รีวิวหนังสือ “มนุษย์ร้านสะดวกซื้อ” — โดย Murata Sayaka

ณ ที่แห่งนั้นเธอพยายามสวมบทบาทเป็นสิ่งมีชีวิตซึ่งมีชื่อว่า ‘มนุษย์ปกติ’ คำว่า ‘ปกติ’ คืออะไร?

ฟุรุคุระ เคโกะ หญิงสาววัยสามสิบหกซึ่งยังไม่แต่งงาน หลังสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยก็ทำงานพิเศษที่ร้านสะดวกซื้อเป็นเวลาสิบแปดปีโดยไม่ได้หางานทำ และจนถึงบัดนี้ก็ยังไม่มีแฟน

อาหารที่เธอรับประทานในแต่ละวันเป็นอาหารจากร้านสะดวกซื้อ แม้แต่ในความฝันก็ยังกดเครื่องคิดเงินของร้านสะดวกซื้อ ความสะอาดเรียบร้อยของร้านกับเสียงตะโกนทักทายว่า“ยินดีต้อนรับ!” ช่วยให้เธอนอนหลับอย่างเป็นสุขทุกวัน

อยู่มาวันหนึ่ง ชิราฮะ พนักงานหนุ่มหน้าใหม่ซึ่งมีเป้าหมายหาคู่แต่งงานก็ปรากฏตัว เขาพูดจาทิ่มแทงใจเธอว่าการใช้ชีวิตอยู่กับร้านสะดวกซื้อเช่นนั้นเป็นสิ่งที่น่าอับอาย…

หนังสือเล่มนี้เป็นเล่มที่บางมากใช้เวลาไม่นานก็อ่านจบ เนื้อเรื่องหลักๆ เป็นการเล่าเรื่องการใช้ชีวิตและการทำงานของฟุรุคุระ หญิงสาวผู้ซึ่งใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตในการทำงานในร้านสะดวกซื้อ

ตัวละครทั้งสองนั้นมีความเชื่อ แนวคิดและการดำเนินชีวิตในแบบฉบับของตัวเอง ตัวละครที่เราชอบนั้นแน่นอนว่าต้องเป็นฟุรุคุระ เราว่าฟุรุคุระเป็นตัวแทนของมนุษย์คนหนึ่งซึ่งไม่ได้ดำเนินชีวิตตามคนส่วนใหญ่ในสังคม นั่นจึงกลายเป็นเหตุให้เธอถูกตัดสินด้วยบรรทัดฐานของสังคมว่าเป็นคนที่แปลกประหลาดและผิดปกติ แต่ตัวฟุรุคุระนั้นไม่ได้ทำใครเดือดร้อนนะ ยกเว้นแค่บางช่วงที่ของชีวิต (ต้องเรียกได้ว่าตอนนั้นยังไร้เดียงสาน่ะ พอรับได้อยู่) ส่วนชิราฮะ นี่เป็นตัวละครที่เป็นคนล่ะขั้วกับฟุรุคุระเลยก็ว่าได้

สรุปได้ว่าทั้งคู่เป็นตัวละครที่มีแนวคิดในการใช้ชีวิตและตรรกกะที่ทำแปลกประหลาดจนอ่านแล้วก็ตกใจอารมณ์ประมาณว่าอะไรกันเนื่ย? คิดแบบนี้ได้ยังไง? ทำแบบนี้ได้ด้วยเหรอ? แต่พออ่านไปจนจบเราเชื่อว่าเรื่องนี้สอดแทรกแนวคิดที่ลุ่มลึกไว้ให้เราขบคิด ไม่ใช่แค่ตัวละครหลักสองตัวแต่ทั้งหมดนั้นสะท้อนถึงผู้คนในสังคมปัจจุบัน (ไม่ใช่แค่สังคมญี่ปุ่นนะ)