ทำไม “คนเก่ง” ถึงลาออกจากงานที่ใคร ๆ ก็มองว่า เป็นงานที่ดี เงินดี องค์กรมั่นคง ในสภาวะเศรษฐกิจไม่ดี!!!
ผลการวิจัยระบุสาเหตุการลาออกของ “คนเก่ง” จากงานที่มั่นคง เงินเดือนดี องค์กรใหญ่ อันดับหนึ่งคือ “เจ้านายแย่” แย่ยังไง “แย่” ดังนี้:
- กลับกลอก (เปลี่ยนไปเปลี่ยนมา) หาความแน่นอนในการทำงานได้ยาก วันนี้ให้ทำ อีกวันมาบอกไม่ให้ทำ โดยไม่มีการอธิบายเหตุและผล
- ไม่ยุติธรรม (ความยุติธรรมไม่มีในโลกนะคะ ขึ้นอยู่กับมุมมอง กฎ ระเบียบต่างๆ) คำนี้ค่อนข้าง Subjective นะคะ เพราะความยุติธรรมเป็นการตัดสินของคน คนที่เสียประโยชน์มักจะบอกว่าไม่ยุติธรรมเสมอ ซึ่งถ้าจะให้ดี ความยุติธรรมควรได้รับการพิจารณาตามกฎระเบียบ กติกาต่าง ๆ ขององค์กร ดังนั้น ก่อนที่พนักงานจะบอกว่าเจ้านายไม่ยุติธรรมหรือไม่ ควรพิจารณาก่อนว่าเราปฏิบัติตามกฎ ระเบียบ ขอบเขตการทำงาน รายละเอียดงานครบถ้วนตามที่ได้รับมอบหมายหรือไม่ จะได้ตัดสินใจได้อย่างถูกต้องกับอนาคตของตนเอง
- ขี้อิจฉา ข้อนี้ ตอนแรกคิดว่าน่าจะเป็นประเด็นในระดับลูกน้องมากกว่าเจ้านาย แต่ในระดับเจ้านาย ก็จะมีการอิจฉาลูกน้อง อิจฉากันเอง มีการแบ่งพรรคแบ่งพวกเกิดขึ้น ลูกน้องบางคนเข้ากันได้ดีกับเจ้านาย บางคนเป่าหูเจ้านาย อันนี้ ก็ขึ้นอยู่กับว่าเจ้านายจะหนักแน่นมากน้อยเพียงไร ผู้นำที่ดีต้องหนักแน่น และจัดการกับความขี้อิจฉาได้
- กลัวลูกน้องได้ดี อันนี้ มักเกิดขึ้นกรณีที่ลูกน้องเก่ง ได้รับคำชมจากผู้อื่นมากว่าตนเอง แต่ลืมไปว่าผลงานของลูกน้อง ก็คือผลงานของเจ้านาย ลูกน้องเก่ง แต่เจ้านายไม่สนับสนุนก็ยากที่จะทำงานสำเร็จได้อย่างมีประสิทธิภาพ ดังนั้น เมื่อเจ้านายเริ่มกลังลูกน้องคนเก่งจะได้ดีกว่า insecure ในตำแหน่งหน้าที่ของตนเอง แค่เจ้านายไม่สนับสนุนให้ทำงาน ผลงานก็ไม่เกิด ลูกน้องก็จะมองว่าไม่มีอนาคตและจากไปอย่างเงียบ ๆ เพราะคนเก่งมีทางเลือกเสมอ
- ลำเอียง ชอบคนประจบสอพลอ (แต่แม่ อ.น๊อต บอกไว้ว่าคนประจบที่ทำงาน ก็ดีกว่าคนไม่ประจบแล้วก็ไม่ทำงาน แย่ที่สุด น่าจะเป็นคนประจบ ไม่ทำงาน แต่ได้ดี) ใคร ๆ ก็ชอบคนประจบเอาใจ ชอบคนเข้าหา แต่เจ้านายที่ดีก็ต้องรู้จักลูกน้องตนเองด้วยว่า แต่ละคนเป็นคนแบบไหน การรักลูกน้องลำเอียง การบริหารงานที่ไม่เป็นไปตามสิ่งที่ควรเป็น ไม่ respect ลูกน้องเท่าที่ควร สิ่งที่ตามมาก็คือ เจ้านายก็จะไม่ได้รับความเคารพเช่นกัน เพราะทำตัวไม่เป็นผู้ใหญ่ที่น่าเคารพ อันนี้ ต้องระวังนะคะ เพราะหนึ่งในคุณสมบัติของผู้นำที่ดี คือ การเคารพต่อผู้อื่นทั้งเจ้านายและลูกน้อง ถ้าไม่มี คุณก็เป็นผู้นำที่ดีไม่ได้ อาจจะเป็นได้แค่ Boss เท่านั้น
