Written by Zhyra Mae A. Uayan
(Note: The Editor-in-Chief only uploads contributors’ work and does not claim authorship or ownership of this piece.) This poem appears in Banwa’s May-June 2022 issue: https://online.fliphtml5.com/ewnfy/njje/?fbclid=IwAR0vHFt4Kz6GF0mT-nx_4IJXQ-m66HX7FLH4qFbJySKqlnL0OxR9lsPqAXw#p=1
Miabot ang kabuntagon ugnakita ko ang bidlisiw
ang adlaw nga nasinati diha sa imung kiliran
nabati ko ang kainit sa dughan kong walay kabag-uhan
apan nakita ko nga tataw miabot ang panahon nga ang pag-subaw sa adlaw,
kini dali na hanaw
sa pag-biya sa adlaw diha sa kalangitan
ay susama sa paglakaw monga walay katapusan
kanunay gihapon nga naga-padayun
nga handumon ang atong kagahapon
kanunay nga gipili ang atong karun
ug kung panahon nga mag-abot ang atong kadalanan
hinaot nga nagpabili nang pagsabot sa sitwasyong nasayran
sakit man ibutang sa limot ang pag-buhi mo sa akong mga kamot,
lisod man nga bitbiton ang pag-biya,
kanunay nga pilion ang pagbuhos sa mga luha
23-year-old Zhyra Mae A. Uayan is from the City of Golden Friendship, Cagayan de Oro. She is the eldest among three siblings and the only rose among the thorns. She describes writing as her “escape” and she is a full-time Content Writer. She graduated from University of Science and Technology of Southern Philippines with a degree of Bachelor of Science in Information Technology. “Bookshop and cafés are my centers, my comfort, and my quick-to-go place when I want some alone time,” she writes.
