De diversiteit bij het Rode Kruis

Even voorstellen

Op 14 februari spreek ik de jongeren met een Syrische achtergrond die meedoen aan het Talent Award Programma van het Rode Kruis. We spreken elkaar van 17.00 tot 18.00, dus de jongeren komen meteen door uit school. Aansluitend hebben ze een voorlichting over de Expeditie, een van de vier onderdelen van het Talent Award Programma.

Abdullah komt als eerste binnen. Kinana en de zussen MAlya en Alya sluiten later aan. Alle vier zitten ze op dezelfde school, het ROC in Utrecht. Hier zitten zij in een schakelklas, waar ze in een jaar tijd de laatste twee jaar van vmbo, havo of vwo doorlopen. Abdullah woont in Houten en fietst naar school. Hierdoor heeft hij een relatief kleine reistijd en is hij mobiel in de stad Utrecht. De anderen daarentegen wonen een stuk verder weg, in Hilversum en Bunschoten. Dit betekent dat zij zowel een lange reistijd naar school hebben, als naar het gebouw van het Rode Kruis voor de activiteiten van Talent Award. Meedoen aan dit traject is voor hen dus een grote tijdsinvestering. Zeker ’s avonds reizen zij anderhalf uur (enkele reis).

Motivatie

Ik ben dan ook heel benieuwd waarom zij meedoen met dit traject. En daar zijn de vier jongeren onverdeeld in: de EHBO-cursus! Alle vier willen ze graag een baan in de medische wereld (verpleegkunde of geneeskunde) en dit programma is een mooie eerste stap in die richting. Want zo een EHBO-cursus is een mooie plus op je cv! Daarnaast vinden de jongeren het programma een mooie kans om na te denken over wat je leuk vindt en waar je goed in bent. De jongeren worden in het Talent Award Programma begeleid door jongerencoaches die iets ouder zijn dan zij. Zij helpen de jongeren bij het ontdekken en ontwikkelen van hun talenten in de verschillende onderdelen van het programma. Abdullah geeft aan dat hij graag schrijft en presenteert. Samen met zijn coach denkt hij na over hoe hij deze talenten verder kan ontwikkelen. Zo bedenkt hij samen met zijn coach leuke schrijfopdrachten. Zijn coach geeft hem vervolgens feedback op stijl en tekstopbouw. Ook Kinana en Alya vindt het leuk om met de jongerencoach in gesprek te zijn over hun talenten. Alya geeft aan dat ze de gesprekken met haar coach heel erg leerzaam en leuk vindt. Zus MAlya geeft aan dat zij dit gesprek over haar talenten een stuk lastiger vindt, omdat ze haar talenten niet zo goed kent. Bovendien spreekt ze haar coach niet zo heel erg vaak. “Oh, en de groeps-app!” antwoord Kinana op de vraag wat ze leuk vindt aan het Talent Award Programma. Samen met haar subgroepje met drie andere jongeren en haar jongerencoach heeft ze een groeps-app waarin ze leuke dingen met elkaar delen.

Talentonwikkeling met de coaches

De jongeren zijn over het algemeen enthousiast over de begeleiding van de jongerencoaches. Samen met hen hebben de jongeren een ontwikkelplan geschreven. In het plan staat waar de jongeren goed en minder goed in zijn. Dit plan evalueren ze regelmatig om de te zien of ze ontwikkelen op de aangegeven thema’s. Kinana geeft aan dat ze het gesprek over de talenten leuk vindt, maar dat ze het opschrijven moeilijk vindt. Ze vindt het lastig om in haar eentje na te denken over haar eigen talenten. Ze vindt het daarentegen heel leerzaam om met elkaar het gesprek te voeren over de talenten, daar leert ze het meest van.

Nu spreken de coaches en de jongeren elkaar gemiddeld eens per twee weken over de voortgang en wat er verder speelt. De coaches doen dit face-to-face maar ook telefonisch of via de whatsapp. MAlya geeft aan dat ze haar coach iets minder vaak spreekt, en dat ze ook nog niet zo goed zicht

heeft op haar talenten. En zonder de begeleiding van die coach is talentontwikkeling ook wel een moeilijk thema. De coaches helpen de jongeren daarnaast ook bij praktische zaken. Bijvoorbeeld: wat als je een van de tien EHBO-lessen gemist hebt, hoe kan je dit goed inhalen?