- ไม่เป็นมืออาชีพ การทำงานแบบมืออาชีพ คือการรู้จักว่าเนื้องานของตนทำอะไร ลูกน้อง และเพื่อนร่วมงานแต่ละคนทำอะไร หากยังไม่สามารถทำงานโดยไม่ล้ำเส้นคนอื่นได้ ไม่รู้ว่างานของตนต้องทำอะไร แต่ไปทำงานส่วนของผู้อื่น แม้ว่าจะเป็นงานของลูกน้องของตนก็ตาม เพราะต้องถามว่า ถ้าเจ้านายไปทำงานในส่วนของลูกน้องแล้วจะให้ลูกน้องไปทำงานแทนเจ้านายเหรอคะ
- บริหารงาน / ทำงานไม่เป็น (ส่วนใหญ่มาพร้อมกับกลัวลูกน้องได้ดีเพราะมักจะลูกน้องเก่งกว่า แต่ตัวเองทำงานไม่เป็น ไม่รู้ว่าต้องทำอะไร ถ้าแย่มากๆ ก็จะเลยเถิดไปที่เหตุผลที่สำคัญที่สุดด้านล่าง)
- ชอบติ กดขี่ จิกกัด (อันนี้ = Harrasment ถ้าเป็นอเมริกา หรือยุโรปก็น่าโดนฟ้องกันไปหลายคนแล้ว – ใครอยากรู้ว่าเป็นยังไง ตามไปอ่านเคสของ Megan ได้นะคะ กำลังดังทีเดียว) ข้อนี้ มักไม่เกี่ยวข้องกับการทำงาน แต่เป็นพฤติกรรมส่วนตัวที่แสดงออกถึง กำพืด ของแต่ละคนว่าเติบโตมาอย่างไร ได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างไร พอมาที่ทำงานก็นำความเคยชินของตนมาใช้กับลูกน้องและเพื่อนร่วมงาน แรก ๆ อาจจะดูตลกโบกฮา แต่สำหรับคนที่ไม่สนุกด้วย หรือคนที่โดนพฤติกรรมแบบนี้ คนเก่งที่มีทางเลือกก็จะไม่ทนอยู่ เพราะทนอยู่ไม่ได้หมายถึงอนาคตที่ดีขึ้น เพราะกำพืด หรือสันดาน เปลี่ยนแปลงไม่ได้ เหมือนคำโบราณที่บอกว่า สันดอนขุดได้ แต่สันดานเปลี่ยนไม่ได้ค่ะ ถ้าได้เรียน 7 Habits เจ้านายหรือผู้นำที่ดีจะทราบว่า พฤติกรรมใดควร / ไม่ควรแสดงออก และเมื่อไรควรสวมหมวกใบไหน
- ใช้อารมณ์ ไม่มีเหตุผล คนเราทุกคนมีอารมณ์เสมอ อารมณ์ดี อารมณ์ไม่ดี แต่การทำงานโดยใช้อารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจ ก็แปลว่าคุณไม่เป็นมืออาชีพเพียงพอ เป็นผู้นำที่ดีไม่ได้ เพราะอารมณ์ ส่งผลให้เราตัดสินใจโดยขาดซึ่งเหตุผล และความรอบคอบ
- และที่สำคัญที่สุด คือ “ขโมยผลงานลูกน้องตัวเอง” ประเด็นสุดท้ายนี้เองที่มักจะเป็นฟางเส้นสุดท้ายให้ลูกน้อง คนเก่ง ทั้งหลายลาออกจากงาน เพราะเมื่อมีเจ้านายที่ไม่เก่ง ลูกน้องคนเก่งทำงานให้ เจ้านายก็เอาไปนำเสนอเจ้านายต่ออีกที สิ่งที่เกิดขึ้น ก็คือ คนทำไม่ได้รับคำชมเชย คนพูดได้หน้าไปซะอย่างนั้น พอทำไม่เสร็จ หรือไม่ดี คนทำก็รับผิดไปคนเดียว การรับผิดชอบ เป็นสิ่งสำคัญมากของคนเป็นเจ้านายนะคะ เพราะต้องรับผิด และรับชอบเสมอ รับชอบอย่างเดียวคงจะไม่ได้ บางครั้งโลกการทำงานก็โหดร้ายกว่านั้น ตรงที่เจ้านายขโมยผลงานลูกน้องอีกคนไปให้อีกคนก็มีเยอะนะคะ
