Göz kapaklarımın kucaklayışından kurtulup kalkmam gerektiğini anladığımda saat sabah 7 civarıydı. İki buçuk saat sonra, içerisinde bulunmam gereken sınıfın hayali keyfimi kaçırıyor, keyfimin yerine gelmesi adına iyi şeyler düşünüp, yataktan ayrılmam gerektiğini kendime hatırlatıyordum. Bulanık görüyor olmamın geçici olduğu kabulüyle hareket etmeye başlayıp, yatağımdan ayrıldım. El yordamıyla, ayaklarımın üzerindeki kontrolümü…