Werving en communicatie

Maar hoe zijn de jongeren nu eigenlijk terecht gekomen bij het Rode Kruis? Linda Boele, projectleider van het programma, heeft een presentatie gegeven in de schakelklassen. Door de presentatie raakten de jongeren enthousiast en hebben ze contact gezocht met Linda. De een via de mail, de ander via Facebook. Als ik vraag hoe de jongeren graag communiceren tijdens het traject is het volmondig via de Whatsapp. De jongeren en het Rode Kruis gebruiken ook de mail, maar dat vinden de jongeren een stuk minder fijn. “Whatsapp gaat lekker snel en makkelijk”. Ook het contact met de coaches verloopt via Whatsapp of telefonisch.

Het fijne was dat het Rode Kruis geen onbekende organisatie was voor de jongeren. Ook in Syrië is het Rode Kruis actief, alleen heet het daar de Halve Maan. De jongeren vinden het fijn om betrokken te zijn bij een organisatie die ze nog kennen van vroeger.

Een vol programma

Toen Abdullah, Kinana, Alya en MAlya de presentatie van Linda hoorden waren zij snel om: hier wilden ze graag aan meedoen. De andere 15 kinderen in de klas kozen ervoor om niet mee te doen. Abdullah denkt dat dit met name komt doordat het schakeljaar veel tijd kost. Het is intensief om daarnaast het Talent Award Programma te volgen. Het programma van Talent Award bestaat naast de EHBO-cursus uit drie andere onderdelen, namelijk 1) het doen van vrijwilligerswerk, 2) doelen behalen op sportgebied en 3) meedoen aan een georganiseerde expeditie.

De EHBO-cursus hebben de meesten nu succesvol afgerond. Het vrijwilligerswerk gaat deze periode echt starten. Linda heeft een lijst gemaakt waarop de jongeren kunnen aangeven wat voor soort vrijwilligerswerk ze willen doen. Alya en MAlya lijkt het leuk om hulpverlener te zijn op een festival. Kinana geeft aan dat zij graag vrijwilligerswerk zou willen doen met ouderen. Ze heeft ook al uitgezocht dat er een verzorgingstehuis staat, vlakbij haar huis in Hilversum. Voor Kinana, MAlya en Alya zou het fijn zijn wanneer ze het vrijwilligerswerk dicht bij huis kunnen doen, dat scheelt veel reistijd. Dat snapt Linda goed, en Linda belooft uit te zoeken of het mogelijk is om vrijwilligerswerk te doen bij een ander afdeling dan Utrecht.

Het sporten vinden de jongeren alle vier lastig. Het schakeljaar is druk en ze zien weinig mogelijkheden om naast school aan sportieve doelen te werken. Niet dat ze niet van sporten houden! Abdullah houdt van volleybal en Kinana geeft aan dat ze graag danst. Maar dit jaar even niet, want er moeten eerst diploma’s gehaald worden. “Misschien in de zomervakantie” zegt Kinana, als ze klaar is met het schakeljaar. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de expeditie. Ook dit is moeilijk te combineren met de intensiteit van het schakeljaar geven de jongeren aan. Een aantal van de Syrische jongeren zal waarschijnlijk niet meegaan. Ik merk dat het zowel voor de jongeren als voor het Rode Kruis zoeken is hoe het programma goed gevolg kan worden, rekening houdend met de drukte van het schakeljaar. De wil en het enthousiasme is er bij de jongeren, maar het combineren is in de praktijk lastig.

De gemengde groep

Tenslotte staan we samen stil bij de diversiteit in de groep. Hoe ervaren de jongeren het samen zijn en samenwerken met jongeren met een andere etnische en culturele achtergrond? Kinana geeft aan dat het een stuk gemakkelijker gaat dan in het begin. In het begin was de groep onbekend en kenden

ze alleen elkaar. “Dan is het het makkelijkst om met elkaar Arabisch te praten. Aan het begin durfden we niet iets te vragen, omdat we bang waren om fouten te maken. ” Gelukkig is dat een stuk minder geworden nu de jongeren elkaar kennen. Ze praten nu veel meer Nederlands, waardoor de Nederlandse jongeren ook met hen mee kunnen praten. “Nederlands is eigenlijk best een makkelijke taal” geeft Kinana aan. Toch moeten ze elkaar wel blijven stimuleren om Nederlands te praten. Het is nu eenmaal een stuk makkelijker om je uit te drukken in je moedertaal dan in een relatief nieuwe taal. Zeker voor de Syrische jongeren die alleen met andere Syrische jongeren in een coachingsgroepje zitten is de valkuil om alleen Arabisch te praten. “Onze coach moet maar Arabisch leren” grapt Arya.