Rejestry Beneficjentów Rzeczywistych w UE 2020
Już 23 kraje należące do Unii Europejskiej posiadają centralne Rejestry Beneficjentów Rzeczywistych. Nie wszystkie jednak są publicznie otwarte, jak nasz polski CRBR. Zobacz aktualną na czerwiec 2020 listę rejestrów BR.
Rejestry Beneficjentów w Unii Europejskiej
Nie tylko Polska utworzyła w minionym roku krajowy Rejestr Beneficjentów Rzeczywistych. To samo uczyniły Belgia, Chorwacja, Cypr, Finlandia, Irlandia, Łotwa, Luksemburg, Holandia i Portugalia.
Tym samym, na obecny moment (czerwiec, 2020), 23 spośród 27 krajów członkowskich Unii Europejskiej, posiada rejestry, które przechowują informacje o osobach fizycznych, będących właścicielami lub zarządcami spółek (definicyjnie, tak jak w Polsce, osoba ta musi posiadać lub kontrolować min. 25% udziałów, akcji lub głosów).
Tylko Litwa, Rumunia, Węgry i Włochy nadal nie wywiązały się z obowiązku utworzenia oficjalnej, centralnej, internetowej bazy beneficjentów, jaki na wszystkich członków UE narzuciła IV Dyrektywa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, zwana w skrócie IV Dyrektywą AML. Warto tu przypomnieć, że kolejna, V Dyrektywa AML, wymusi na członkach UE, aby rejestry były otwarte.
Obecnie, tylko 13 krajów posiada rejestry otwarte, czyli publicznie dostępne. Pozostałe, limitują dostęp do informacji tak, że na przykład tylko instytucje finansowe i ich własne organy kontrolne mogą korzystać z bazy.
Lista krajów członkowskich UE, pokazująca, które państwa posiadają już Rejestry Beneficjentów Rzeczywistych i czy są to bazy, do których dostęp może mieć każdy:
Warto tu wspomnieć, że niektóre kraje, posiadające rejestry publicznie dostępne, wymagają opłat za pobranie z nich informacji. Są to:
- Estonia (€1–3 za odpis),
- Grecja (€20 za 10 sprawdzeń),
- Irlandia (€2.50 za odpis).
Istnienie Rejestru Beneficjentów Rzeczywistych a rzeczywiste zapełnienie go danymi
Wydawać by się mogło, że skoro krajowa baza została utworzona, ma oficjalną nazwę i adres internetowy, i jest publicznie dostępna, to z pewnością po zajrzeniu do niej, znajdziemy w niej informacje o absolutnie wszystkich firmach. Tak niestety nie jest.
Spójrzmy choćby na nasz polski rejestr, CRBR:
Pojawił się online 13.10.2019 roku i od tego dnia powinien się stopniowo zapełniać danymi. Wszystkie spółki, które powstają w Polsce od dnia 13 października ubiegłego roku mają 7 dni na rejestrację w CRBR. Pozostałe, które istniały już wcześniej, najpierw otrzymały ostateczny termin wpisu do 13 kwietnia 2020, a obecnie termin ten został przesunięty na 13 lipca 2020.
Jak pisaliśmy już w osobnym artykule CRBR, obowiązki, kary i zasady wpisów:
W grudniu 2019 roku, jedynie 27,8% wszystkich firm, które powstały 13 października lub później i które powinny były zgłosić dane swoich beneficjentów rzeczywistych w rejestrze w przeciągu 7 dni, rzeczywiście to zrobiło.
Gdy wybiórczo, sprawdzaliśmy dziesiątki największych polskich spółek w CRBR w minionym miesiącu, większości z nich też tam jeszcze nie było.
A przecież za brak wpisu w wyznaczonym terminie, przewidywane są spore kary finansowe!
Wygląda na to, że żaden organ państwowy jeszcze się za CRBR “nie zabrał”. Nie sprawdza i nie egzekwuje kar od firm. Jeśli zacznie, a tak się może zdarzyć pod koniec lipca 2020, gdy upłynie drugi termin składania oświadczeń o beneficjantach, wówczas zapełnianie się rejestru danymi z pewnością przyspieszy.
Podsumowując, mamy czerwiec 2020, a CRBR powstał w październiku 2019, czyli minęło 9 miesięcy. Baza nadal jest w dużej mierze pusta. Prawdopodobnie w wielu innych krajach, które tworzyły swoje rejestry w przeciągu ostatniego roku, sytuacja ma się podobnie. Samo istnienie rejestru nie jest równoznaczne z tym, że rzeczywiście znajdziemy w nim wszystko to, czego się spodziewamy. Wypełnienie bazy danymi, szczególnie nowymi, nie przechowywanymi i nie zbieranymi do tej pory, trwa.
Mogą Cię zainteresować również następujące artykuły:
