchemist ซึ่งเป็นทีมที่ใช้ความรู้ในด้าน IT นั้นให้เป็นประโยชน์กับผู้อื่น ซึ่งพอเป็น Lead ทีมนี้ จากที่ตัวเองไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้สื่อสารอะไรมากนักก็กลายกลับเป็นตัวเองที่ต้องพัฒนาการในด้าน Soft Skill มากขึ้น คุยกับท่านประธานหลักสูตร คุยกับอาจารย์แต่ละท่าน และ Skill การ Manage ของตัวเอง ที่ต้องใช้เพื่อการบริหารคนและการดึงศักยภาพของแต่ละคนออกมา และ !! ได้ทำ Agile กับคนในทีมด้วย ซึ่งรวมๆ นั้นก็ถือว่าทรหดมากกก เสียน้ำตาไปหลายหยดมาก เพราะตัวเองไม่เคยทำ ทำไมต้องมาเจอแบบนี้ ทำไมเราต้องบริหารคนด้วยวะ ทำไมเราต้องทำตามระบบนี้ด้วยวะ พอเห็นผลลัพธ์ต่างๆ ก็พอทำให้เข้าใจว่า ทำไมถึงต้องทำถึงขนาดนี้ด้วย ขอบคุณนะครับที่ให้ผมนั้นได้ Lead
อธิบายเกี่ยวกับ Alchemist กับ Developer WIP Camp ยังไม่ละเอียด ถ้าจะให้อธิบายจริงๆ โอโหต้องอยากละ Story เลยอะครับ
ปีนี้ไม่ได้เรียนรู้เรื่อง Programming ไรเลย ไม่ได้ตามเทคโนโลยีอะไรเลย
เพราะว่าเวลาทั้งหมดไปทาง Manage ทีมก็เลยไม่ได้ตามอะไรเลย เวลาการเรียนก็แทบไม่เหลืออะไรแล้ว แล้วมาดูว่าต้องทำยังไงอีก ก็เลยได้แค่ใช้ความรู้เก่าๆ ในการพัฒนาเว็บไซต์หรือระบบอะไรขึ้นมา เห็นคนอื่นได้ลองจับได้ลองเขียน Socket.io / React / Vue.js บ้าง ตัวเองก็แบบอยากเขียนบ้างได้แค่เรียนผิวๆ ไม่ได้ทำเป็นโปรเจคของตัวเองเล่นๆ เลย แต่ก็มีเพื่อนๆ อยู่ 3–4 คนที่ร่วมเดินทางไปกับการทำระบบรับสมัคร ของค่าย WIP Camp #8 โดยไม่ว่าเวลาไหนงานอื่นเยอะขนาดไหนก็ไม่หวั่น ก็มาร่วมงานกันเสมอ เพราะว่างานนี้มันต้องใช้มันต้องทำ ก็ถือว่าตัวเองได้พัฒนาเรื่องการพัฒนาระบบส่วนนี้นิดนึง แต่ก็ยังไม่เป็นที่พอใจสำหรับ Goal ของปีนี้สักเท่าไหร่
ปีนี้เป็นปีที่เข้าโรงพยาบาลมากที่สุด
พอเปิดวันที่ 1 Jan ปุ๊บก็เจอเลย รูปที่ตัวเองเข้าโรงพยาบาล เป็นรูปที่ตัวเองท้องเสียแล้วนอนให้น้ำเกลือ เราก็เลยเดาว่าปีนี้คาดว่าตัวเองนั้นต้องเข้าโรงพยาบาลบ่อยๆ แน่ๆ ละมันก็จริง ปีนี้เข้าโรงพยาบาลไป 5 ครั้ง เพราะอุบัติเหตุบ้างแหละ เพราะดื้อพักผ่อนน้อยบ้างแหละ ถือว่าเป็นการเรียนรู้เลยว่า อย่าใช้ชีวิตบนความประมาท นะไม่งั้นถ้าประมาทบ่อยๆ ก็คงไม่ดีแน่ๆ
ปีนี้ได้จับงาน Design / Artwork เยอะมากกก
ได้เข้าทำทุนจ้างงานกับพี่ๆ SRM ก็ได้รับโอกาสทำ Artwork ต่างๆ ที่เกี่ยวกับคณะเยอะมาก ไม่ว่าจะเป็น โบวชัวร์คณะ (ที่ไม่ได้ใช้) ป้ายประชาสัมพันธ์ต่างๆ ทั้งสื่อออนไลน์ สื่อสิ่งพิมพ์ ไม่ว่าทั้ง Tour KMUTT / ICT Challenge ต่างๆ และ SITUpdate ที่เป็นวารสารรายเดือนของคณะเทคโนโลยีสารสนเทศ ที่ทำร่วมกับน้องแพน และต้องขอบคุณเพื่อนๆ น้องๆ ทีม Design ด้วย ที่ช่วยกันออกแบบ เพื่อ ITBangmod ของเรา ปี 2016 นี่ตั้งความหวังไว้ว่าจะสอนพวก Design Guideline / Design Direction ให้กับน้องๆ ทีม Developer กับทีม Alchemist แต่ก็ยังไม่ได้สอนเลย ไว้ปี 2017 แล้วกันเนอะ
ปีนี้เป็นปีที่จัดงานเล่นๆ ภายในคณะเยอะมากก
เช่น Brown Bag 1.0 / Brown Bag 1.1 / Start with me , Believe in Alchemist / gotta catch ’em all with Alchemist / เป็นที่ปรึกษา HelloWorld : Break your limit & Practice your skill ซึ่งทั้งหมดนั้นก็จะเป็นความคันของแต่ละคน คันอยากพูดบ้างแหละ คันอยากเกาะกระแสบ้างแหละ คันเพราะอยากเผยแพร่ความรู้บ้างแหละ ซึ่งทุกอย่างที่จัดมาก็ได้กระแสตอบรับที่ดี พวกเราจึงได้ชื่อว่า “เรื่องเล่นๆ เราจริงจังเสมอ”
ปีนี้เป็นปีที่กินบุฟเฟ่เยอะที่สุดละ
เพราะว่าทำงานอยู่ภายในคณะฯ แล้วทำก็ทำถึงเย็นถึงค่ำ พอได้เอ่ยปากว่าหิวข้าวเท่านั้นแหละ เสียงรอบข้างก็ตะโกนมาว่า เห่ยนางในป่าว เห่ยกุ้งป่าว จนของย้อนไปนับว่าตัวเองกินบุฟเฟ่กี่ครั้งในรอบปีนี้ก็นับได้ว่า
— บุฟเฟ่ทะเล 8 ครั้ง
— ชาบู 6 ครั้ง
— ปิ้งย่าง 6 ครั้ง
— บาบิก้อน 4 ครั้ง
— หมูกระทะ 3 ครั้ง
อันนี้นับจากรูปที่ถ่ายไว้นะ ยังมีรอบที่ไปกินแล้วไม่ได้ถ่ายรูปเยอะมาก ถือว่าเป็นปีที่ กินบุฟเฟ่เยอะที่สุดจริงๆ เท่าที่จำได้ว่าต้นปีน้ำหนักจะประมาณ 58 กิโลกรัม ตอนนี้ 70 แล้วครับ ไม่ต้องสืบเลยว่ามันหนักจากไหน
พอละรูปของกินที่จริงมีเยอะมาก
ปีนี้เป็นปีที่ได้มีคอลัมน์ของ CampHUB เป็นของตัวเอง
ก็คือ CampTrick นั่นเองก็เป็นคอลัมน์นึงเลยที่เหมือนแยกออกมาซึ่งจะเป็นคอลัมน์ที่รวมทริคหรือวิธีการอยู่รอดในชีวิตค่าย ซึ่งตัวเองก็เป็นคนที่เอาตัวรอดอะไรง่ายๆ ก็เลยอยากเขียนทริคพวกนี้เพื่อเป็นประโยชน์ให้กลับน้องๆ ม.ปลาย หรือน้องๆ ที่สนใจทั่วประเทศ ซึ่ง CampTrick นี้ก็ได้รับความนิยมมากๆ จนหน้าตัวเองและชื่อพี่ออฟนี่ดังไปทั่วแล้วมั้ง จนมีน้องมาทักที่ แมคโดนัล ด้วยว่าเป็นพี่ออฟรึเปล่า เท่ปะล่ะ
ปีที่งอแงมากที่สุด
เนื่องจากที่ไม่เคยทำงานอะไรมาก่อน ก็เลยงอแงมากๆ ทำไม่เป็นบ้าง กลัวบ้างคิดแทนคนอื่นมาก ส่วนใหญ่ก็ไปงอแงกับพี่อู๋ ศิษย์เก่า IT และเพื่อนจั่นเจามากๆ ทั้งๆ ที่มันควรงอแงมากกว่ากูอีก แต่กูก็ไปงอแงใส่มัน 555
ปีที่ผลการเรียนเพิ่มจากปีที่แล้ว
