รีวิว ฝึกงานเชียงใหม่ช่วง “CO-VID 19!”

2 เดือนกับการรับบท AE สาว ที่บริษัทอาร์ติซาน ดิจิตอล เอเชีย จำกัด จะเป็นอย่างไร มาดูกันน~

ฮัลโหล่ค่ะทุกคน !!! เราชื่อ เนติ์ หรือ เนเน่ หรือ นางสาวกนกอร โลโห ก็แล้วแต่จะเรียก เราเป็นนิสิตชั้นปีที่สี่ จากมหาวิทยาลัยมหาสารคาม คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ สาขาวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ ใกล้จบแล้วเหลือแค่ฝึกงาน เราเลยตัดสินใจที่จะเที่ยวด้วยและฝึกงานไปด้วย ผลเลยไปออกที่เชียงใหม่และเราที่ปกติเป็นคนที่สนใจในเรื่องการทำธุรกิจ การติดต่อประสานงานอยู่แล้ว Artisan digital จึงเป็นเป็นบริษัทหนึ่งที่เราสนใจ และเเล้วเราก็ได้เข้ามาฝึกงานที่นี้จริงๆ ใน ตำแหน่ง Account Excutive (AE) เป็นระยะเวลาสองเดือน ตั้งแต่ 25 เมษายน ถึง 15 มิถุนายน ปี2564

ที่มา : ถ่ายเองบนเครื่อง

แต่ไม่รู้ว่าบุญพาวาสนาส่งหรืออะไร เมื่อมาถึงดินแดนเชียงใหม่ คุณพระ! เงียบมากกก จำได้ว่าวันที่มาถึงเป็นวันสงกรานต์ เชียงใหม่เงียบมาก ถนนเส้นหลักที่เราเคยดูใน Vlog ต่างๆ คนเดินพลุกพล่าน ตอนนี้ไม่มีคนเลยนักท่องเที่ยวด้วยที่เป็นสถานการณ์ “CO-VID 19” มันช่างดูเงียบเหงาอะไรเช่นนี้ มากไปกว่านั้นที่บริษัทยังประกาศให้ “Work from home”

ที่มา : ถ่ายเองตอนไปซักผ้า

OMG~! คุณพี่น้องพึ่งมาถึง ไปไหนก็ไม่ได้ เศร้าอะแต่เราก็ต้องยอมรับชะตานั้นไป

เริ่มทำงานเเล้วเป็นยังไงบ้าง~

คือเราเริ่มทำงานวันที่ 20 เมษา ไง แต่ “พี่ดรอป” พี่ที่สัมภาษณ์เราเข้ามาทำงานจะต้องออกสิ้นเดือนนี้ จริงๆเราก็รู้ว่าพี่เขาจะออกตั้งแต่สัมภาษณ์แล้วแหละแต่เราก็อยากมาลองดู อยากน้อยๆ ก็อยากที่จะเรียนรู้งานเพิ่มขึ้นและก็เป็นบริษัทที่เราติดตามมานานเราอยากรู้เรื่องการจัดการ การบริหาร การเข้าหาลูกค้า เราจึงตัดสินใจมาอย่างน้อยนั้นก็เป็นสิ่งที่เราเลือกเอง เราเลยตั้งใจจะใช้ระยะเวลาสิบวันก่อนสิ้นอันมีค่าถามงานจากพี่เขาให้ได้มากที่สุด ได้คุยกับพี่ดรอปรู้สึกได้เลยว่าพี่เขาเก่งมาก ทั้งความคิดทัศนคติ เป็นคนละเอียดแบบสุดๆและทำงานเก่งมากไวมาก ตอนเรามีแอบรู้สึกด้อยไปเลยและอยากเก่งให้ไวๆ เราพยายามทำงานที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด ในการช่วยค้นหาข้อมูล และช่วยคิดโปรโมชั่นในโปรเจคนั้น ๆ ได้คำชมเล็กๆก็ดีใจมาก เราเปิดงานพี่ดรอปดูบ่อยมากทั้งการจัดวาง ภาษาอังกฤษ ที่เขียนกระชับน่าอ่านทำงานเร็วมาก แต่โชคดีหน่อยที่เราเรียนสายนี้มาบ้าง เลยมีส่วนที่เข้าใจได้ง่ายบ้างยากบ้างปน ๆ กันไป

พ้นสิ้นเดือนไป อา~ เราไม่กล้าทักหาพี่เข้าเเล้ว พี่เขาบอกทักถามพี่ได้หรือมีอะไรก็ลองทักหาพี่ตอยเลยนะ (พี่ตอยหรือ คุณชลทิศ เป็น MD จ้า) เอาหล่ะวันแรกก็เกร็งสุดฤทธิ์ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า “เอาน่า อายครูไม่รู้วิชา” ก็ตามเดิมทักไปของาน กรี๊ดได้งานจริงด้วยเเต่ก็นะ พยายามทำให้ดีที่สุดเพราะบางทีก็ไม่เข้าใจขอบเขตงานซักเท่าไหร่ (แล้วทำไมไม่ถาม) ก็อยากถามอยู่แต่ก็แอบเกรงใจพี่เขาระดับผู้บริหารน่าจะยุ่งมาก

ออลืมบอกไประหว่างนั้นเราก็ได้พัฒนาสกิล Content Creator ไปบ้างจากการถามช่วยงานทุกคน 5555 ก็มันเบื่ออะ Work from home ก็กินเวลาไปกว่าสี่สัปดาห์แล้ว และแล้ววันนี้ก็มาถึงจะได้ไปบริษัทลงงานจริงแล้ว

วันแรกก็ได้รับงานเลย เราได้รับงานตื่นเต้นจนคิดไม่ออกว่าต้องถามอะไรทำยังไง แต่Feedback กลับมาไม่ค่อยดี งานค่อนข้างเข้าใจยาก รู้สึกผิดนิดหน่อยแต่รู้สึกดีมากกว่าเพราะอย่างน้อยก็จะได้เรียนรู้งานว่าปกติแเล้วเขาทำยังไง หลังจากนั้นงาน AE ก็เปลี่ยนไป 5555 เราได้ไปช่วยพี่มิ้น (พี่เขาเป็น Senior Project Manager) ทำการแก้ Figma งงไปอีกไม่เคยทำอะไรสักอย่าง โอเคลองดู จากนั้นก็ได้แก้ไข Figmaไปยาวๆเลยจ้า แล้วก็ทำ Presentation ช่วยพี่เขา แล้วก็แอบสังเกตและเรียนรู้การพูดคุยกับลูกค้าการทำงานของพี่มิ้นไปด้วย พี่มิ้นเป็นคนที่ทำงานเก่งมาก ทำงานเป็นระบบ ใจดี ไม่เข้าใจก็ถามได้ตลอด แต่เจอกันแค่แปปเดียวพี่มิ้นก็ลาออกจากงานเนื่องจากปัญหาสุขภาพ แงงง แล้วใครจะสอนงานน้อง

ในระหว่างนั้นเรารับหน้าที่อีกอย่างก็คือ “Community Manager” งานนี้ก็ต้องทำให้เราได้พูดคุยกับทั้งบริษัทเพื่อให้ทุกคนมีกิจกรรมร่วมกัน 555 ซึ่งเรา นางสาวกนกอร โลโห ผู้ซึ่งถนัดเรื่องกินมาที่สุด ก็จะจัดการชวนทุกคนหาอะไรกินกัน และคนที่เป็นสปอนเซอร์ก็ไม่ใช่ใครที่ “พี่ตอย”นั้นเองที่มอบหมายงานมา และเรายังได้เป็นแม่งานเตรียมของปาร์ตี้เล็กของอาร์ติซาน

ปาร์ตี้เล็กๆที่อาร์ติซาน

ซึ่งมีผู้ร่วมชะตากรรมนั้นก็คือ“อ้อน”นิสิตฝึกงานจาก มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ สาวจากแดนใต้ผู้ซึ่งแพ้อาหารทะเล #เห็นใจนุ้งอ้อน ที่ว่าได้ว่าเป็นผู้ร่วมชะตากรรมนั้นก็เพราะช่วยงานกันตลอดไม่ว่าจะเป็นปาร์ตี้เล็กๆที่ไปซ้อนท้ายมอไซต์ซื้อของช่วยกัน ทำงานช่วยกัน น่ารักมากมีน้ำใจตลอด เลิฟยู แต่อ้อนฝึกงานเสร็จก่อนไอ้เราก็อยู่แบบเหงานิดๆ

นุ้งอ้อน

แต่เมื่อพี่มิ้นไม่อยู่คนที่จะต้องหางานให้กับเรานั้นก็คือ “พี่บีเอ็ม”“พี่แพตตี้”และ “พี่หมิว” สามคนนี้ทำให้การทำงานไม่เหงาอีกต่อไป เพราะเมื่อหัวเรือใหญ่อย่างพี่มิ้นจากไปเราก็ต้องช่วยพี่ๆทำงาน หรรษาล่ะทีนี้ เราต้องช่วยพี่เข้าฟังประชุมช่วยกันฟัง ช่วยกันจดสิ่งที่ลูกค้าต้องการ มือเป็นระวิงกันเลยทีเดียว พาไปกินข้าวนอกบริษัท อือหือ ครั้งแรก 5555 เลี้ยงขนมเลี้ยงน้ำตลอดด และก็ต้องค่อยหางานให้น้องอยู่ตลอดๆ (ก็อยากทำงานอะ)

เข้าโครงการหน้าชัดหลังเบลอค่ะ ^^

^^ ขอบคุณคร้าบ

ขอบคุณพี่ๆฝั่ง Dev ทุกคนที่น่ารัก และดูแลน้องทั้ง พี่ดุ๊ก พี่ทิว พี่ตาล พี่โม พี่ใหญ่ พี่นิฟฟี่ และน้องๆทุกคน ขอบคุณที่เป็นส่วนหนึ่งในการฝึกงานครั้งนี้ของน้อง ขอบคุณพี่ตอย ผู้ที่ดูแลทุกอย่างอยู่เบื้องหลังในเรื่องต่างๆ เรื่องอาหารการกิน การทำงาน ขอบคุณนะคะ

มันดีนะ

ร่ายมาซะยาวเลย สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุดนี้ขอบคุณตัวเองที่ตัดสินใจมาที่นี้ ทำให้ได้ได้ลองทำอะไรที่ไม่เคยทำ ได้ลองให้รู้ในสิ่งที่ชอบไม่ชอบ ที่ถนัดไม่ถนัด ได้รับรู้บรรยากาศการทำงาน จริงๆที่ เรารู้สึกว่างานแต่ละงานพลาดน้อยที่สุดเป็นดี ใครที่ถนัดงานด้านการออกแบบดีไซน์ การเขียนเว็บไซต์และอยากลงมือทำงานจริง

ลองค่ะ!! มาฝึกงานดู ^^

ปล. ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เมตตาน้องและยังให้คำแนะนำต่างๆมากมาย ขอบคุณนะคะ Love you all.