Bir: Başlarken..
18 Ekim 2018 Cuma / San Jose Kaliforniya
Sevgili Ada,
37 hafta 5 günlük bir bekleyişin sonunda, tam olarak 3 gün önce aramıza katıldın ve yaşamımızı değiştirdin. Bunun için annenle birlikte sana ne kadar teşekkür etsek az.
O kadar küçük, şirin ve güzelsin ki… Yaşamına tanıklık etmek ve seni karşılaştığın her şeyde bir güven duygusu ile sarıp sarmalamak için, sana yaşamı, mücadeleyi, birey olmayı, kendi yaratıcılığına ve içgüdülerine güvenmeyi öğretmek için sabırsızlanıyoruz.
Bu mektubu (ve takip edecek olanları) muhtemelen 6–7 yıldan önce kendin okuyamayacaksın. Aslına bakacak olursan onlar da tam olarak bu amaçla yazılıyorlar. Okumayı öğrendiğinde, sana dünya ile ilgili görüşlerimi anlatabileceğim, kendi bakış açımı aktarabileceğim bir dizi mektup. Benim bakış açımı benimsemek zorunda değilsin, ancak sana bir yön duygusu vermemin baban olarak görevim olduğunu hissediyorum. Niyetim seni sıkmak ta değil, kendi istediğinde oku bunları.. Ama ben her ay bir veya iki mektup yazabilmeyi umuyorum.
Büyüdüğünde bu mektuplar üzerine birlikte konuşabilir ve kendi bakış açını oluşturmanı sağlayabiliriz.
Başlayalım güzel kızım.
