Şampiyonun Şafağı 🌅
Sene 1953… O sene İtalya Turunda İsviçreli bisikletçi Hugo Koblet Stelvio geçidine kadar 11 gündür lider pozisyonundadır. İtalyanların favorisi olan “Campionnissimo” namı diğer “Şampiyonların Şampiyonu” Fausto Coppi’nin artık pembe mayo için bir şeyler yapması gerekmektedir.
O gece atağını planlayan Coppi, Stelvio geçidinin eteklerinde atağını yapar ve ardından etap sonuna kadar da vahşi temposunu sürdürerek kazandığı zaman farkıyla mayoyu giyer. Sonrasında da Turu kazanır. Bu Coppi’nin hayatında kazandığı son büyük Turdur.
Bu olay, İtalya’da büyük sükse yapar. Çünkü Coppi sadece bir bisikletçi değil, 2. Dünya Savaşı sonrası İtalya’sında adeta bir halk kahramanıdır. O günden sonra Giro’nun geçtiği en yüksek noktaya “Cima Coppi” (Coppi Zirvesi) adı verilir. Bu eğer o yıl tura dahil edilmiş ise bugünkü etapta yer alan 2750 metrelik dev “Stelvio geçidi” olur.
Bisikletçiler Stelvio gibi yüksek geçitlerde tırmanırken büyük efor sarfeder ve genellikle çok terlerler. Ne var ki tırmanışın başında -aşağıda- hava sıcaklığı 20–30 iken zirvede yaklaşık 0 – 5 derecedir ve sırada bir de iniş vardır. Terleyen bisikletçiler inişte fazla hareket etmediklerinden donma ve hastalanma tehlikesi yaşarlar. Şimdiki gibi kumaş teknolojilerine ve hafif kıyafetlere o tarihte sahip olmadıklarından; zirvede bu bisikletçilere izleyiciler tarafından gazeteler dağıtılır. Bu Gazeteleri “La Gazetta Della Sport” göğüslerine sıkıştıran. bisikletçiler rüzgarı engelleyerek inişte donmaya. karşı kendilerini korurlar.
Aslında aradan yıllar da geçse bu yöntem çok etkilidir ve bu gelenek bazı pro bisikletçilerce halen sürdürülür.
La gazetta sport’un sayfaları o dönem pembedir. Ve göğsünde gazete ile o zirveden tek başına fırtına gibi inen Coppi’yi gören herkes şöyle der: “Şampiyonun şafağı kadar pembe”
Bugünkü etapta tappone “Stelvio” var. “Cima Coppi” var. Ve bu geleneği sürdürecek olan Almeida gibi, Kelderman gibi, Nibali gibi bir avuç bisikletçi var…
Bugün Prato tarafından çıkılacak olan Stelvio geçidi 24,7 km uzunluğunda. Rakımı olan 2757 m yüksekliğe Prato’dan 1871 m yükseklik kazanılarak, toplam 48 firketeden (hairpin) dolanarak çıkılıyor. Giderek artan profilde maksimum eğim %12, ortalama eğim ise %7,44. Stelvio, Doğu Alpleri’nin en yüksek geçidi…
Stelvio gibi büyük dağ geçişlerinde sayılar; hem herşeyi söylüyor, hem de aynı zamanda hiçbir şeyi söylemiyor. Kağıt üzerinde Stelvio çok görkemli, Pratikte ise çok ezici… İstatistikler iyi, güzel de “marifet” yaptıklarımızla kazanılan bir şey, ölçülen değil…
Bisiklet sporu kendi geçmişine referans vermeyi çok sever…
Elbette Giro gibi büyük turlar zorlu. Her etap zorlu…Ama her gün aynı zorlukta değil. Bazı günler daha sakin geçiyor. Etabın her yeri de aynı zorlukta değil. İtalyanların etapların bu en zorlu, en kritik yerlerine. “Tappone” diyorlar.
Ve “tappone”lerde hamlesini gerçekleştiren cesur bisikletçiler, bugünkü Stelvio gibi geçitlerde dehşet verici güzelliğin ve zaferin havasını soluyorlar..
Ve aynı öncüleri gibi zirvede soludukları o hava ile inişe geçip Kim Koblet, Kim Coppi ve artık kim “şampiyonun şafağı kadar pembe” meydana çıkıyorlar…