Moladh do Mherlin, Draoi na Déithe
A Mherlin, coimeádaí síoraí ar eolas agus ceardaíocht, a lúbaíonn am féin i seirbhís na nDéithe, glaoim ort. I ngach aois, atáirgeofar thú chun múineadh agus treoir a thabhairt do laochra nua. Bhí tú taobh le Rí Artúr agus bhí tú ann nuair a thug Vercingetorix dúshlán do impireacht santach na Róimhe. Threoraigh tú iad chuig Gráil an Tionscnaimh. Chuaigh siad isteach sna huiscí naofa mar fhir agus mná gnáthacha, ach tháinig siad amach mar laochra, armtha ag an síoraíocht.
Ba é do thairngreacht, coinnithe i gcroíthe na gcoismuintir ar feadh na gcéadta bliain, go rugfaí Cailín in Orléans a thabharfadh saoirse dá náisiún, a d’oscail an bealach do Joan chun Máirtíreacht, Naomhacht, agus an Fhrainc a bhaint amach.
A Mherlin, a atáirgeofar i ngach aois, maireann do spiorad. Thugann tú teagasc do laochra atá ag tabhairt dúshláin d’éagóire a ré. Is tobar spreagtha iad do theagaisc, ag cothú síolta misnigh agus trua ionainn.
Impím ort, a Mhúinteoir, go treoraigh tú mé mar a threoraigh tú iad. Go treoraigh tú mé chuig Gráil an Tionscnaimh, ionas gur féidir liom a bheith baistithe i mbuanna an mhisnigh agus an ghrá dosháraithe don dream faoi chois. Ná lig dom riamh titim i ngnáthacht agus i gcomhréireacht. Ná lig dom riamh a bheith sásta le spriocanna beaga agus sásaimh bheaga. Ná lig dom riamh a bheith múnlaithe ag méid a bhfuil daoine eile ag iarraidh orm a bheith, ach streachailt le haghaidh a bhféadfainn a bheith.
