Rejestry Beneficjentów Rzeczywistych w UE 2022
Rejestry beneficjentów rzeczywistych zgodnie z IV i V Dyrektywą AML powinny istnieć w każdym kraju UE i być publicznie dostępne. Które kraje jeszcze nie dostosowały się do regulacji?
Rejestry beneficjentów rzeczywistych w Unii Europejskiej 2022
IV Dyrektywa AML 6 lat temu narzuciła na państwa członkowskie UE obowiązek utworzenia rejestrów beneficjentów rzeczywistych — dotyczy to wszystkich 27 krajów, które obecnie należą do Unii Europejskiej. W Polsce rejestr beneficjentów rzeczywistych, który nazwano Centralnym Rejestrem Beneficjentów Rzeczywistych (CRBR), istnieje 3 lata i jest publicznie dostępny dla każdego. Za dostęp do danych nie są pobierane żadne opłaty.
Poza Polską rejestr beneficjentów rzeczywistych, z którego korzystanie jest bezpłatne i w żaden sposób nie jest ograniczane, posiada:
- Bułgaria
- Czechy
- Dania
- Francja
- Luksemburg
- Łotwa
- Słowacja
- Słowenia
Co więcej, rejestr beneficjentów Danii oraz Łotwy udostępnia za pomocą API dane o beneficjentach, co odróżnia te dwa rejestry od pozostałych. Niektóre rejestry beneficjentów rzeczywistych w Unii Europejskiej pomimo tego, że są ogólnodostępne, to jednak aby do nich zajrzeć należy założyć konto.
W tych krajach rejestry beneficjentów rzeczywistych dostępne są publicznie, ale za dane pobierane są dodatkowe opłaty:
- Austria
- Belgia
- Estonia
- Holandia
- Irlandia
- Rumunia
- Szwecja
Z kolei do rejestrów beneficjentów rzeczywistych poniższych krajów mają dostęp tylko krajanie lub obywatele innych państw UE:
- Szwecja
- Belgia
- Chorwacja
- Portugalia
Rejestry beneficjentów w UE: które państwa nadal nie utworzyły rejestru?
Półtora roku temu w pisaliśmy, że 23 z 27 krajów należących do UE wywiązało się z obowiązku utworzenia rejestru beneficjentów rzeczywistych. Taki wymóg narzuciła IV Dyrektywa AML. Obecnie prawie wszystkie państwa, które należą do UE, a dokładnie 26, gromadzi i udostępnia dane o beneficjentach rzeczywistych w rejestrach.
Większość krajów zdecydowała się na utworzenie osobnych rejestrów beneficjentów dostępnych w osobnej domenie. Niektóre państwa, takie jak Bułgaria czy Słowacja, dodały dane o beneficjentach w już istniejących rejestrach handlowych jako osobne zakładki lub dodatkowe kategorie danych, które dostępne są wraz z podstawowymi danymi firm.
Jedynym krajem, który do tej pory nie stworzył rejestru beneficjentów rzeczywistych są Włochy. Jednakże w rejestrze handlowym, który należy do Włoch, często można trafić na dane o udziałowcach danej firmy. W teorii włoskie firmy mają obowiązek uzupełniania tego typu danych. Niestety w większości się z niego nie wywiązują. Według dekretu obowiązującego we włoskim prawie każda firma (z wyjątkami) jest obowiązana do wyznaczenia beneficjenta i udzielenia informacji o nim na wniosek np. innej spółki czy władz o ile dane o beneficjencie nie widnieją w rejestrze handlowym. Za nieudzielenie takich informacji przewidziana jest kara grzywny w wysokości od 103 EUR do 1032 EUR. Wydaje się, że tym dekretem władze Włoch zastąpili obowiązek utworzenia rejestru beneficjentów rzeczywistych, jednakże dla biznesu nie jest to żadne rozwiązanie.
Otwarte rejestry beneficjentów rzeczywistych w Europie
V Dyrektywa AML nałożyła na państwa należące do Unii Europejskiej obowiązek całkowitego otwarcia rejestrów beneficjentów. Oznacza to, że utworzone rejestry beneficjentów rzeczywistych mają być całkowicie jawne. Dostęp do danych, jakie gromadzą rejestry beneficjentów rzeczywistych, nie powinien być w żaden sposób ograniczany.
Do niedawna 13 rejestrów beneficjentów rzeczywistych w UE było publicznie dostępnych i mógł do nich zajrzeć każdy lub tylko obywatele, ale nie były one dostępne wyłącznie dla władz (nie były też rejestrami prywatnymi). Jak sytuacja prezentuje się dzisiaj? Na chwile obecną na terenie UE jest 18 rejestrów beneficjentów rzeczywistych, które nie są rejestrami prywatnymi — są publicznie dostępne. Zakres danych, które są w nich prezentowane to najczęściej:
- imię i nazwisko,
- data urodzenia,
- narodowość,
- kraj zamieszkania,
- charakter działalności,
- zakres działalności.
Rejestry beneficjentów rzeczywistych: czy rzeczywiście zawierają dane o beneficjentach?
Zgodnie z V Dyrektywą AML rejestry beneficjentów rzeczywistych w UE muszą być otwarte dla każdego. Obowiązkowe jest też zgłaszanie beneficjentów. Za niewywiązanie się z tego obowiązku przedsiębiorcom grożą surowe kary. W rzeczywistości np. w Polsce nie zawsze firmy zgłaszają swoich beneficjentów, więc czasami obywatele oraz instytucje, które muszą stosować procedury AML, mają dostęp do rejestrów, ale nie zawierają one potrzebnych danych.
Niektóre rejestry beneficjentów w UE są dostępne tylko dla władz lub instytucji, które muszą weryfikować beneficjentów w ramach procedur AML (banki i instytucje finansowe). Inne kraje wymagają od interesariuszy informacji o tym do czego potrzebne są dane o beneficjencie lub wymagają złożenia odpowiedniego formularza, a dane o beneficjentach wysyłane są w przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku, a takie działania nie są zgodne z wytycznymi w dyrektywie.
Szybka identyfikacja beneficjenta rzeczywistego
Poszukujesz rozwiązania, które pozwoli na szybką identyfikacje beneficjenta rzeczywistego firmy nawet wtedy, kiedy takich danych brakuje w CRBR? Sprawdź ofertę data software house Transparent Data. Wypróbuj API Beneficjent rzeczywisty oraz sprawdź jakie możliwości daje platforma z informacją gospodarczą Data Integrator. Więcej szczegółów znajdziesz na stronie www:
