บล็อกแรกไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟ็คต์
มีคนกล่าวไว้มากมายครับว่าคนเราควรเขียนบล็อกเพื่อฝึกการถ่ายทอดข้อความ เรื่องนี้ถูกส่งเสริมกันมากโดยเฉพาะในหมู่โปรแกรมเมอร์
ผมเองก็อยากถ่ายทอด แชร์ แลกเปลี่ยนความรู้ในรูปแบบบล็อกเช่นกันครับ
กระนั้น การจะปล่อยบล็อกแรกออกมาสู่สายตาชาวโลกมันช่างเป็นเรื่องยากยิ่งนัก (อย่างกับจะมีคนอ่าน!)
มันจะเริ่มต้นที่ “ได้รับแรงกระตุ้นให้เขียนบล็อก”
“อยากเขียนบล็อก”
แล้วตามด้วย “ไม่รู้จะเขียนอะไรดี”
อีกแบบหนึ่งคือ “วันนี้จะเขียนบล็อกเรื่อง … ให้ได้!” พอเขียนไปสักพักหนึ่งก็จะเริ่มเรียบเรียงคำไม่ค่อยถูก แล้วบล็อกก็ถูกทิ้งร้างไว้อย่างนั้น แถมยังมีบ่อยครั้งที่ไม่มั่นใจในเรื่องที่อยากจะเขียนจนไม่ได้เริ่มเขียนเลย
วันเวลาผ่านไป ได้รับแรงกระตุ้นครั้งใหม่ จะเขียนบล็อกเรื่องใหม่ เจออุปสรรค เลิกเขียนหัวข้อนี้ ได้รับแรงกระตุ้น วนๆเป็นลูปนรกเรื่อยๆ
บล็อกแรกก็เลยไม่เกิดสักที
ต้องทำอะไรสักอย่าง
ผมวนเวียนอยู่กับความรู้สึกอยากเขียนบล็อกแต่ไม่ได้เขียนนี้อยู่เป็นเวลานาน จนผมสัมผัสได้ว่า
ที่ไม่ได้เขียนบล็อกให้เสร็จสักที มันเป็นเพราะผมอยากให้บล็อกออกมาดี เพอร์เฟ็คต์จนเกินไปหรือเปล่า
ใช่แล้ว! เพราะผมอยากให้บล็อกแรกของผมดูเจ๋ง เนื้อหาแน่นใช้ถ้อยคำดูดี รูปแบบ (format) อ่านง่าย เป็นภาษาอังกฤษด้วย
ความคาดหวังมันเยอะเหลือเกิน ผมลองลบเรื่องพวกนั้นออกไปจากหัว คิดแค่ว่าให้เขียนออกมาได้ก็พอ
เห้ย มันได้ผล! ผมเริ่มมีพลังมากขึ้น อยากเขียนบล็อกมากขึ้น สรรหาเรื่องจะเขียนบล็อกมากขึ้น
แต่มันไม่พอ
ด้วยนิสัยของตัวเอง แม้จะนึกเรื่องที่อยากเขียนได้ สร้างความมั่นใจได้ระดับหนึ่ง ก็ยังไม่พอให้เข็นบล็อกแรกออกมาได้
ความรู้สึกของผมคือ การเขียนบล็อกเป็นเรื่องยาก การสื่อสาร การเรียบเรียงคำพูดให้สวยงามนั้นเป็นเรื่องยาก มันต้องใช้พลังมากเกินไป
ปรับโจทย์
ลดความคาดหวังก็แล้ว เพิ่มพลังให้ตัวเองก็แล้ว ก็ยังไม่พอให้เข็นบล็อกแรกได้ บางทีหัวข้อบล็อกที่อยากจะเขียนมันอาจจะยากเกินไป
ผมต้องปรับโจทย์ ต้องเลือกหัวข้อที่เริ่มต้นได้ง่ายสุดๆ
บล็อกให้ความรู้ในเชิงเทคนิค ไม่เอา บล็อกรีวิว ไม่เอา แชร์ความรู้ ไม่เอา
อะไรยากๆ รายละเอียดเยอะๆ ไม่เอา
เริ่มได้ไอเดียว่าเราอาจจะแชร์แนวคิดบางอย่างของเราที่เราสามารถเล่าได้อย่างเป็นธรรมชาติ
ผมคิดอยู่นาน เปลี่ยนหัวข้ออยู่หลายหน จนมาปิ๊งว่า “ทำไมเราไม่รวบรวมความรู้สึกที่ผ่านๆมาแล้วแชร์ซะเลยล่ะ”
เลยได้เป็นประโยคนี้ขึ้นมาครับ เป็นประโยคที่ผมอยากจะแนะนำให้กับใครก็ตามที่อยากจะเขียนบล็อกแต่ไม่ได้เขียนบ้าง เขียนไม่เสร็จบ้าง ว่า
บล็อกแรกไม่จำเป็นต้องเพอร์เฟ็คต์
จริงอยู่ว่าเขียนบล็อกให้ดีเป็นเรื่องที่ดีครับ แต่ถ้ามันไม่เสร็จก็ไม่มีประโยชน์ครับ
เขียนออกมาก่อน แก้ไขทีหลัง มันอาจจะไม่ได้ดีมาก แต่เราใช้เป็นเครื่องมือเพื่อปรับปรุงบล็อกต่อๆไปได้ครับ การที่เราเขียนบล็อกออกมาจนเสร็จนั้นสำคัญที่สุดครับ
Anyone who has never made a mistake has never tried anything new
— Albert Einstein
ขอแค่เราได้เขียนออกมา มันจะมีวันนั้นครับ วันที่บล็อกของเราเป็นบล็อกที่ดี :)
แผนต่อไป
ผมเขียนมาถึงจุดนี้ก็สบายใจแล้วครับว่าบล็อกแรกของผมได้เสร็จเรียบร้อย
ต่อไปคิดว่าจะเขียนบล็อกด้วยหัวข้อคล้ายกันนี้เป็นภาษาอังกฤษครับ คงจะเขียนใหม่ ไม่ได้แปลจากบล็อกนี้ครับ
หลังจากนั้นจะเริ่มเขียนบล็อกที่เนื้อหาหนักขึ้นครับ เช่นเกี่ยวกับการเขียนโปรแกรม หรือแชร์ความรู้ที่ได้เรียนรู้มา
แนะนำตัวทิ้งท้าย
ณ วันที่เขียน ผมทำงานเป็น Mobile Developer (Swift, React Native) (พ่วงหน้าที่อื่นๆอีกเล็กน้อย) อยู่ที่เกาะทางใต้ของประเทศสารขัณฑ์
มีประสบการณ์ Full-stack (NodeJS + VueJS), IoT อยู่บ้างครับ
เรียกผมว่า อาร์ต ก็ได้ครับ :) (หรือ Yossa Bourne ก็แล้วแต่สะดวกครับ)
หากมีความคิดเห็น ข้อเสนอแนะใดๆ ยินดีรับไว้ปรับปรุงครับ
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ :)
