Yoda: “The greatest teacher, failure is.”

4 aylık sıkı bir antrenman sürecinden sonra “bazen olmuyor”, “bazen bırakmak gerekiyor” muş diyerek kısa bir özetin ardından neden olmadığına dair gözlemlerimi ve neler öğrendiğimi paylaşmak istedim.

ÖZET

Geçen yıl Cappadocia U.T. 63K’yı istediğim süreye yakın koşabildikten sonra, acaba 119K’yı yapabilir miyim sorusu yıl boyu zihnimi kemirmiş ve Haziran sonu itibariyle antrenmanlara başlamıştım, hedeflediğim 1189km’lik antrenman planını 1138km olarak tamamlamak benim için büyük bir başarıydı ve yarışa da bu motiveyle gittim ama yaptığım aptal hesaplar, yanlış tercihler ve elde olmayan sebepler neticesinde 76.km de, Damsa istasyonunda yarışı bırakmaya karar verdim.

Burada istasyon istasyon yolda…

Geçen sene bu zamanlar Alanya Ultra tercihimle kendisini 2019'a ötelediğim Manavgat, sezonun ilk patika koşusu olarak takvimde yerini aldı. Team Run.Bo’nun raporunda Alanya ve Tahtalı’nın yanında koşulabilir bir yarış olduğunu okumuştuk. BKA olarak 25 kişi yarışa katılıyorduk, 5 yıldızlı otelin de verdiği rahatlıkla, keyifli bir koşu bizi bekliyordu du… du… du… du… ve sesi giderek uzaklaştı.

Havalimanından rahat bir transferle yarışın merkezi Otel LaGrande’ye ulaştık, odalara yerleşildi. Kit alımı konferans salonunda tertipli ve kontrollüydü. Alanda Footbalance, PT Academy, SİS ve küçük bir satış standı mevcuttu. Zorunlu malzemeler kontrol edildi.

Teknik toplantıyı dikkatlice dinledik, herkesin en büyük problemi dere…

Geçen sene ilk katıldığım yarış olma sebebiyle gönlümde taht kurmuş bir parkur Kapadokya. (Geçen senenin raporu için İlk 60 öpücük)

İlk tecrübeler, ilk göz yaşları. Yarış sonunda 8 mor tırnak, pansumanlar, sakatlıklar, oldukça fazla not edilecek şey çıkmıştı. Seneye daha iyisini yapmak istiyorsam ciddiyetle hazırlanmam gerekiyordu.

Ekimden sonra Aralık ayında Mersin Maratonu sonrası sakatlandım (IT Band) ve tedavi süreci sonrasında sırasıyla Alanya Ultra, Tahtalı Run to Sky ve Tuz Gölü yarışlarına katıldım. Ramazan, tatil derken antrenmanları aksatmıştım ama tatilden döndükten sonra Temmuz ayı Aykut Hoca’nın programıyla sıkı bir döneme girdim. …

Aslında bu yazıya yarış raporundan çok bitmeyen yarışın raporu demek daha doğru olur. Bitirmediğin yarışın raporu olur mu efendim derseniz benim için harika bir tecrübe olduğundan gelecekteki ben ve katılmayı düşünenlerle paylaşmak istedim.

Bu yılbaşında Tahtalı yarışına baktığımda kendime “bu benim kalemim değil ben seneye koşayım burayı” demiştim ama İznik Ultra planlarım değişince hadi bir deneyeyim, açlığımı dindireyim diyerek kayıt oldum.

Ulaşım:

Bu sefer Adana’dan değil İstanbul’dan yarışa geçeceğim ve tek olduğumdan farklı bir yol deneyeyim dedim:

Ataşehir>Sabiha — Otobüs, Sabiha >Antalya — Uçak, Antalya Havalimanı > Otogar — Otobüs Otogar>Çıralı ayrımı — Minibüs Çıralı ayrımı>Olimpos ayrımı — Minibüs(Yanlış yerde…

Alanya Ultra benim için 2018'in hedef yarışıydı, geri kalan yarışları, antrenman programımı seçerken ve ayarlarken son sözü burası söyleyecekti, öyle de oldu.

23 Mart Cuma günü Adana’dan arabayla yola çıktık, 6.5 saat sonra ekiple(BiKoşuAdana) buluştuk, ben yetişemedim ama kendileri pek sevdiğimiz Team Run.Bo ile güzel bir yarış öncesi 4K koştular sahilde.

Eşyalarımızı bıraktıktan sonra, (Ekipçe MCA Marquis otelde kaldık, memnun kaldık ama seneye yarış öncesi erken kahvaltı konusunu rezervasyon sırasında belirtmek gerek, biz el yordamıyla bir şeyler yapmaya çalıştık sabah 5:15 de, zor oluyor.) kayıt masasına doğru sahil yolundan keyifle yürüdük. Kayıt esnasında malzeme kontrolü olmadı (yarış boyunca da…

<İşbu yazı lambur lumbur başlar ve biter.>

Bir acemi koşucu olarak katıldığım ilk resmi yarışın — Salomon Cappadocia Ultra Trail 60K — , ilk (mini) yarış raporunu yazmanın haklı gururunu ve stresini taşıyan girizgahını okumaktasınız.

2013 yılında 15K koşanlara fevkalbeşer derken, kendimi 60km’nin başında bulmak benim için tarifsiz bir tecrübe oldu. Neden ilk yarışını 60km koşmak istedin diye soranlara “güzel sağlam bir tokat yemek istedim” diye cevap verdim. Sanırım eşiği yüksek tuttuğumdan veya farketmeden kendimi yeteri kadar hazırlayıp, çok fazla zorlamadığımdan olsa gerek öyle okkalı bir tokat yemedim. Şükür.

Koşu grubum BiKoşuAdana’dan Meltem’in verdiği ilk tavsiye “yakınımızda çok güzel yarışlar…

<İşbu yazı lambur lumbur başlar ve biter.>

Hayatımızda ne değiştirmek, ne yapmak istiyorsak şimdi — şu dönemde yapmalıyız, ne çocuğumuz, ne kredimiz, ne arabamız, ne evimiz var. Daha sonra pişman oluruz. Valla…

Sanırım bu lafı eşime evlendikten(2013) 2–3 ay sonra söylemiştim — ki evlenir evlenmez ne oluyoruz yahu demediği için kendisine müteşekkirim — ve 2,5 yıl sonra bize göre radikal bir karar alıp Adana’ya taşındık. …