Rejestry Beneficjentów Rzeczywistych w UE — oceany i pustynie danych

Minęły 3 lata odkąd 4 Dyrektywa AML wezwała wszystkie kraje Unii Europejskiej do obowiązkowego założenia rejestrów beneficjentów rzeczywistych (BR). Ile państw członkowskich posiada już rejestry BR? Jak wygląda pełna lista aktualnych i planowanych rejestrów beneficjentów rzeczywistych w 2019? Czy wszystkie one są otwarte zgodnie z najnowszą 5 Dyrektywą AML?

Transparent Data
Blog Transparent Data
3 min readApr 15, 2019

--

Rejestry Beneficjentów Rzeczywistych w Unii Europejskiej 2019 by Transparent Data

4 i 5 Dyrektywa AML a Rejestry Beneficjentów Rzeczywistych

Zgodnie z IV Dyrektywą o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, wszyscy członkowie Unii Europejskiej są zobowiązani do utworzenia rejestrów beneficjentów rzeczywistych (BR).

Na wdrożenie odpowiednich regulacji i rozpoczęcie planowania prac mieli czas do czerwca 2017 roku. W skrócie mówiąc, UE zaczęła wymagać, by każdy kraj posiadał swój własny rejestr BR, tak aby instytucje finansowe i wskazanie organizacje bez przeszkód mogły weryfikować operacje finansowe.

Warto przy tym zaznaczyć, że IV Dyrektywa wymaga jedynie utworzenia rejestrów beneficjentów rzeczywistych i w żaden sposób nie wskazuje jak mają one wyglądać. Czy mają być otwarte, zamknięte, bezpłatne czy płatne — to już pozostawiono decyzji każdego z państw.

Z kolei V Dyrektywa, do której państwa członkowskie z wolna będą musiały się dostosować, wspomina też o tym, że dostęp do rejestrów beneficjentów rzeczywistych powinien mieć każdy, bez konieczności prawnego legitymowania powodu chęci sprawdzenia danego przedsiębiorstwa.

Niewiele państw członkowskich zaczęło się do tego przygotowywać.

Pełna lista istniejących i planowanych Rejestrów Beneficjentów Rzeczywistych w Unii Europejskiej

Na kwiecień 2019 krajobraz rejestrów beneficjentów rzeczywistych w UE przypomina nadal oceany i pustynie danych.

Tylko 15 z 28 państw członkowskich ma obecnie krajowe rejestry BR, a tylko 3 kraje z pozostałych 13 ogłosiły konkretne daty utworzenia rejestrów - Belgia, Finlandia i Polska.

Irlandia, Włochy, Łotwa, Litwa, Luksemburg i Portugalia oświadczyły, że ich krajowe rejestry beneficjentów rzeczywistych pojawią się do końca 2019 r., a Holandia podaje koniec 2019 lub początek 2020 roku jako datę wdrożenia w życie bazy.

Co więcej, tylko 5 z 15 rejestrów BR, które istnieją obecnie w UE, jest otwartych. Są to rejestry beneficjentów rzeczywistych Danii, Słowacji, Słowenii, Wielkiej Brytanii i Estonii. W pierwszych czterech dostęp do informacji o beneficjentach rzeczywistych jest bezpłatny. W Estonii nie. Musisz zapłacić 1 € za sprawdzenie pojedynczej firmy, ale nadal jest to lepsze niż calkowity brak dostępu (chyba że jesteś instytucją finansową).

Lista w pełni otwartych rejestrów beneficjentów rzeczywistych zostanie w najbliższym roku rozszerzona o rejestry BR Belgii, Finlandii, Łotwy, Luksemburga, Holandii, Polski i Portugalii.

Rejestry Beneficjentów Rzeczywistych w Unii Europejskiej 2019 by Transparent Data

Definicja Beneficjenta Rzeczywistego w państwach członkowskich Unii Europejskiej

Jak kraje UE definiują BR? Czy wszyscy korzystają z tej samej definicji?

Otóż nie do końca. Każdy kraj ma własne wymagania dotyczące rejestracji beneficjentów rzeczywistych, które wprawdzie mają wiele punktów wspólnych, ale nie są identyczne 1 do 1.

O tym, jak Polska definiuje BR przeczytać możecie w innym naszym artykule Beneficjent rzeczywisty a należyta staranność — definicje i kwestie problematyczne a jak wygląda identyfikacja beneficjentów rzeczywistych, gdy nadal krajowy rejestr nie istnieje, TUTAJ.

Próbując je uspójnić, powiedzieć możemy, że beneficjent rzeczywisty w Europie, to:

  • osoba, która faktycznie jest właścicielem lub kontroluje jednostkę i na rzecz której podmiot prowadzi swoją działalność. W związku z tym BR jest osobą fizyczną lub osobami fizycznymi, które są ostatecznym właścicielem przedsiębiorstwa lub które kontrolują to przedsiębiorstwo albo i osoby, dla których lub w imieniu których nawiązano relację biznesową lub dokonano sporadycznej transakcji,
  • ma co najmniej 25 procent udziałów, praw głosu lub zysku w spółce,
  • bezpośrednio lub pośrednio ma prawo wyznaczyć lub odwołać większość zarządu,
  • funkcjonuje jako osoba zajmująca wysokie stanowisko kierownicze, gdzie żadne z powyższych kryteriów nie jest spełnione.

--

--