นี่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ทำไมเกรดตัวเองถึงขึ้นเพราะว่า ตัวเองงานก็เยอะมากกกก แทบไม่ได้เรียนเลยก็ว่าได้ วันๆ เข้าไปในห้องเรียนแล้วก็หลับ (อย่าทำตามนะ) แต่ตัวเองก็มองว่าการเรียนก็สำคัญด้วยแหละ ก็เลย ศึกษาสิ่งที่จะเรียนในคาบต่อไปก่อน อ่านให้พอเข้าใจว่าวันพรุ่งนี้เขาจะสอนอะไร ก็เข้าไปในห้องเรียน ที่เราหลับก็คือว่าเรารู้เรื่องแล้วเลยหลับ 55+ และไม่เคยจดอะไรเลยด้วย แต่ก็ดีเหมือนกันที่ทำแบบนี้แล้วเกรดตัวเองขึ้น แต่ปีหน้าจะตั้งใจเรียนไม่แพ้กับกิจกรรมเลยครับ อยากให้มันสำคัญพอพอกัน
นี่ไม่เข้าใจนะว่า การใช้ชีวิตให้คุ้มในมหาวิทยาลัยมันเป็นยังไง บางคนบอกว่าใช้ชีวิตแบบผมนั้นคุ้มแล้ว บางคนบอกว่ายังไม่คุ้ม เราไม่ต้องไปหาจุดที่มันใช้ชีวิตในมหาลัยให้คุ้มหรอก ให้เขาใช้ชีวิตในมหาลัยที่เราอยากจะใช้ก็พอ อย่าไปฟังคนอื่นว่าทำนี้มันใช้ชีวิตยังไม่คุ้มนะเว้ย ถ้าทำเราไป แล้วมันไม่สนุก เราจะทำเพื่ออะไร จริงมั้ย ? เราทำในสิ่งที่เราทำแล้วสบายใจ สิ่งที่เราทำแล้วสนุกดีกว่า นั่นแหละตัวเราเองแหละ จะตัดสินใจเองว่าเราใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยนั้นคุ้มรึยัง
ทั้งหมดนี้ก็จะเป็นสิ่งที่ตัวเองได้เรียนรู้มาในปี 2016 นี่ยังไม่พูดถึงความรักนะเนี้ย ไม่พูดดีกว่ามันโชกโชนมาก 55+
ช่วงขอบคุณ (อีกแล้ว)
สุดท้ายก็ต้องขอบคุณปี 2016 ที่ทำให้เจอคนดีๆ สถานที่ดีๆ
ขอบคุณ SIT สถานที่ดีๆ ที่ทำให้ได้เรียนรู้อะไรต่างๆ ทั้งภายในห้องเรียนและนอกห้องเรียน
ขอบคุณ อ.ทุกๆ ท่านและพี่ๆ SRM ที่เป็นที่ปรึกษาในการทำกิจกรรมต่างๆ ในปี 2016 และช่วยฝึกสกิลในด้านบริหารและ Soft Skill ด้วย
ขอบคุณพี่อู๋ และพี่ๆ ศิษย์เก่าทุกคน ที่มาร่วมกันยำพวกโผมมมม และแนะนำสิ่งที่ดีดี เพื่อ ITBangmod ของเราให้แข็งแกร่งและยั่งยืน
ขอบคุณน้องเฟิส และน้องๆ ทุกคนในทีม Alchemist / Developer WIP Camp ที่เป็นคนให้พี่ยำ เห้ยไม่ใช่ ขอบคุณที่ทำงานมาด้วยกัน พี่หวังว่าพวกแกคงได้อะไรกลับไปบ้างแหละ ไม่มาก็น้อยแหละ ขอบคุณพวกแกมากนะ มาร่วมสร้าง ITBangmod ให้เจ๋งกันเถอะ
ขอบคุณคนที่ผ่านเข้ามา ที่ทำให้ผมนั่นแข็งแกร่งขึ้นในปีต่อไป ขอบคุณครับ
ขอบคุณ และ ขอโทษทุกคนถ้าเราทำอะไรผิดไป
เป้าหมายในปี 2017
อยากจะสร้างทีม Alchemist ให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น และร่วมกันพัฒนา ITBangmod ของเราให้เจ๋งกว่านี้
อยากเรียน พวก Web Technology ใหม่ๆ คอยดูพวกมึง กูจะนำพวกมึงค่อยดูววววววว
อยากให้ตัวเองนั้นแข็งแกร่งขึ้นกว่านี้ :)
อยากจะให้แม่นั้นสุขภาพดีดี จะได้มาเลี้ยงลูกคนนี้ต่อไป :)
อยากจะสร้างอะไรสักอย่าง เพื่อเป็นประโยชน์ของบุคคลอื่นและประเทศไทยต่อไป
ขอบคุณเวลา และ สถานที่ ที่เราได้มาเจอกัน จะหนีไม่ได้แล้วนะ ผมจะงอแงต่อไป :)
สวัสดีปีใหม่ครับ