แต่ไม่ว่าคนเก่งจะลาออกเพราะเหตุใด สุดท้าย และท้ายที่สุด ผลเสียที่เกิดกับองค์กรก็คือ เกิด Bad Employee Experience
คำถามต่อไป คือ ผู้บริหารแบบนี้จะทำให้องค์กรอยู่รอดในยุค Experience economy ได้อย่างไร ถ้าคุณยังไม่สามารถสร้าง Good employee experience ได้ เพราะพนักงานก็คือ ลูกค้าคนนึงของคุณ ก็เลิกคาดหวังที่ผู้บริหารแบบนี้จะสร้าง good customer experience (แค่ Good นะคะ ไม่ใช่ Best) กันไปได้เลยค่ะ เพราะมันไม่มีวันเกิดขึ้นได้
แล้วจะอยู่รอดในยุค digital as usual และ experience economy กันอย่างไร ด้วยการวิเคราะห์แค่ SWOT และ Competitive analysis หรือคะ! ยุคนี้การตลาดเค้าไปกันถึง Customer experience, Brands as a Human, Customer Journeys กันแล้ว บางกลุ่ม บางคน ยังหมกหมุ่นอยู่กับโมเดลปี 1960 ที่ปัจจุบันได้รับการพัฒนาไปมากมายแล้ว
วันที่ เราใช้ ML/AI ทำ competitor analysis กดปุ่มเดียวรู้แล้วว่า ใครทำอะไร ใครพูดถึงเราอย่างไร พอแนะนำ tool ให้รู้จัก คนทำบอกก็มีใช้อยู่นะคะ แล้วไหนละคะข้อมูล แล้วจะเป็น Data driven ได้อย่างไร Data อยู่ไหนคะ เคยเก็บไว้หรือไม่ ข้อมูลที่มีถูกต้องหรือไม่ มีครบหรือไม่ หรือไม่เคยมี แล้วมโนเอาเองทั้งนั้น (สนใจตามไปเรียนคอร์ส Data driven Digital Marketing กันได้นะคะ 😁 ขายของหน่อย)
ลูกศิษย์ Knot ทั้งหลายที่เป็นเจ้านายและลูกน้อง ขอให้พึงระลึกไว้นะคะ ว่า “การมีเจ้านายที่ดีเป็นลาภอันประเสิรฐ” เงินไม่สำคัญเท่าความสุขในการทำงาน Knot เป็นคนโชคดี ชีวิตมีสิทธิ์เลือกเจ้านายเสมอ และเจ้านายทุกคนก็เป็นเจ้านายที่ดี 😊 สองคนที่เลือกไม่ได้ คือ “พ่อกับแม่” ผู้ให้รายได้หลักในการดำรงชีวิตทุกวันนี้
และการไม่มีความสุขในการทำงาน ถ้าเราเป็นคนเก่ง เรามีทางเลือกเสมอ ดังนั้น ดูแลลูกน้องคนเก่งของคุณไว้ดี ๆ อย่าให้โดนฉกชิงไป แต่ถ้าเป็นลูกน้อง ก็ทำตัวให้เก่งไว้เสมอ แล้วทางเลือกจะเป็นของเรา จงมีความสุขกับการทำงานในทุก ๆ วัน
สิ่งที่เกิดขึ้นทุกอย่างคือบทเรียนที่จะทำให้เราก้าวต่อไปอย่างมั่นคง คิดดี ทำดี แล้วเมื่อถึงเวลาเราจะได้ในสิ่งที่ดีๆ ตอบแทนค่ะ
#ExperienceEconomy #Experience #Learning #Happylife
