Design sprint 1 blog: Vrijdag
Vandaag zijn we gaan testen. Na een backstory te hebben gemaakt en een opdracht te hebben geformuleerd zijn we eerst zelf de stappen gaan doorlopen. Na nog een paar kleine aanpassingen te hebben gedaan arriveerde ons eerste testpersoon.
Play test Micky
Micky ten Bras is een studente Food and Business aan de HAN in Nijmegen. Ze heeft ervaring met online promotie vanwege haar opleiding. Het ontbrak haar echter aan directe ervaring met website beheer. Bij de analyse hebben we hier rekening mee gehouden, maar tijdens het daadwerkelijke testen hebben we gewoon ons plan gevolgd.
Al direct aan het begin van de playtest bleek Micky enige moeite te hebben met de interpretatie van icoontjes op onze interface. Omdat we niet tussenin wouden springen keken we aan hoe zij dit op zou lossen. Uiteindelijk moesten we toch een aanwijzing geven om te voorkomen dat Micky vast zou lopen op de test. Een ander opvallend gegeven was dat Micky erg concreet dacht over de opdracht. Mitchell was een stuk abstracter, wat veel te maken kan hebben met zijn CMD achtergrond.
Uit onze play tests met Micky hebben we veel geleerd. De twee concrete lessen die we hier uit konden trekken waren:
- Bepaalde interface elementen moeten van tekst worden voorzien, zelfs als dit in de web interface niet erg vanzelfsprekend zou zijn.
- De persona maakte dat de testpersoon inhoudelijk na ging denken over het gedrag van het segment. Deze trigger kan dus helpen om zelfs leken de juiste richting op te leiden, en verdient dus een plaats in de interface.
Play test Mitchell
Mitchell Slager is een student Communicatie en Multimedia design. Hij heeft door zijn opleiding ervaring met online promotie en website beheer.
Doordat hij ervaring heeft met usability onderzoek wist hij ons inhoudelijk ook nog advies te geven. Hier over later meer.
Door Mitchell’s kennis van CMD verliep de play test met hem aanzienlijk anders. Vooral het interview naderhand leverde een ander type antwoorden op. Zo begreep hij eerder welk doel wij voor ogen hadden met het prototype en gaf hij ons feedback gericht op dit doel.
Mitchell was van mening dat uit onze play test in ieder geval geen echte personalisatie voort kwam. Nu verschilde zijn definitie van ‘personalisatie’ mogelijk met die van ons. Mitchell’s definitie was een stuk strikter. Aan de hand van deze feedback raakte Boris en ik echter wel aan het denken over mogelijkheden om dit voor mekaar te krijgen.
Aan de hand van deze play test konden we de volgende conclusies trekken:
- Geen regels meer voorkauwen (puur een achtergrond geven en gebruikers zelf een persona laten bedenken).
- Meer opties tot persoonlijk maken gebruiken, dit is nog heel erg algemeen. Mitchell gaf bijvoorbeeld aan dat als je schoenen pakt je ook kan kijken naar prijsklasse van schoenen en soort schoenen, dat geeft al een veel persoonlijker aanbod.
Conclusie
De twee play tests leverde drastisch andere inzichten in ten aanzien van elkaar. Waar de play test van Micky vooral het gebruik van het persona verduidelijkte, leverde die van Mitchell meer inhoudelijke inzichten op.
In de nabeschouwing van de play tests werd ons duidelijk dat we ons meer moesten gaan richten op de essentie van personalisatie. Wat is het minimale wat nodig is om een gebruiker een gepersonaliseerde ervaring te geven op een website? Dit is een probleem wat we in de opvolgende design sprint op gaan lossen.
